Job 8

1 Nang magkagayo'y sumagot si Bildad na Suhita, at nagsabi,

時にシユヒ人ビルダデ答へて曰く

2 Hanggang kailan magsasalita ka ng mga bagay na ito? At hanggang kailan magiging gaya ng makapangyarihang hangin ang mga salita ng iyong bibig?

何時まで汝かかる事を言や 何時まで汝の口の言語を大風のごとくにするや

3 Nagliliko ba ng kahatulan ang Dios? O nagliliko ba ang Makapangyarihan sa lahat ng kaganapan?

神あに審判を曲たまはんや 全能者あに公義を曲たまはんや

4 Kung ang iyong mga anak ay nangagkasala laban sa kaniya, at kaniyang ibinigay sila sa kamay ng kanilang pagkasalangsang:

汝の子等かれに罪を獲たるにや之をその愆の手に付したまへり

5 Kung hanapin mong mainam ang Dios, at iyong pamanhikan ang Makapangyarihan sa lahat;

汝もし神に求め 全能者に祈り

6 Kung ikaw ay malinis at matuwid; walang pagsalang ngayo'y gigising siya dahil sa iyo. At pasasaganain ang tahanan ng iyong katuwiran.

清くかつ正しうしてあらば必ず今汝を顧み汝の義き家を榮えしめたまはん

7 At bagaman ang iyong pasimula ay maliit, gayon ma'y ang iyong huling wakas ay lalaking mainam.

然らば汝の始は微小くあるとも汝の終は甚だ大ならん

8 Sapagka't ikaw ay magsisiyasat, isinasamo ko sa iyo, sa unang panahon, at pasiyahan mo ang sinaliksik ng kanilang mga magulang:

請ふ汝過にし代の人に問へ 彼らの父祖の尋究めしところの事を學べ

9 (Sapagka't tayo'y kahapon lamang, at walang nalalaman, sapagka't ang ating mga kaarawan sa lupa ay anino: )

(我らは昨日より有しのみにて何をも知ず 我らが世にある日は影のごとし)

10 Hindi ka ba nila tuturuan, at sasaysayin sa iyo, at mangagsasalita ng mga salita mula sa kanilang puso?

彼等なんぢを敎へ汝を諭し 言をその心より出さざらんや

11 Makatataas ba ang yantok ng walang putik? Tutubo ba ang tambo ng walang tubig?

葦あに泥なくして長んや 萩あに水なくしてそだたんや

12 Samantalang nasa kasariwaan, at hindi pinuputol, natutuyong una kay sa alin mang damo.

是はその靑くして未だ刈ざる時にも他の一切の草よりは早く槁る

13 Gayon ang mga landas ng lahat na nagsisilimot sa Dios; at ang pagasa ng di banal ay mawawala:

神を忘るる者の道は凡て是のごとく 悖る者の望は空しくなる

14 Na ang kaniyang pagtitiwala ay mapaparam, at ang kaniyang tiwala ay isang bahay gagamba.

その恃む所は絶れ その倚ところは蜘蛛網のごとし

15 Siya'y sasandal sa kaniyang bahay, nguni't hindi tatayo; siya'y pipigil na mahigpit dito, nguni't hindi makapagmamatigas.

その家に倚かからんとすれば家立ず 之に堅くとりすがるも保たじ

16 Siya'y sariwa sa harap ng araw, at ang kaniyang mga suwi ay sumisibol sa kaniyang halamanan.

彼日の前に靑緑を呈はし その枝を園に蔓延らせ

17 Ang kaniyang mga ugat ay nagkakapitan sa palibot ng bunton, kaniyang minamasdan ang dako ng mga bato.

その根を石堆に盤みて石の屋を眺むれども

18 Kung siya'y magiba sa kaniyang dako, kung magkagayo'y itatakuwil niya siya, na sinasabi: Hindi kita nakita.

若その處より取のぞかれなばその處これを認めずして我は汝を見たる事なしと言ん

19 Narito, ito ang kagalakan ng kaniyang lakad, at mula sa lupa ay sisibol ang mga iba.

視よその道の喜樂是のごとし 而してまた他の者地より生いでん

20 Narito, hindi itatakuwil ng Dios ang sakdal na tao, ni aalalayan man niya ang mga manggagawa ng kasamaan.

それ神は完全人を棄たまはず また惡き者の手を執りたまはず

21 Kaniya namang pupunuin ang iyong bibig ng pagtawa, at ang iyong mga labi ng paghiyaw.

遂に哂笑をもて汝の口に充し歡喜を汝の唇に置たまはん

22 Silang nangapopoot sa iyo ay mabibihisan ng pagkahiya; at ang tolda ng masama ay mawawala.

汝を惡む者は羞恥を着せられ 惡き者の住所は無なるべし