Ordspråksboken 30

1 Detta är Agurs, Jakes sons, ord och utsaga. Så talade den mannen till Itiel -- till Itiel och Ukal.

Woorden van Agoer, den zoon van Jake, uit Massa De mens spreekt: Ik heb mij afgemat, o God; Ik heb mij afgemat, o God; ik ben op!

2 Ja, jag är för oförnuftig för att kunna räknas såsom människa, jag har icke mänskligt förstånd;

Ik ben de domste van alle mensen, Ik bezit geen mensenverstand;

3 vishet har jag icke fått lära, så att jag äger kunskap om den Helige.

Maar God heeft mij wijsheid geleerd Nu bezit ik kennis van den Heilige!

4 Vem har stigit upp till himmelen och åter farit ned? Vem har samlat vinden i sina händer? Vem har knutit in vattnet i ett kläde? Vem har fastställt jordens alla gränser? Vad heter han, och vad heter hans son -- du vet ju det?

Wie steeg ten hemel op, en daalde weer neer; Wie ving de wind in zijn holle hand; Wie bond het water in zijn mantel; Wie stelde de grenzen der aarde vast? Hoe is zijn naam, hoe de naam van zijn zoon? Zeg het mij, wanneer ge het weet.

5 Allt Guds tal är luttrat; han är en sköld för dem som taga sin tillflykt till honom.

Elk woord van God is vertrouwd; Hij is een schild, voor wie op Hem bouwen.

6 Lägg icke något till hans ord, på det att han icke må beslå dig med lögn.

Voeg aan zijn woorden niets toe, Anders berispt Hij u, en blijkt ge een leugenaar.

7 Om två ting beder jag dig, vägra mig dem icke, intill min död:

Twee dingen wil ik van U vragen, Weiger mij die niet, eer ik sterf:

8 Låt fåfänglighet och lögn vara fjärran ifrån mig; och giv mig icke fattigdom, ej heller rikedom, men låt mig få det bröd mig tillkommer.

Onwaarheid en leugentaal, Houd ze verre van mij! Geef mij armoede noch rijkdom, Maar schenk mij het voedsel, dat ik nodig heb,

9 Jag kunde eljest, om jag bleve alltför matt, förneka dig, att jag sporde: »Vem är HERREN?» eller om jag bleve alltför fattig, kunde jag bliva en tjuv, ja, förgripa mig på min Guds namn.

Opdat ik U in mijn overvloed niet verloochene En zeggen durf: "Wie is Jahweh!" Of in mijn armoede niet tot stelen kom, En mij vergrijp aan de Naam van mijn God.

10 Förtala icke en tjänare inför hans herre; han kunde eljest förbanna dig, så att du stode där med skam.

Belaster een knecht niet bij zijn meester; Anders vloekt hij u, en boet gij ervoor.

11 Ett släkte där man förbannar sin fader, och där man icke välsignar sin moder;

Wee het geslacht, dat zijn vader vloekt, En zijn moeder niet eert;

12 ett släkte som tycker sig vara rent, fastän det icke har avtvått sin orenlighet;

Het geslacht, dat zich onschuldig waant, Maar niet eens is schoongewassen van zijn vuil;

13 ett släkte -- huru stolta äro icke dess ögon, och huru fulla av högmod äro icke dess blickar!

Het geslacht dat uit de hoogte neerziet, En de wenkbrauwen optrekt;

14 ett släkte vars tänder äro svärd, och vars kindtänder äro knivar, så att de äta ut de betryckta ur landet och de fattiga ur människornas krets!

Het geslacht, met tanden als zwaarden En kiezen als messen, Om den arme van de aarde weg te vreten, En den behoeftige weg van zijn grond.

15 Blodigeln har två döttrar: »Giv hit, giv hit.» Tre finnas, som icke kunna mättas, ja, fyra, som aldrig säga: »Det är nog»:

De bloedzuiger heeft twee dochters, Ze heten: Hap, hap! Drie dingen zijn niet te verzadigen; Vier dingen zeggen nimmer: genoeg!

