< Sefanja 3 >

1 Ve henne, den gensträviga och befläckade staden, förtryckets stad!
Ke malaʻia kiate ia ʻoku ʻuli mo taʻemaʻa, ki he kolo ʻoku fakamālohi!
2 Hon hör icke på någons röst, hon tager ej emot tuktan; på HERREN förtröstar hon icke, till sin Gud vill hon ej komma.
Naʻe ʻikai te ne talangofua ki he leʻo naʻe ʻikai ke maʻu ʻe ia ʻae akonaki; naʻe ʻikai ke falala ia kia Sihova; naʻe ʻikai te ne ʻunuʻunu atu ki hono ʻOtua.
3 Furstarna därinne äro rytande lejon; hennes domare äro såsom vargar om aftonen, de spara intet till morgondagen.
Ko hono houʻeiki ʻi ai ko e fanga laione ngungulu; ko ʻene kau fakamaau ko e fanga ulofi ʻoe efiafi; ʻoku nau tatali ke nau kai pongipongi ʻae ngaahi hui.
4 Hennes profeter äro stortaliga trolösa män; hennes präster ohelga vad heligt är, de våldföra lagen.
Ko e kakai maʻamaʻa mo kākā ʻa ʻene kau palōfita: kuo fakaʻuliʻi ʻae falelotu ʻe heʻene kau taulaʻeiki, kuo nau maumauʻi ʻae fono.
5 HERREN är rättfärdig därinne, han gör intet orätt. var morgon låter han sin rätt gå fram i ljuset, den utebliver aldrig; men de orättfärdiga veta icke av någon skam.
‌ʻOku ʻi he lotolotonga ʻo ia, ʻa Sihova, angatonu; ʻe ʻikai te ne fai ha meʻa hala; ʻoku ʻomi ʻe ia ʻa ʻene fakamaau ki he maama ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku ʻikai te ne siʻaki; ka ʻoku ʻikai ke ʻiloʻi ha mā ʻe he taʻeangatonu.
6 Jag utrotade folkslag, deras murtorn blevo förstörda, deras gator gjorde jag öde, så att ingen mer gick där fram; deras städer blevo förhärjade, så att de lågo tomma på människor, blottade på invånare.
Kuo u tuʻusi ʻae ngaahi puleʻanga: kuo ʻuha ʻa honau ngaahi fale māʻolunga; ne u fakalala ʻa honau ngaahi hala, ko ia ʻoku ʻikai ʻalu atu ai ha taha: kuo maumauʻi ʻa honau ngaahi kolo, ko ia ʻoku ʻikai ai ha tangata, ʻoku ʻikai ai ha taha ʻoku nofo ai.
7 Jag tillsade henne att allenast frukta mig och taga emot tuktan; då skulle hennes boning undgå förstörelse, med allt vad jag hade givit i hennes vård. Men i stället ävlades de att göra allt vad fördärvligt var.
Naʻaku pehē, “Ko e moʻoni, te ke manavahē kiate au, te ke maʻu ʻae akonaki; ko ia ʻe ʻikai tuʻusi ai honau nofoʻanga neongo ʻeku tautea ai ʻakinautolu,” naʻa nau tuʻu vave hake, ʻo fakalieliaʻi ʻa ʻenau ngaahi ngāue kotoa pē.
8 Därför man I vänta på mig, säger HERREN, och på den dag jag står upp för att taga byte. Ty mitt domslut är: jag skall församla folk och hämta tillhopa konungariken, för att utgjuta över dem min ogunst, all min vredes glöd; ty av min nitälskans eld skall hela jorden förtäras.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “Ko ia mou tatali kiate au, ʻo aʻu ki he ʻaho te u tuʻu hake ki he maumau; he kuo u pau pe ke tānaki ʻae ngaahi fonua, ke u fakataha ʻae ngaahi puleʻanga, ke huaʻi kiate kinautolu ʻa ʻeku tuputāmaki, ʻio, ʻa ʻeku houhau kakaha kotoa pē: koeʻuhi ʻe keina ʻa māmani kotoa pē ʻaki ʻae afi ʻo ʻeku fuaʻa.
9 Se, då skall jag giva åt folken nya, renade läppar, så att de allasammans åkalla HERRENS namn och endräktigt tjäna honom.
Pea hili ia te u ʻomi ʻae lea maʻa ki he kakai, koeʻuhi ke nau ui kotoa pē ki he huafa ʻo Sihova, ke tauhi kiate ia ʻi he uouangataha.
10 Ända ifrån länderna bortom Etiopiens strömmar skola mina tillbedjare, mitt förskingrade folk, frambära offer åt mig.
‌ʻE ʻomi mei he tuʻa vaitafe ʻo ʻItiopea ʻae feilaulau kiate au, ʻekinautolu ʻoku hū kiate au, ʻio, ʻae ngaahi ʻofefine ʻo ʻeku kakai, kuo fakamovetevete.
11 På den tiden skall du slippa att längre blygas för alla de överträdelser som du har begått mot mig. Ty då skall jag avskilja från dig dem som nu jubla så segerstolt i dig; och du skall då icke vidare förhäva dig på mitt heliga berg.
