Mga Awit 132

1 Panginoon, alalahanin mo para kay David ang lahat niyang kadalamhatian;

Opomeni se, Gospode, Davida i sve smjernosti njegove,

2 Kung paanong sumumpa siya sa Panginoon, at nanata sa Makapangyarihan ni Jacob:

Kako se kunijaše Gospodu, i zavjetovaše Bogu Jakovljevu:

3 Tunay na hindi ako papasok sa tabernakulo ng aking bahay, ni sasampa man sa aking higaan,

“Neæu uæi u šator doma svojega, niti æu leæi na postelju odra svojega;

4 Hindi ako magbibigay ng pagkakatulog sa aking mga mata, o magpapaidlip man sa aking mga talukap-mata;

Neæu dati sna oèima svojima, ni vjeðama svojima drijema;

5 Hanggang sa ako'y makasumpong ng dakong ukol sa Panginoon, ng tabernakulo ukol sa Makapangyarihan ni Jacob.

Dok ne naðem mjesta Gospodu, stana Bogu Jakovljevu.”

6 Narito, narinig namin sa Ephrata: aming nasumpungan sa mga parang ng gubat.

Evo, èusmo da je u Jefremovoj zemlji, naðosmo ga na poljima Kirijat-Jarimskim.

7 Kami ay magsisipasok sa kaniyang tabernakulo; kami ay magsisisamba sa harap ng kaniyang tungtungan.

Uðimo u stan njegov, poklonimo se podnožju nogu njegovijeh.

8 Bumangon ka, Oh Panginoon, sa iyong pahingahang dako: ikaw, at ang kaban ng iyong kalakasan.

Stani, Gospode, na poèivalištu svojem, ti i kovèeg sile tvoje.

9 Magsipagsuot ang iyong mga saserdote ng katuwiran; at magsihiyaw ang iyong mga banal dahil sa kagalakan.

Sveštenici tvoji nek se obuku u pravdu, i sveci tvoji nek se raduju.

10 Dahil sa iyong lingkod na kay David huwag mong ipihit ang mukha ng iyong pinahiran ng langis.

Radi Davida sluge svojega nemoj odvratiti lica od pomazanika svojega.

11 Ang Panginoon ay sumumpa kay David sa katotohanan; hindi niya babaligtarin: ang bunga ng iyong katawan ay aking ilalagay sa iyong luklukan.

Zakle se Gospod Davidu u istini, od koje neæe otstupiti; od poroda tvojega posadiæu na prijestolu tvojemu.

12 Kung iingatan ng iyong mga anak ang aking tipan. At ang aking patotoo na aking ituturo, magsisiupo naman ang kanilang mga anak sa iyong luklukan magpakailan man.

Ako sinovi tvoji ušèuvaju zavjet moj i otkrivenja moja kojima æu ih nauèiti, onda æe i sinovi njihovi dovijeka sjedjeti na prijestolu svom.

13 Sapagka't pinili ng Panginoon ang Sion; kaniyang ninasa na pinaka tahanan niya.

Jer je izabrao Gospod Sion, i omilje mu živjeti na njemu.

14 Ito'y aking pahingahang dako magpakailan man. Dito ako tatahan; sapagka't aking ninasa.

Ovo je poèivalište moje uvijek, ovdje æu se naseliti; jer mi je omiljelo.

15 Aking pagpapalain siyang sagana sa pagkain; aking bubusugin ng pagkain ang kaniyang dukha.

Hranu æu njegovu blagosloviti, nište njegove nasitiæu hljeba.

16 Ang kaniya namang mga saserdote ay susuutan ko ng kaligtasan: at ang kaniyang mga banal ay magsisihiyaw ng malakas sa kagalakan.

Sveštenike æu njegove obuæi u spasenje, i sveti æe se njegovi radovati.

17 Doo'y aking pamumukuhin ang sungay ni David: aking ipinaghanda ng ilawan ang aking pinahiran ng langis.

Tu æu uèiniti da uzraste rog Davidu, postaviæu vidjelo pomazaniku svojemu.

18 Ang kaniyang mga kaaway ay susuutan ko ng kahihiyan: nguni't sa kaniya'y mamumulaklak ang kaniyang putong.

Neprijatelje æu njegove obuæi u sramotu; a na njemu æe cvjetati vijenac njegov.