Genesis 15
1 Pagkatapos ng mga bagay na ito dumating kay Abram ang salita ni Yahweh sa isang pangitain, na nagsasabing, “Huwag kang matakot, Abram! Ako ang iyong panangga at iyong pinakadakilang gantimpala.”
Basa ma, Lamatualain natudꞌu Aon neu Abram nae, “Abram! Afiꞌ mumutau. Au usulaꞌe nggo mia musu ma. Ma Au fee nggo hahambuꞌ naeꞌ.”
2 Sinabi ni Abram, “Panginoong Yahweh, ano ang ibibigay mo sa akin, yamang nagpapatuloy akong walang anak, at ang tagapagmana ng aking bahay ay si Eliezer ng Damascus?”
Te Abram nae, “Eee, Lamatualain. Onaꞌ mae Lamatualain nae fee au naeꞌ o, nda ngguna saa saꞌ boe. Huu au nda ma anaꞌ fo fee au tititi-nonosiꞌ sa. Dadꞌi hambu hata-hetoꞌ nae-nae tao neu saa? Neꞌo akaꞌ au ate ngga, Eliasar mia Damsik, hambu basa se.”
3 Sinabi ni Abram, “Dahil hindi mo ako binigyan ng anak, tingnan mo, ang katiwala ng aking bahay ay siyang aking tagapagmana.”
4 Pagkatapos, narito, dumating ang salita ni Yahweh, nagsasabing “Ang taong ito ay hindi mo magiging tagapagmana; sa halip manggagaling sa inyong sariling katawan ang siyang magiging tagapagmana mo.”
Te LAMATUALAIN nataa nae, “Nda taꞌo naa sa! Te ho ana ma mana hambu hata-heto ma, nda ate a sa.”
5 Pagkatapos siya ay dinala niya sa labas, at sinabing, “Tumingala ka sa langit, at bilangin mo ang mga bituin, kung kaya mo silang bilangin.” Pagkatapos sinabi niya sa kaniya,” Ganoon din karami ang iyong magiging mga kaapu-apuhan.”
Boe ma Ana no Abram dea neu, de nafadꞌe nae, “Mete lalai a dei. Mete sobꞌa nduuꞌ ra. Ho reken mala se, do? Tititi-nonosi mara dei fo ramaheta onaꞌ nduuꞌ ra boe!”
6 Naniwala siya kay Yahweh, at itinuring ito sa kaniya bilang pagiging matuwid.
Abram rena nala ma, ana simbo LAMATUALAIN oꞌola na. De LAMATUALAIN uku nae, Abram rala ndos, huu namahere E.
7 Sinabi niya sa kaniya, “Ako si Yahweh na nagdala sa iyo palabas ng Ur ng mga Caldeo, para ibigay sa iyo ang lupaing ito para manahin ito.”
LAMATUALAIN olaꞌ tute nae, “Au ia, Lamatualain. Au mana o nggo lao hela kambo Ur sia atahori Kasdim rae na. Au mana fee rae ia dadꞌi hata-heto ma.”
8 Sinabi niya, “Panginoong Yahweh, paano ko malalaman na mamanahin ko ito?”
Abram natane nae, “Dadꞌi taꞌo bee LAMATUALAIN? Taꞌo bee fo uhine ae rae ia dadꞌi au hata-heto ngga?”
9 Pagkatapos sinabi niya sa kaniya, “Dalhan mo ako ng tatlong taong gulang na baka, tatlong taong gulang na babaeng kambing at tatlong taong gulang na lalaking tupa, isang kalapati at isang batang pitson.”
Boe ma nataa nae, “Taꞌo ia! Uma fo ata tao dalaꞌ esa dadꞌi hehelu-fufuliꞌ neu Au oꞌola Ngga faꞌ ra. De muu haꞌi banda fee Au. Naeni, sapi ine sa, hiek ine sa, ma bibꞌi lombo mone sa. Basa se musi too beꞌe teluꞌ. Boe ma mendi seluꞌ mbui teu esa, no mbui lunda esa.”