16 dödsriket och den ofruktsammas kved, jorden, som icke kan mättas med vatten, och elden, som aldrig säger: »Det är nog.» (Sheol h7585)

De onderwereld, De onvruchtbare moederschoot, Het land, dat water te kort komt, Het vuur, dat nooit "genoeg" zegt. (Sheol h7585)

17 Den som bespottar sin fader och försmår att lyda sin moder hans öga skola korparna vid bäcken hacka ut, och örnens ungar skola äta upp det.

Een oog, dat met vader spot, En met de gehoorzaamheid aan moeder lacht: De raven van het dal zullen het uitpikken, De jonge arenden het opvreten.

18 Tre ting äro mig för underbara, ja, fyra finnas, som jag icke kan spåra:

Drie dingen zijn mij te wonderlijk, Vier dingen begrijp ik niet:

19 örnens väg under himmelen, ormens väg över klippan, skeppets väg mitt i havet och en mans väg hos en ung kvinna.

De weg van een arend door de lucht, De weg van een slang over de rots, De weg van een schip midden door zee, En de weg van een man naar een meisje.

20 Sådant är äktenskapsbryterskans sätt: hon njuter sig mätt och stryker sig så om munnen och säger: »Jag har intet orätt gjort.»

Maar dit is de weg van een overspelige vrouw: Ze eet, veegt zich de mond af, En zegt: Ik heb geen kwaad gedaan.

21 Tre finnas, under vilka jorden darrar, ja, fyra, under vilka den ej kan uthärda:

Onder drie dingen beeft de aarde, Onder vier dingen houdt ze het niet uit:

22 under en träl, när han bliver konung, och en dåre, när han får äta sig mätt,

Onder een slaaf, wanneer hij koning wordt; Onder een dwaas, als hij genoeg te eten heeft;

23 under en försmådd kvinna, när hon får man och en tjänstekvinna, när hon tränger undan sin fru.

Onder een oude vrijster, die nog een man vindt; En onder een slavin, die haar meesteres verdringt

24 Fyra finnas, som äro små på jorden, och likväl är stor vishet dem beskärd:

Vier dingen zijn de kleinste op aarde; Toch zijn ze wijzen te slim af!

25 myrorna äro ett svagt folk, men de bereda om sommaren sin föda;

De mieren: het is een volk zonder kracht, Maar ‘s zomers vergaart het zijn voedsel;

26 klippdassarna äro ett folk med ringa kraft, men i klippan bygga de sig hus;

De klipdassen: het zijn zwakke dieren, Maar ze hebben hun hol in de rots;

27 gräshopporna hava ingen konung, men i härordning draga de alla ut;

De sprinkhanen: ze hebben geen koning, Maar hun zwerm trekt ordelijk uit;

28 gecko-ödlan kan gripas med händerna, dock bor hon i konungapalatser.

Een hagedis: ze laat zich met de handen vatten, Maar ze woont in de paleizen des konings.

29 Tre finnas, som skrida ståtligt fram, ja, fyra, som hava en ståtlig gång:

Drie dingen hebben een statige tred; Vier dingen hebben een statige gang:

30 lejonet, hjälten bland djuren, som ej viker tillbaka för någon,

Een leeuw, de held onder de dieren, Voor niets schrikt hij terug;

31 en stridsrustad häst och en bock och en konung i spetsen för sin här.

Een haan, die trots voor de kippen uitloopt; Een bok, die de geiten voorafgaat; Een koning aan het hoofd van zijn troepen.

32 Om du har förhävt dig, evad det var dårskap eller det var medveten synd, så lägg handen på munnen.

Moogt ge dwaas zijn of verstandig: Als ge u verheffen wilt, hand op de mond!

33 Ty såsom ost pressas ut ur mjölk, och såsom blod pressas ut ur näsan, så utpressas kiv ur vrede.

Want een druk op melk geeft boter, Een druk op de neus geeft bloed, Een druk op de gramschap geeft twist!