< Mga Awit 130 >

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.
Iz dubine vièem k tebi, Gospode!
2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.
Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.
3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?
Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?
4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.
Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.
5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.
Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.
6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.
Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.
7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.
Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.
8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.
I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.

< Mga Awit 130 >