10 Dinala niya sa kaniya lahat ng ito, at hinati ang ito sa dalawa, at nilapag sa magkabilang bahagi ang bawat kalahati, pero hindi niya hinati ang mga ibon.
Boe ma Abram neu haꞌi basa banda naa ra. De ana sefa se reu beꞌe ruaꞌ. Ana mbedꞌaꞌ sisi naa ra banggi rua neu rae, esa mbali esa, dadꞌi dalaꞌ rua. Te ana nda sefa mbuiꞌ ra sa.
11 Nang bumaba ang mga ibong mandaragit para kainin ang mga patay na hayop, itinaboy sila ni Abram papalayo.
Dei de mbui-mbuiꞌ mana naa sisi mburuꞌ ra rema rae raa sisi naa ra. Te Abram oi hendi se.
12 Pagkatapos nang palubog na ang araw, nakatulog nang mahimbing si Abram, at masdan, siya ay nilukuban ng isang malalim at nakakapangilabot na kadiliman.
Relo a nae mopo ma, Abram sungguꞌ nasambeta ma nalamein nae, maꞌahatuꞌ a tatana nala e, losa namatau seli.
13 Pagkatapos sinabi ni Yahweh kay Abram, “Alamin mong tiyak na ang iyong mga kaapu-apuhan ay magiging dayuhan sa lupaing hindi kanila, at sila ay gagawing alipin at aapihin sa loob ng apatnaraang taon.
Ma Lamatualain nafadꞌe e nae, “Abram! Dei fo musodꞌa losa mumulasi mala seli, ma mate mo nemehoꞌot, fo raꞌoi nggo no malolole. Te tititi-nonosi mara dadꞌi atahori manatain sia atahori feaꞌ nusa na. Dei fo atahori sia nusaꞌ naa tao se dadꞌi ate, ma tuni-ndeni se losa too natun haa. Te Au huku-doki nusaꞌ naa atahori nara. Basa fo Au o tititi-nonosi mara lao hela naa, ma rendi basa hata-heto nara.
14 Hahatulan ko ang bansang iyon na paglilingkuran nila, at pagkatapos sila ay lalabas na may saganang mga ari-arian.
15 Pero ikaw ay pupunta sa iyong mga ama nang payapa, at ikaw ay ililibing sa angkop na katandaan.
16 Sa ikaapat na salinlahi sila ay muling babalik dito, dahil ang mga kasalanan ng mga Amorito ay hindi pa nakaabot sa sukdulan nito.”
Dei fo Au ulalao tititi-nonosi ka lima ma baliꞌ ia rema. Aleꞌ ia, atahori Amori ra leo sia rae ia. Atahori ia ra deꞌulakaꞌ, te nda feꞌe raseliꞌ sa. Mete ma umbu-ana mara baliꞌ ia rema, Au ae pake se fo hukun atahori Amori ra. Te leleꞌ naa, deꞌulaka nara raseliꞌ ena.”
17 Nang lumubog na ang araw at dumilim, masdan, isang umuusok na banga at umaapoy na sulo ang dumaan sa pagitan ng mga piraso.
Tetemba na aiboiꞌ ma, hura rae sa namasu, ma mbele sa mbila, raꞌaundaꞌ tungga sisi dala karuaꞌ ra taladꞌa na.
18 Sa araw na iyon gumawa si Yahweh ng tipan kay Abram, na nagsasabing, “Ibinibigay ko sa iyong kaapu-apuhan ang lupaing ito, mula sa ilog ng Ehipto patungo sa dakilang ilog ng Eufrates, ang Eufrates—
Leleꞌ naa, LAMATUALAIN helu-fuli no Abram nae, “Au helu fee nusaꞌ ia neu tititi-nonosi mara, mia loe Masir, losa loe Efrat,
19 ang mga Cenio, ang mga Cenizeo, ang mga Kadmoneo,
ma atahori Keni, Kenas, Kadmon,
20 ang mga Heteo, ang mga Perezeo, ang mga Refiata,
Het, Feris, Refaim,
21 ang mga Amoreo, ang mga Cananeo, ang mga Gergeseo at mga Jebuseo.”
Amori, Kanaꞌan, Girgasi, ma Yebus rae nara.”
