Job 18

1 Pagkatapos sumagot si Bildad ang Suhita at sinabi,

Bildad prit la parole et dit:

2 Kailan ka titigil sa iyong pagsasalita? Pag-isipan mo, at pagkatapos saka kami magsasalita.

Jusqu’à quand ferez-vous assaut de discours? Devenez raisonnables, puis nous pourrons parler.

3 Bakit mo pinapalagay na gaya kami ng mga halimaw; bakit kami naging hangal sa iyong paningin?

Pourquoi nous considère-t-on comme des brutes? Pourquoi sommes-nous bornés à vos yeux!

4 Ikaw na sinisira ang sarili sa iyong galit, dapat bang pabayaan ang daigdig para lang sa iyo o dapat bang alisin ang mga bato mula sa kanilang mga lugar?

O toi, qui te déchires toi-même dans ta fureur, est-ce par amour de toi que la terre sera abandonnée et que le rocher changera de place?

5 Tunay nga, ang liwanag ng masamang tao ay papatayin; ang kislap ng kaniyang apoy ay hindi magliliwanag.

Oui certes, la lampe des méchants s’éteint, la flamme de son foyer cesse de briller.

6 Magdidilim ang liwanag sa kaniyang tolda; ang kaniyang ilawan sa itaas niya ay papatayin.

La lumière s’obscurcit dans sa tente, son flambeau s’éteint au-dessus de lui.

7 Ang mga hakbang ng kaniyang lakas ay magiging maikli; ang kaniyang sariling mga plano ang magpapabagsak sa kaniya.

Ses pas, jadis assurés, deviennent hésitants, il est renversé par ses propres projets.

8 Dahil siya ay ihahagis sa isang lambat ng kaniyang sariling mga paa; lalakad siya sa isang patibong.

Car ses pieds se prennent dans le filet, il chemine sur des rets.

9 Isang bitag ang huhuli sa kaniya sa sakong; isang patibong ang huhuli sa kaniya.

Le piège le saisit au talon, le traquenard se referme violemment sur lui.

10 Nakatago sa lupa ang isang silo; at isang bitag para sa kaniyang daraanan.

Des entraves lui sont posées secrètement sur le sol, des embûches couvrent la route qu’il suit.

11 Mga kakila-kilabot ang tatakot sa bawat tabi; siya ay kanilang hahabulin sa kaniyang mga sakong.

De toutes parts les terreurs le poursuivent et font vaciller ses jambes.

12 Ang kaniyang kayamanan ay mapapalitan ng kagutuman, at ang kalamidad ay magiging handa sa kaniyang tabi.

Sa vigueur dépérit par la faim, la ruine menace ses flancs.

13 Ang mga bahagi ng kaniyang katawan ay lalamunin; tunay nga, ang panganay ng kamatayan ang lalamon sa kaniyang mga bahagi.

Les lambeaux de sa peau deviennent une pâture, ses membres, une proie pour le premier-né de la mort.

14 Siya ay tatanggalin sa kaniyang tolda, ang tahanan na ngayon ay kaniyang pinagkakatiwalaan; dadalhin siya sa kamatayan, ang hari ng mga takot.

Il est arraché de la tente où il vivait en sécurité, et poussé entre les bras du roi des épouvantements.

15 Ang mga tao na hindi kaniyang pag-aari ay maninirahan sa kaniyang tolda pagkatapos nilang makita na kumalat ang asupre sa loob ng kaniyang tahanan.

Des gens qui ne lui sont de rien se fixent dans sa demeure; une pluie de soufre se répand sur son domaine.

16 Ang kaniyang mga ugat ay matutuyo sa ilalim; sa ibabaw ay puputulin ang kaniyang mga sanga.

Par en bas, ses racines se dessèchent, par en haut, son feuillage se flétrit.

17 Ang kaniyang alaala ay mawawala sa lupa; mawawalan siya ng pangalan sa lansangan.

Son souvenir s’efface de la terre, et rien ne rappelle son nom dans l’étendue du monde.

18 Itutulak siya mula sa liwanag patungo sa kadiliman at itatapon sa labas ng mundong ito.

On le repousse de la lumière dans les ténèbres et on l’expulse de l’univers.

19 Hindi siya magkakaroon ng anak o apo sa kalagitnaan ng kaniyang bayan, ni anumang natitirang kaanak ang mananatili kung saan siya natira.

Il ne laisse ni lignée, ni postérité, ni aucun survivant dans son habitation.

20 Silang naninirahan sa kanluran ay nanginig sa takot sa kung ano ang mangyayari sa kaniya isang araw; silang naninirahan sa silangan ay matatakot sa pamamagitan nito.

Sa destinée frappe de stupeur ceux de l’Occident et donne le frisson à ceux de l’Orient.

21 Tunay na ganoon ang mga tahanan ng mga hindi matutuwid na tao, ang mga lugar ng mga taong hindi nakakakilala sa Diyos.”

Oui, voilà ce qui attend les demeures du malfaiteur, la résidence de qui ne reconnaît pas Dieu!