< Klagovisorna 5 >

1 Tänk, HERRE, på vad som har vederfarits oss skåda ned och se till vår smälek.
ای خداوند، به یاد آور که چه بر سر ما آمده است. ببین چگونه رسوا شده‌ایم. سرزمین ما به دست دشمنان افتاده است و خانه‌های ما را بیگانگان تصرف کرده‌اند.
2 Vår arvedel har kommit i främlingars ägo, våra hus i utlänningars.
3 Vi hava blivit värnlösa, vi hava ingen fader; våra mödrar äro såsom änkor.
ما یتیمیم؛ پدرانمان کشته و مادرانمان بیوه شده‌اند.
4 Vattnet som tillhör oss få vi dricka allenast för penningar; vår egen ved måste vi betala.
آب خود را می‌خریم و می‌نوشیم و هیزم ما به ما فروخته می‌شود.
5 Våra förföljare äro oss på halsen; huru trötta vi än äro, unnas oss dock ingen vila.
در زیر فشار و آزار دشمنان به ستوه آمده‌ایم و آسایش نداریم.
6 Vi hava måst giva oss under Egypten, under Assyrien, för att få bröd till att mätta oss med.
خود را تسلیم مصر و آشور کرده‌ایم تا نان به دست آوریم و از گرسنگی نمیریم.
7 Våra fäder hava syndat, de äro icke mer, vi måste bära deras missgärningar.
پدرانمان گناه کردند و مردند، و اینک جور گناهانشان را ما می‌کشیم.
8 Trälar få råda över oss; ingen finnes, som rycker oss ur deras våld.
بردگان بر ما حکمرانی می‌کنند و کسی نیست که ما را از دست آنها نجات دهد.
9 Med fara för vårt liv hämta vi vårt bröd, bärga det undan öknens svärd.
برای یک لقمه نان، در بیابانها جانمان را به خطر می‌اندازیم.
10 Vår hud är glödande såsom en ugn, för brännande hungers skull.
از شدت گرسنگی در تب می‌سوزیم و پوست بدنمان مثل تنور داغ شده است.
11 Kvinnorna kränkte man i Sion, jungfrurna i Juda städer.
زنان و دختران ما را در اورشلیم و شهرهای یهودا بی‌عصمت کرده‌اند.
12 Furstarna blevo upphängda av deras händer, för de äldste visade de ingen försyn.
رهبران ما را به دار کشیده‌اند و مشایخ ما را بی‌حرمت نموده‌اند.
13 Ynglingarna måste bära på kvarnstenar, och gossarna dignade under vedbördor.
جوانان ما را مانند غلامان، در آسیاب به کارهای سخت وا می‌دارند و کودکان ما زیر بارهای سنگین هیزم، افتان و خیزان راه می‌روند.
14 De gamla sitta icke mer i porten, de unga hava upphört med sitt strängaspel.
پیران ما دیگر در کنار دروازه‌های شهر نمی‌نشینند؛ جوانان ما دیگر نمی‌رقصند و آواز نمی‌خوانند.
15 Våra hjärtan hava icke mer någon fröjd i sorgelåt är vår dans förvandlad.
شادی از دلهای ما رخت بربسته و رقص ما به ماتم تبدیل شده است.
16 Kronan har fallit ifrån vårt huvud; ve oss, att vi syndade så!
وای بر ما که گناه کرده‌ایم و شکوه و جلال خود را از دست داده‌ایم.
17 Därför hava ock våra hjärtan blivit sjuka, därför äro våra ögon förmörkade,
دلهایمان بی‌تاب و چشمانمان تار شده‌اند،
18 för Sions bergs skull, som nu ligger öde, så att rävarna ströva omkring därpå.
زیرا اورشلیم ویران گشته و پناهگاه شغالها شده است.
19 Du, HERRE, tronar evinnerligen; din tron består från släkte till släkte.
ای خداوند، تو تا ابد باقی هستی و تخت سلطنت تو بی‌زوال است.
20 Varför vill du för alltid förgäta oss, förkasta oss för beständigt?
مدت مدیدی است که تو ما را ترک کرده‌ای و دیگر ما را به یاد نمی‌آوری.
21 Tag oss åter till dig, HERRE, så att vi få vända åter; förnya våra dagar, så att de bliva såsom fordom.
ای خداوند، آیا تو ما را به کلی طرد کرده‌ای و تا ابد بر ما غضبناک خواهی بود؟ اگر چنین نیست، پس ما را به سوی خود بازگردان و شکوه دوران گذشتهٔ ما را به ما باز ده.
22 Eller har du alldeles förkastat oss? Förtörnas du på oss så övermåttan?

< Klagovisorna 5 >