< Mga Kawikaan 1 >

1 Ang mga kawikaan ni Salomon na anak ni David na hari sa Israel:
Prièe Solomuna sina Davidova, cara Izrailjeva,
2 Upang umalam ng karunungan at turo; upang bulayin ang mga salita ng pagkaunawa;
Da se poznaje mudrost i nastava, da se razumiju rijeèi razumne,
3 Upang tumanggap ng turo sa pantas na paguugali, sa katuwiran, at kahatulan, at karampatan;
Da se prima nastava u razumu, u pravdi, u sudu i u svemu što je pravo,
4 Upang magbigay ng katalinuhan sa musmos. Kaalaman at pagbubulay sa kabataan:
Da se daje ludima razboritost, mladiæima znanje i pomnjivost.
5 Upang marinig ng pantas, at lumago sa ikatututo: at upang tamuhin ng taong may unawa ang magagaling na payo:
Mudar æe slušati i više æe znati, i razuman æe steæi mudrost,
6 Upang umunawa ng kawikaan at ng kahulugan; ng mga salita ng pantas, at ng kanilang malalabong sabi.
Da razumije prièe i znaèenje, rijeèi mudrijeh ljudi i zagonetke njihove.
7 Ang takot sa Panginoon ay pasimula ng kaalaman: nguni't ang mangmang ay humahamak sa karunungan at turo.
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; ludi preziru mudrost i nastavu.
8 Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, at huwag mong pabayaan ang kautusan ng iyong ina:
Slušaj, sine, nastavu oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
9 Sapagka't sila'y magiging tali ng biyaya sa iyong ulo, at mga kuwintas sa ligid ng iyong leeg.
Jer æe biti vijenac od milina oko glave tvoje, i grivna na grlu tvom.
10 Anak ko, kung ikaw ay hikayatin ng mga makasalanan, huwag mong tulutan.
Sine moj, ako bi te mamili grješnici, ne pristaj;
11 Kung kanilang sabihin, sumama ka sa amin, tayo'y magsibakay sa pagbububo ng dugo, tayo'y mangagkubli ng silo na walang anomang kadahilanan sa walang sala;
Ako bi rekli: hodi s nama da vrebamo krv, da zasjedamo pravome ni za što;
12 Sila'y lamunin nating buhay na gaya ng Sheol. At buo, na gaya ng nagsibaba sa lungaw; (Sheol h7585)
Proždrijeæemo ih kao grob žive, i svekolike kao one koji slaze u jamu; (Sheol h7585)
13 Tayo'y makakasumpong ng lahat na mahalagang pag-aari, ating pupunuin ang ating mga bahay ng samsam;
Svakojakoga blaga dobiæemo, napuniæemo kuæe svoje plijena;
14 Ikaw ay makikipagsapalaran sa gitna namin; magkakaroon tayong lahat ng isang supot:
Bacaæeš ždrijeb svoj s nama; jedan æe nam tobolac biti svjema;
15 Anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas:
Sine moj, ne idi na put s njima, èuvaj nogu svoju od staze njihove.
16 Sapagka't ang kanilang mga paa ay nagsisitakbo sa kasamaan, at sila'y nangagmamadali sa pagbububo ng dugo.
Jer nogama svojim trèe na zlo i hite da proljevaju krv.
17 Sapagka't walang kabuluhang naladlad ang silo, sa paningin ng alin mang ibon:
Jer se uzalud razapinje mreža na oèi svakoj ptici;
18 At binabakayan ng mga ito ang kanilang sariling dugo, kanilang ipinagkukubli ng silo ang kanilang sariling mga buhay.
A oni vrebaju svoju krv i zasjedaju svojoj duši.
19 Ganyan ang mga lakad ng bawa't sakim sa pakinabang; na nagaalis ng buhay ng mga may-ari niyaon.
Taki su putovi svijeh lakomijeh na dobitak, koji uzima dušu svojim gospodarima.
20 Karunungan ay humihiyaw na malakas sa lansangan; kaniyang inilalakas ang kaniyang tinig sa mga luwal na dako;
Premudrost vièe na polju, na ulicama pušta glas svoj;
21 Siya'y humihiyaw sa mga pangulong dako na pinaglilipunan; sa pasukan ng mga pintuang-bayan, sa bayan, kaniyang binibigkas ang kaniyang mga salita:
U najveæoj vrevi vièe, na vratima, u gradu govori svoje besjede:
22 Hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? At ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, at ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?
Ludi, dokle æete ljubiti ludost? i potsmjevaèima dokle æe biti mio potsmijeh? i bezumni dokle æe mrziti na znanje?
23 Magsibalik kayo sa aking saway: narito, aking ibubuhos ang aking espiritu sa inyo.
Obratite se na karanje moje; evo, izasuæu vam duh svoj, kazaæu vam rijeèi svoje.
24 Sapagka't ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi: aking iniunat ang aking kamay, at walang makinig;
Što zvah, ali ne htjeste, pružah ruku svoju, ali niko ne mari,
25 Kundi inyong iniuwi sa wala ang buo kong payo, at hindi ninyo inibig ang aking saway:
Nego odbaciste svaki savjet moj, i karanja mojega ne htjeste primiti;
26 Ako naman ay tatawa sa kaarawan ng inyong kasakunaan: ako'y manunuya pagka ang inyong takot ay dumarating;
Zato æu se i ja smijati vašoj nevolji, rugaæu se kad doðe èega se bojite;
27 Pagka ang iyong takot ay dumarating na parang bagyo. At ang inyong kasakunaan ay dumarating na parang ipoipo; pagka ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.
Kad kao pustoš doðe èega se bojite, i pogibao vaša kao oluja kad doðe, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, nguni't hindi ako sasagot; hahanapin nila akong masikap, nguni't hindi nila ako masusumpungan:
Tada æe me zvati, ali se neæu odazvati; rano æe tražiti, ali me neæe naæi.
29 Sapagka't kanilang ipinagtanim ang kaalaman, at hindi pinili ang takot sa Panginoon.
Jer mrziše na znanje, i straha Gospodnjega ne izabraše;
30 Ayaw sila ng aking payo; kanilang hinamak ang buo kong pagsaway:
Ne pristaše na moj svjet, i preziraše sva karanja moja.
31 Kaya't sila'y magsisikain ng bunga ng kanilang sariling lakad, at mabubusog ng kanilang sariling mga kagagawan.
Zato æe jesti plod od putova svojih, i nasitiæe se savjeta svojih.
32 Sapagka't papatayin sila ng pagtalikod ng musmos, at ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila.
Jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.
33 Nguni't ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay. At tatahimik na walang takot sa kasamaan.
Ali ko me sluša, boraviæe bezbrižno, i biæe na miru ne bojeæi se zla.

< Mga Kawikaan 1 >