Psaltaren 104

1 Lova HERREN, min själ. HERRE, min Gud, du är hög och stor, i majestät och härlighet är du klädd.

Błogosław, moja duszo, PANA. PANIE, mój Boże, jesteś bardzo wielki; odziałeś się w chwałę i majestat.

2 Du höljer dig i ljus såsom i en mantel, du spänner ut himmelen såsom ett tält;

Okryłeś się światłością jak szatą, rozciągnąłeś niebiosa jak zasłonę.

3 du timrar på vattnen dina salar, molnen gör du till din vagn, och du far fram på vindens vingar.

Zbudowałeś na wodach swoje komnaty, czynisz obłoki swym rydwanem, chodzisz na skrzydłach wiatru.

4 Du gör vindar till dina sändebud, eldslågor till dina tjänare.

Czynisz swoich aniołów duchami, swe sługi ogniem płonącym.

5 Du grundade jorden på hennes fästen, så att hon icke vacklar till evig tid.

Założyłeś fundamenty ziemi, tak że się nigdy nie zachwieje.

6 Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad; uppöver bergen stodo vattnen.

Okryłeś ją głębią jak szatą, wody stanęły nad górami.

7 Men för din näpst flydde de; för ljudet av ditt dunder hastade de undan.

Na twoje zgromienie rozbiegły się, a na głos twego grzmotu szybko pouciekały.

8 Berg höjde sig, och dalar sänkte sig, på den plats som du hade bestämt för dem.

Wzniosły się ponad góry, zniżyły się w doliny, na miejsce, które dla nich założyłeś.

9 En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida, så att de icke åter skulle betäcka jorden.

Wyznaczyłeś [im] granicę, aby jej nie przekroczyły ani nie powróciły, by okryć ziemię.

10 Du lät källor flyta fram i dalarna, mellan bergen togo de sin väg.

Wypuszczasz źródła po dolinach, [aby] płynęły między górami;

11 De vattna alla markens djur, vildåsnorna släcka i dem sin törst.

I napoiły wszystkie zwierzęta polne, dzikie osły gaszą [w nich] swoje pragnienie.

12 Vid dem bo himmelens fåglar, från trädens grenar höja de sin röst.

Przy nich mieszka ptactwo niebieskie i śpiewa pośród gałęzi.

13 Du vattnar bergen från dina salar, jorden mättas av den frukt du skapar.

Nawadniasz góry ze swoich komnat, owocami twoich dzieł syci się ziemia.

14 Du låter gräs skjuta upp för djuren och örter till människans tjänst. Så framalstrar du bröd ur jorden

Sprawiasz, że rośnie trawa dla bydła i zioła na użytek człowieka, żeby dobywał chleb z ziemi;

15 och vin, som gläder människans hjärta; så gör du hennes ansikte glänsande av olja, och brödet styrker människans hjärta.

I wino, które rozwesela serce człowieka, i oliwę, od której rozjaśnia się twarz, i chleb, który krzepi serce ludzkie.

16 HERRENS träd varda ock mättade, Libanons cedrar, som han har planterat;

Nasycone są drzewa PANA, cedry Libanu, które zasadził;

17 fåglarna bygga där sina nästen, hägern gör sitt bo i cypresserna.

Na których ptaki mają swe gniazda; jedliny, na których bocian [ma] swój dom.

18 Stenbockarna hava fått de höga bergen, klyftorna är klippdassarnas tillflykt.

Wysokie góry są dla górskich kozłów, a skały [są] schronieniem dla królików.

19 Du gjorde månen till att bestämma tiderna; solen vet stunden då den skall gå ned.

Uczynił księżyc, aby odmierzał czas; słońce zna swój zachód.

20 Du sänder mörker, och det bliver natt; då komma alla skogens djur i rörelse,

Sprowadzasz ciemność i nastaje noc, w której wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.

21 de unga lejonen ryta efter rov och begära sin föda av Gud.

Lwiątka ryczą za łupem i szukają swego pokarmu od Boga.

22 Solen går upp; då draga de sig tillbaka och lägga sig ned i sina kulor.

Słońce wstaje, schodzą się razem i kładą się w swoich jamach.

23 Människan går då ut till sin gärning och till sitt arbete intill aftonen.

[Wtedy] wychodzi człowiek do swojej roboty i do swojej pracy aż do wieczora.

24 Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE! Med vishet har du gjort dem alla. Jorden är full av vad du har skapat.

O, jak liczne są twoje dzieła, PANIE! Wszystkie je uczyniłeś mądrze, ziemia jest pełna twego bogactwa.

25 Se ock havet, det stora ock vida: ett tallöst vimmel rör sig däri, djur både stora och små.

Oto morze wielkie i szerokie, w nim niezliczone istoty pełzające, zwierzęta małe i wielkie.

26 Där gå skeppen sin väg fram, Leviatan, som du har skapat att leka däri.

Po nim pływają okręty i Lewiatan, którego stworzyłeś, aby w nim igrał.

27 Alla vänta de efter dig, att du skall giva dem deras mat i rätt tid.

Wszystko to czeka na ciebie, abyś dał im pokarm we właściwym czasie.

28 Du giver dem, då samla de in; du upplåter din hand, då varda de mättade med goda håvor.

[Gdy] dajesz im, zbierają; gdy otwierasz swą rękę, sycą się dobrami.

29 Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de; du tager bort deras ande, då förgås de och vända åter till sitt stoft igen.

[Lecz gdy] ukrywasz swe oblicze, trwożą się; gdy odbierasz im ducha, giną i obracają się w proch.

30 Du sänder ut din ande, då varda de skapade, och du förnyar jordens anlete.

[Gdy] wysyłasz twego ducha, zostają stworzone i odnawiasz oblicze ziemi.

31 HERRENS ära förblive evinnerligen; må HERREN glädja sig över sina verk,

Niech chwała PANA trwa na wieki, niech się raduje PAN swymi dziełami.

32 han som skådar på jorden, och hon bävar, han som rör vid bergen, och de ryka.

Patrzy na ziemię, a ona drży, dotyka gór, a dymią.

33 Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever; jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.

Będę śpiewał PANU, póki żyję; będę śpiewał memu Bogu, póki istnieję.

34 Mitt tal behage honom väl; må jag själv få glädja mig i HERREN.

Moje rozmyślanie o nim wdzięczne będzie, rozraduję się w PANU.

35 Men må syndare försvinna ifrån jorden och inga ogudaktiga mer vara till. Lova HERREN, min själ Halleluja!

Niech zostaną wytraceni z ziemi grzesznicy i niech nie będzie już niegodziwych! Błogosław, moja duszo, PANA. Alleluja.