Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Obradovah se kad mi rekoše: hajdemo u dom Gospodnji!

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Evo, stoje noge naše na vratima tvojim, Jerusalime!

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Jerusalim je izidan, kao grad sliven u jednu zgradu.

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

Onamo idu plemena, plemena Gospodnja, po naredbi Izrailjevoj da slave ime Gospodnje.

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Ondje stoje prijestoli sudski, prijestoli doma Davidova.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Ištite mira Jerusalimu; neka bude dobro onima koji ljube tebe!

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Neka bude mir oko zidova tvojih, i èestitost u dvorima tvojim!

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Radi braæe svoje, i prijatelja svojih govorim: mir ti!

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Radi doma Gospoda Boga našega želim ti dobro.