< Klagovisorna 5 >

1 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss skåda ned och se till vår smälek.
Iyong alalahanin, Yahweh, kung ano ang nangyari sa amin. Masdan at tingnan ang aming kahihiyan.
2 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo, våra hus i utlänningars.
Ibinigay sa mga dayuhan ang aming mana; ang aming mga tahanan sa mga dayuhan.
3 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader; våra mödrar äro såsom änkor.
Naging mga ulila kami, sapagkat wala na kaming mga ama, at katulad ng mga balo ang aming mga ina.
4 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar; vår egen ved måste vi betala.
Nagkakahalaga ng pilak ang tubig na aming iinumin, at ipinagbibili sa amin ang aming sariling kahoy.
5 Våra förföljare äro oss på halsen; huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
Hinahabol kami ng aming mga kaaway; sila ay napakalapit na humihinga na sa aming mga leeg. Pagod na kami; wala ng kapahingahan para sa amin.
6 Vi hava måst giva oss under Egypten, under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
Iniaabot namin ang aming mga kamay sa mga taga-Egipto at mga taga-Asiria upang mabusog sa pagkain.
7 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer, vi måste bära deras missgärningar.
Nagkasala ang aming mga ama; wala na sila, at pinasan namin ang kanilang mga kasalanan.
8 Trälar få råda över oss; ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
Pinamunuan kami ng mga alipin, at wala ni isang makapagligtas sa amin sa kanilang mga kamay.
9 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd, bärga det undan öknens svärd.
Inilagay namin sa panganib ang aming mga buhay upang kunin ang aming mga tinapay sa pagharap sa mga espada sa ilang.
10 Vår hud är glödande såsom en ugn, för brännande hungers skull.
Tulad ng isang hurno ang aming mga balat, nasunog mula sa init ng pagkagutom.
11 Kvinnorna kränkte man i Sion, jungfrurna i Juda städer.
Pinagsamantalahan nila ang mga kababaihan sa Zion, ang mga birhen sa mga lungsod ng Juda.
12 Furstarna blevo upphängda av deras händer, för de äldste visade de ingen försyn.
Ibinitin nila ang mga prinsipe sa pamamagitan ng sarili nilang mga kamay, at hindi nila iginagalang ang mga nakatatanda.
13 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar, och gossarna dignade under vedbördor.
Dinala nila ang mga masisiglang na kalalakihan sa gilingan, at ang mga susuray-suray na binata sa ilalim ng mga puno ng kahoy.
14 De gamla sitta icke mer i porten, de unga hava upphört med sitt strängaspel.
Tinanggal nila ang mga nakatatanda sa tarangkahan sa lungsod at ang masisiglang kalalakihan mula sa kanilang tugtugin.
15 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd i sorgelåt är vår dans förvandlad.
Tumigil ang kagalakan ng aming mga puso; napalitan ng pagluluksa ang aming pagsasayaw.
16 Kronan har fallit ifrån vårt huvud; ve oss, att vi syndade så!
Nahulog ang korona mula sa aming mga ulo! sa aba namin! Sapagkat nangagkasala kami.
17 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka, därför äro våra ögon förmörkade,
Nagkasakit ang aming mga puso, at lumabo ang aming mga mata,
18 för Sions bergs skull, som nu ligger öde, så att rävarna ströva omkring därpå.
dahil gumagala ang mga asong gubat sa Bundok ng Zion na iniwanan.
19 Du, HERRE, tronar evinnerligen; din tron består från släkte till släkte.
Ngunit ikaw si Yahweh, maghari ka magpakailanman, at ang iyong luklukan ay mula sa sali't salinlahi.
20 Varför vill du för alltid förgäta oss, förkasta oss för beständigt?
Bakit mo kami kakalimutan ng magpakailanman? Pababayaan mo ba kami ng napakatagal?
21 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter; förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.
Panumbalikin mo kami sa iyo, Yahweh at magsisisi kami. Papanumbalikin mo ang aming mga araw gaya nang unang panahon,
22 Eller har du alldeles förkastat oss? Förtörnas du på oss så övermåttan?
maliban na lamang kung kami ay tunay na tinanggihan at labis ang iyong galit sa amin.

< Klagovisorna 5 >