Psaltaren 77

1 För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm. Jag vill höja min röst till Gud och ropa; jag vill höja min röst till Gud, för att han må lyssna till mig.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 På min nöds dag söker jag Herren; min hand är utsträckt om natten och förtröttas icke; min själ vill icke låta trösta sig.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 Jag vill tänka på Gud och klaga; jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar. (Sela)

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Mina ögonlock håller du öppna; jag är full av oro och kan icke tala.

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Jag tänker på forntidens dagar, på år som längesedan hava gått.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel; i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer, och min ande skall eftersinna.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Skall då Herren förkasta evinnerligen och ingen nåd mer bevisa?

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Är det då ute med hans godhet för beständigt, har hans ord blivit till intet för alla tider?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Har Gud förgätit att vara nådig eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet? (Sela)

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid, den Högstes högra hand är ej såsom förr.

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Jag vill prisa HERRENS gärningar, ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 jag vill begrunda alla dina gärningar och eftersinna dina verk.

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 Gud, i helighet går din väg; vem är en gud så stor som Gud?

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Du är Gud, en Gud som gör under; du har uppenbarat din makt bland folken.

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Med väldig arm förlossade du ditt folk, Jakobs och Josefs barn. (Sela)

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Vattnen sågo dig, och Gud, vattnen sågo dig och våndades, själva djupen darrade.

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Molnen göto ut strömmar av vatten, skyarna läto höra sin röst, och dina pilar foro omkring.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Ditt dunder ljöd i stormvirveln, ljungeldar lyste upp jordens krets, jorden darrade och bävade.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Genom havet gick din väg, din stig genom stora vatten, och dina fotspår fann man icke.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Så förde du ditt folk såsom en hjord genom Moses och Arons hand.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.