Job 6
1 Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Respondens autem Iob, dixit:
2 Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
Utinam appenderentur peccata mea, quibus iram merui: et calamitas, quam patior, in statera.
3 Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Quasi arena maris hæc gravior appareret: unde et verba mea dolore sunt plena:
4 Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
Quia sagittæ Domini in me sunt, quarum indignatio ebibit spiritum meum, et terrores Domini militant contra me.
5 Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Numquid rugiet onager cum habuerit herbam? aut mugiet bos cum ante præsepe plenum steterit?
6 Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Aut poterit comedi insulsum, quod non est sale conditum? aut potest aliquis gustare, quod gustatum affert mortem?
7 Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
Quæ prius nolebat tangere anima mea, nunc præ angustia, cibi mei sunt.
8 Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Quis det ut veniat petitio mea: et quod expecto, tribuat mihi Deus?
9 Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
Et qui cœpit, ipse me conterat: solvat manum suam, et succidat me?
10 Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
Et hæc mihi sit consolatio ut affligens me dolore, non parcat, nec contradicam sermonibus Sancti.
11 Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
Quæ est enim fortitudo mea ut sustineam? aut quis finis meus, ut patienter agam?
12 Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Nec fortitudo lapidum fortitudo mea, nec caro mea ænea est.
13 Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Ecce, non est auxilium mihi in me, et necessarii quoque mei recesserunt a me.
14 Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
Qui tollit ab amico suo misericordiam, timorem Domini derelinquit.
15 Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
Fratres mei præterierunt me, sicut torrens qui raptim transit in convallibus.
16 Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
Qui timent pruinam, irruet super eos nix.
17 Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
Tempore, quo fuerint dissipati, peribunt: et ut incaluerit, solventur de loco suo.
18 Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Involutæ sunt semitæ gressuum eorum: ambulabunt in vacuum, et peribunt.
19 Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Considerate semitas Thema, itinera Saba, et expectate paulisper.
20 Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
Confusi sunt, quia speravi: venerunt quoque usque ad me, et pudore cooperti sunt.
21 Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Nunc venistis: et modo videntes plagam meam timetis.
22 Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Numquid dixi: Afferte mihi, et de substantia vestra donate mihi?
23 O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
Vel, Liberate me de manu hostis, et de manu robustorum eruite me?
24 Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Docete me, et ego tacebo: et siquid forte ignoravi, instruite me.
25 Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
Quare detraxistis sermonibus veritatis, cum e vobis nullus sit qui possit arguere me?
26 Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Ad increpandum tantum eloquia concinnatis, et in ventum verba profertis.
27 Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.
28 Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Verumtamen quod cœpistis explete: præbete aurem, et videte an mentiar.
29 Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Respondete obsecro absque contentione: et loquentes id quod iustum est, iudicate.
30 May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Et non invenietis in lingua mea iniquitatem, nec in faucibus meis stultitia personabit.
