< Job 19 >

1 Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,
But Job answered by saying:
2 Hanggang kailan pahihirapan ninyo ang aking kaluluwa, at babagabagin ako ng mga salita?
How long will you afflict my soul and wear me down with words?
3 Ng makasangpung ito ay pinulaan ninyo ako: kayo'y hindi nangapapahiya na nangagpapahirap sa akin.
So, ten times you confound me and are not ashamed to oppress me.
4 At kahima't ako'y magkamali, ang aking kamalian ay maiwan sa aking sarili.
Now, of course, if I have been ignorant, my ignorance will be with me.
5 Kung tunay na kayo'y magpapakalaki laban sa akin, at ipakikipagtalo laban sa akin ang kakutyaan ko:
But you have risen up against me, and you accuse me to my disgrace.
6 Talastasin ninyo ngayon na inilugmok ako ng Dios, at inikid ako ng kaniyang silo.
At least now you should understand that God has not afflicted me with a balanced judgment, though he has encompassed me with his scourges.
7 Narito, ako'y humihiyaw dahil sa kamalian, nguni't hindi ako dinidinig; ako'y humihiyaw ng tulong, nguni't walang kahatulan.
Behold, I will cry out, enduring violence, and no one will hear. I will announce loudly, but there is no one who may judge.
8 Kaniyang pinadiran ang aking daan upang huwag akong makaraan, at naglagay ng kadiliman sa aking mga landas.
He has hemmed in my path, and I cannot pass; he has added darkness to my difficult path.
9 Hinubaran niya ako ng aking kaluwalhatian, at inalis ang putong sa aking ulo.
He has plundered me of my glory, and he has stolen the crown from my head.
10 Kaniyang inilugmok ako sa bawa't dako, at ako'y nananaw: at ang aking pagasa ay binunot niyang parang punong kahoy.
He has destroyed me on every side, and I am lost, and, like an uprooted tree, he has taken away my hope.
11 Kaniya rin namang pinapagalab ang kaniyang pagiinit laban sa akin, at ibinilang niya ako sa kaniya na gaya ng isa sa kaniyang mga kaaway,
His fury has raged against me, and in this way he has treated me like his enemy.
12 Ang kaniyang mga hukbo ay dumarating na magkakasama, at ipinagpatuloy ang kanilang lakad laban sa akin, at kinubkob ang palibot ng aking tolda.
His troops have gathered together, and they have made their way to me, and they have besieged my tabernacle all around.
13 Inilayo niya ang aking mga kapatid sa akin, at ang aking mga kakilala ay pawang nangiba sa akin.
He has put my brothers far from me, and my friends have withdrawn from me like strangers.
14 Ang aking mga kamaganak ay nangagsilayo, at nilimot ako ng aking mga kasamasamang kaibigan.
My kinsmen have forsaken me, and those who knew me, have forgotten me.
15 Silang nagsisitahan sa aking bahay, at ang aking mga lingkod na babae, ay ibinibilang akong manunuluyan; ako'y naging kaiba sa kanilang paningin.
The inhabitants of my house and my maidservants treat me just as if I were a stranger, and I have been like a sojourner in their eyes.
16 Aking tinatawag ang aking lingkod, at hindi ako sinasagot, bagaman sinasamo ko siya ng aking bibig.
I called my servant, and he did not respond; I pleaded with him with my own mouth.
17 Ang aking hininga ay iba sa aking asawa, at ang aking pamanhik sa mga anak ng tunay kong ina.
My wife has shuddered at my breath, and I have begged the sons of my loins.
18 Pati ng mga bata ay humahamak sa akin; kung ako'y bumangon, sila'y nangagsasalita ng laban sa akin:
Even the foolish have looked down on me, and, when I withdrew from them, they spoke ill of me.
19 Lahat ng aking mahal na kaibigan ay nangayayamot sa akin: at ang aking minamahal ay nagsipihit ng laban sa akin,
Those who were sometimes my counselors, treat me like an abomination; and he whom I valued the most has turned against me.
20 Ang aking buto ay dumidikit sa aking balat at sa aking laman, at ako'y nakatanan ng sukat sa balat ng aking mga ngipin.
Since my flesh has been consumed, my bone adheres to my skin, and only my lips have been left around my teeth.
21 Mahabag kayo sa akin, mahabag kayo sa akin, Oh kayong mga kaibigan ko; sapagka't kinilos ako ng kamay ng Dios,
Have mercy on me, have compassion on me, at least you my friends, because the hand of the Lord has touched me.
22 Bakit ninyo ako inuusig na gaya ng Dios. At hindi pa kayo nasisiyahan sa akin laman?
Why do you pursue me just as God does, and satiate yourselves with my flesh?
23 Oh mangasulat nawa ngayon ang aking mga salita! Oh mangalagda nawa sa isang aklat!
Who will grant to me that my words may be written down? Who will grant to me that they may be inscribed in a book,
24 Ng isa nawang panulat na bakal at tingga, na mangaukit nawa sa bato magpakailan man!
with an iron pen and a plate of lead, or else be carved in stone?
25 Nguni't talastas ko na manunubos sa akin ay buhay, at siya'y tatayo sa lupa sa kahulihulihan:
For I know that my Redeemer lives, and on the last day I will rise out of the earth.
26 At pagkatapos na magibang ganito ang aking balat, gayon ma'y makikita ko ang Dios sa aking laman:
And I will be enveloped again with my skin, and in my flesh I will see my God.
27 Siyang makikita ko ng sarili, at mamamasdan ng aking mga mata, at hindi ng iba. Ang aking puso ay natutunaw sa loob ko.
It is he whom I myself will see, and he whom my eyes will behold, and no other. This, my hope, has taken rest in my bosom.
28 Kung inyong sabihin: paanong aming pag-uusigin siya? Dangang ang kadahilanan ay nasusumpungan sa akin;
Why then do you now say: “Let us pursue him, and let us find a basis to speak against him?”
29 Mangatakot kayo sa tabak: sapagka't ang kapootan ang nagdadala ng mga parusa ng tabak, upang inyong malaman na may kahatulan.
So then, flee from the face of the sword, for the sword is the avenger of iniquities; but know this: there is to be a judgment.

< Job 19 >