< Mga Awit 126 >

1 Nang dalhin muli ng Panginoon yaong nangagbalik sa Sion, tayo ay gaya niyaong nangananaginip.
Kad vraæaše Gospod roblje Sionsko, bijasmo kao u snu.
2 Nang magkagayo'y napuno ang bibig natin ng pagtawa, at ang dila natin ng awit: nang magkagayo'y sinabi nila sa gitna ng mga bansa, Ginawan (sila) ng Panginoon ng mga dakilang bagay.
Tada usta naša bijahu puna radosti, i jezik naš pjevanja. Tada govorahu po narodima: veliko djelo èini Gospod na njima.
3 Ginawan tayo ng Panginoon ng mga dakilang bagay; na siyang ating ikinatutuwa.
Veliko djelo èini Gospod na nama; razveselismo se.
4 Papanumbalikin mo uli ang aming nangabihag, Oh Panginoon, na gaya ng mga batis sa Timugan.
Vraæaj, Gospode, roblje naše, kao potoke na sasušenu zemlju.
5 (Sila) na nagsisipaghasik na may luha ay magsisiani na may kagalakan.
Koji su sa suzama sijali, neka žanju s pjevanjem.
6 Siyang lumalabas at umiiyak, na nagdadala ng binhing itatanim; siya'y di sasalang babalik na may kagalakan, na dala ang kaniyang mga tangkas.
Ide i plaèe koji nosi sjeme da sije; poæi æe s pjesmom noseæi snopove svoje.

< Mga Awit 126 >