‌ʻI he ʻaho ko ia ʻe ʻikai te ke mā koeʻuhi ko hoʻo ngaahi ngāue kotoa pē, ʻaia kuo ke angahala ai kiate au: koeʻuhi te u toʻo atu mei he lotolotonga ʻoʻou, ʻakinautolu ʻoku fiefia ʻi hoʻo fielahi, pea ʻe ʻikai te ke toe angahiki, koeʻuhi ko hoku moʻunga māʻoniʻoni.
12 Men jag skall lämna kvar i dig ett folk, betryckt och armt; och de skola förtrösta på HERRENS namn.
Te u tuku foki ʻi he lotolotonga ʻoʻou, ʻae kakai angavaivai mo masiva, pea te nau falala ki he huafa ʻo Sihova.
13 Kvarlevan av Israel skall då icke mer göra något orätt, ej heller tala lögn, och i deras mun skall icke finnas en falsk tunga. Ja, de skola få beta och ligga i ro, utan att någon förskräcker dem.
‌ʻE ʻikai fai angahala ʻe he toenga ʻo ʻIsileli, pe lea loi; pea ʻe ʻikai ʻiloʻi ʻi honau ngutu ʻae ʻelelo kākā: he te nau kai mo tokoto, pea ʻe ʻikai fakamanavahēʻi ʻakinautolu ʻe ha taha.”
14 Jubla, du dotter Sion, höj glädjerop, du Israel; var glad och fröjda dig av allt hjärta, du dotter Jerusalem.
Ke hiva, ʻE ʻofefine ʻo Saione kalanga, ʻE ʻIsileli; ke fiefia mo nekeneka ʻaki ʻae loto kotoa, ʻE ʻofefine ʻo Selūsalema.
15 HERREN har avvänt straffdomarna ifrån dig, han har röjt din fiende ur vägen. HERREN, som bor i dig, är Israels konung; du behöver ej mer frukta något ont.
Kuo toʻo atu ʻe Sihova ʻa ho ngaahi tautea, kuo ne kapusi kituʻa ho fili: ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, ʻio, ko Sihova, ʻoku ʻi he lotolotonga ʻoʻou: ʻe ʻikai te ke toe mamata ki ha kovi.
16 På den tiden skall det sägas till Jerusalem; »Frukta icke, Sion låt ej modet falla.
‌ʻE pehē ki Selūsalema ʻi he ʻaho ko ia, “ʻOua te ke manavahē: pea ki Saione, ʻoua naʻa tuku ke vaivai ho nima.”
17 HERREN, din Gud, bor i dig en hjälte som kan frälsa. Han gläder sig över dig med lust, han tiger stilla i sin kärlek, han fröjdas över dig med jubel.»
‌ʻOku māfimafi ʻa Sihova ko ho ʻOtua ʻi he lotolotonga ʻoʻou; te ne fakamoʻui, te ne fiefia ʻiate koe, ʻaki ʻae fiefia: ʻe mālōlō ʻe ia ʻi heʻene ʻofa, te ne fiefia ʻiate koe ʻaki ʻae hiva.
18 Dem som med bedrövelse måste sakna högtiderna, dem skall jag då församla, dem som levde skilda från dig, du som själv bar smälekens börda.
Te u tānaki meiate koe ʻakinautolu ʻoku mamahi, koeʻuhi ko e fakataha mamalu, ko e manuki ʻo ia, ko e meʻa mamafa kiate kinautolu.
19 Ty se, jag skall på den tiden utföra mitt verk på alla dina förtryckare. jag skall frälsa de haltande och hämta tillhopa de fördrivna, jag skall låta dem bliva ett ämne till lovsång och till berömmelse på hela jorden, där de voro så smädade.
Vakai, ʻi he kuonga ko ia, te u veteki ʻakinautolu kotoa pē ʻoku fakamamahiʻi koe; pea te u fakamoʻui ia ʻoku ketu, mo fakataha ia naʻe kapusi kituʻa; pea te u maʻu ʻae fakamālō, mo e ongoongo kiate kinautolu ʻi he fonua kotoa pē, ʻaia naʻe fakamaaʻi ai ʻakinautolu.
20 På den tiden skall jag låta eder komma tillbaka ja, på den tiden skall jag hämta eder tillhopa. Ty jag vill låta eder bliva ett ämne till berömmelse och till lovsång bland alla jordens folk, i det att jag åter upprättar eder, så att I sen det med egna ögon, säger HERREN.
‌ʻOku pehē ʻe Sihova, Te u toe ʻomi ʻakimoutolu ʻi he kuonga ko ia, ʻio, ʻi he kuonga te u fakataha ai ʻakimoutolu: he te u ngaohi maʻamoutolu ʻae hingoa, mo e ongoongolelei ʻi he kakai kotoa pē ʻo māmani, ʻo kau ka liliu ʻa homou fakapōpula ʻi he ʻao ʻo homou mata.

< Sefanja 3 >