Ordspråksboken 31

1 Detta är konung Lemuels ord, vad hans moder sade, när hon förmanade honom:

Οι λόγοι του βασιλέως Λεμουήλ, ο χρησμός, τον οποίον η μήτηρ αυτού εδίδαξεν αυτόν.

2 Hör, min son, ja, hör, du mitt livs son, hör, du mina löftens son.

Τι, υιέ μου; και τι, τέκνον της κοιλίας μου; και τι, υιέ των ευχών μου;

3 Giv icke din kraft åt kvinnor, vänd icke dina vägar till dem som äro konungars fördärv.

Μη δώσης τας δυνάμεις σου εις τας γυναίκας, μηδέ τας οδούς σου εις τας αφανιστρίας των βασιλέων.

4 Ej konungar tillkommer det, Lemoel, ej konungar tillkommer det att dricka vin ej furstar att fråga efter starka drycker.

Δεν είναι των βασιλέων, Λεμουήλ, δεν είναι των βασιλέων να πίνωσιν οίνον, ουδέ των ηγεμόνων, σίκερα·

5 De kunde eljest under sitt drickande förgäta lagen och förvända rätten för alla eländets barn.

μήποτε πιόντες λησμονήσωσι τον νόμον και διαστρέψωσι την κρίσιν τινός τεθλιμμένου.

6 Nej, åt den olycklige give man starka drycker och vin åt dem som hava en bedrövad själ.

Δίδετε σίκερα εις τους τεθλιμμένους, και οίνον εις τους πεπικραμένους την ψυχήν·

7 Må dessa dricka och förgäta sitt armod och höra upp att tänka på sin vedermöda.

διά να πίωσι και να λησμονήσωσι την πτωχείαν αυτών και να μη ενθυμώνται πλέον την δυστυχίαν αυτών.

8 Upplåt din mun till förmån för den stumme och till att skaffa alla hjälplösa rätt.

Άνοιγε το στόμα σου υπέρ του αφώνου, υπέρ της κρίσεως πάντων των εγκαταλελειμμένων.

9 Ja, upplåt din mun och döm med rättvisa, och skaffa den betryckte och fattige rätt. ----

Άνοιγε το στόμα σου, κρίνε δικαίως, και υπερασπίζου τον πτωχόν και τον ενδεή.

10 En idog hustru, var finner man en sådan? Långt högre än pärlor står hon i pris.

Γυναίκα ενάρετον τις θέλει ευρεί; διότι η τοιαύτη είναι πολύ τιμιωτέρα υπέρ τους μαργαρίτας.

11 På henne förlitar sig hennes mans hjärta, och bärgning kommer icke att fattas honom.

Η καρδία του ανδρός αυτής θαρρεί επ' αυτήν, και δεν θέλει στερείσθαι αφθονίας.

12 Hon gör honom vad ljuvt är och icke vad lett är, i alla sina levnadsdagar.

Θέλει φέρει εις αυτόν καλόν και ουχί κακόν, πάσας τας ημέρας της ζωής αυτής.

13 Omsorg har hon om ull och lin och låter sina händer arbeta med lust.

Ζητεί μαλλίον και λινάριον και εργάζεται ευχαρίστως με τας χείρας αυτής.

14 Hon är såsom en köpmans skepp, sitt förråd hämtar hon fjärran ifrån.

Είναι ως τα πλοία των εμπόρων· φέρει την τροφήν αυτής από μακρόθεν.

15 Medan det ännu är natt, står hon upp och sätter fram mat åt sitt husfolk, åt tjänarinnorna deras bestämda del.

Και εγείρεται ενώ είναι έτι νυξ και δίδει τροφήν εις τον οίκον αυτής, και έργα εις τας θεραπαίνας αυτής.

16 Hon har planer på en åker, och hon skaffar sig den; av sina händers förvärv planterar hon en vingård.

Θεωρεί αγρόν και αγοράζει αυτόν· εκ του καρπού των χειρών αυτής φυτεύει αμπελώνα.

17 Hon omgjordar sina länder med kraft och lägger driftighet i sina armar.

Ζώνει την οσφύν αυτής με δύναμιν, και ενισχύει τους βραχίονας αυτής.

18 Så förmärker hon att hennes hushållning går väl; hennes lampa släckes icke ut om natten.

Αισθάνεται ότι το εμπόριον αυτής είναι καλόν· ο λύχνος αυτής δεν σβύνεται την νύκτα.

19 Till spinnrocken griper hon med sina händer, och hennes fingrar fatta om sländan.

Βάλλει τας χείρας αυτής εις το αδράκτιον και κρατεί εν τη χειρί αυτής την ηλακάτην.

20 För den betryckte öppnar hon sin hand och räcker ut sina armar mot den fattige.

Ανοίγει την χείρα αυτής εις τους πτωχούς και εκτείνει τας χείρας αυτής προς τους ενδεείς.

21 Av snötiden fruktar hon intet för sitt hus, ty hela hennes hus har kläder av scharlakan.

Δεν φοβείται την χιόνα διά τον οίκον αυτής· διότι πας ο οίκος αυτής είναι ενδεδυμένοι διπλά.

22 Sköna täcken gör hon åt sig, hon har kläder av finaste linne och purpur.

Κάμνει εις εαυτήν σκεπάσματα· το ένδυμα αυτής είναι βύσσος και πορφύρα.

23 Hennes man är känd i stadens portar, där han sitter bland landets äldste.

Ο ανήρ αυτής γνωρίζεται εν ταις πύλαις, όταν κάθηται μεταξύ των πρεσβυτέρων του τόπου.

24 Fina linneskjortor gör hon och säljer dem, och bälten avyttrar hon till krämaren.

Κάμνει λεπτόν πανίον και πωλεί· και δίδει ζώνας εις τους εμπόρους.

25 Kraft och heder är hennes klädnad, och hon ler mot den dag som kommer.

Ισχύν και ευπρέπειαν είναι ενδεδυμένη· και ευφραίνεται διά τον μέλλοντα καιρόν.

26 Sin mun upplåter hon med vishet, och har vänlig förmaning på sin tunga.

Ανοίγει το στόμα αυτής εν σοφία· και επί της γλώσσης αυτής είναι νόμος ευμενείας.

27 Hon vakar över ordningen i sitt hus och äter ej i lättja sitt bröd.

Επαγρυπνεί εις την κυβέρνησιν του οίκου αυτής και άρτον οκνηρίας δεν τρώγει.

28 Hennes söner stå upp och prisa henne säll, hennes man likaså och förkunnar hennes lov:

Τα τέκνα αυτής σηκόνονται και μακαρίζουσιν αυτήν· ο ανήρ αυτής, και επαινεί αυτήν·

29 "Många idoga kvinnor hava funnits, men du, du övergår dem allasammans."

Πολλαί θυγατέρες εφέρθησαν αξίως, αλλά συ υπερέβης πάσας.

30 Skönhet är förgänglig och fägring en vindfläkt; men prisas må en hustru som fruktar HERREN.

Ψευδής είναι η χάρις και μάταιον το κάλλος· η γυνή η φοβουμένη τον Κύριον, αυτή θέλει επαινείσθαι.

31 Må hon få njuta sina gärningars frukt; hennes verk skola prisa henne i portarna.

Δότε εις αυτήν εκ του καρπού των χειρών αυτής· και τα έργα αυτής ας επαινώσιν αυτήν εν ταις πύλαις.