Psaltaren 81

1 För sångmästaren, till Gittít; av Asaf.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.

2 Höjen glädjerop till Gud, vår starkhet, höjen jubel till Jakobs Gud.

Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.

3 Stämmen upp lovsång och låten pukor ljuda, ljuvliga harpor tillsammans med psaltare.

Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.

4 Stöten i basun vid nymånaden, vid fullmånen, på vår högtidsdag.

Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.

5 Ty detta är en stadga för Israel, en Jakobs Guds rätt.

Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.

6 Det bestämde han till ett vittnesbörd i Josef, när han drog ut mot Egyptens land. Jag hör ett tal som är mig nytt:

Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.

7 »Jag lyfte bördan från hans skuldra, hans händer blevo fria ifrån lastkorgen.

Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)

8 I nöden ropade du, och jag räddade dig; jag svarade dig, höljd i tordön, jag prövade dig vid Meribas vatten. (Sela)

Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;

9 Hör, mitt folk, och låt mig varna dig; Israel, o att du ville höra mig!

Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;

10 Hos dig skall icke finnas någon annan gud, och du skall ej tillbedja någon främmande gud.

Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.

11 Jag är HERREN, din Gud, som har fört dig upp ur Egyptens land; låt din mun vitt upp, så att jag får uppfylla den.

Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.

12 Men mitt folk ville ej höra min röst, och Israel var mig icke till viljes.

Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.

13 Då lät jag dem gå i deras hjärtans hårdhet, det fingo vandra efter sina egna rådslag.

O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!

14 O att mitt folk ville höra mig, och att Israel ville vandra på mina vägar!

W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.

15 Då skulle jag snart kuva deras fiender och vända min hand mot deras ovänner.

Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.

16 De som hata HERREN skulle då visa honom underdånighet, och hans folks tid skulle vara evinnerligen. Och han skulle bespisa det med bästa vete; ja, med honung ur klippan skulle jag mätta dig.»

I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.