Ordspråksboken 27

1 Beröm dig icke av morgondagen, ty du vet icke vad en dag kan bära i sitt sköte.

Wil de dag van morgen niet prijzen: Ge weet niet, wat hij u brengt.

2 Må en annan berömma dig, och icke din egen mun, främmande, och icke dina egna läppar.

Laat een ander u prijzen, niet uw eigen mond; Een vreemde, niet uw eigen lippen.

3 Sten är tung, och sand är svår att bära, men tyngre än båda är förargelse genom en oförnuftig man.

Plomp is een steen, en zwaar het zand; Zwaarder dan beide is het humeur van een dwaas.

4 Vrede är en grym sak och harm en störtflod, men vem kan bestå mot svartsjuka?

Wreed is de wraak, een stortvloed de toorn; Maar wie houdt het uit voor de jaloezie?

5 Bättre är öppen tillrättavisning än kärlek som hålles fördold.

Beter een terechtwijzing in het openbaar, Dan liefde, die zich niet uit.

6 Vännens slag givas i trofasthet, men ovännens kyssar till överflöd.

Goed bedoeld zijn de wonden, door een vriend geslagen; Verraderlijk de kussen van een vijand.

7 Den mätte trampar honung under fötterna, men den hungrige finner allt vad bittert är sött.

Iemand die genoeg heeft, geeft niet om honing; Als iemand honger heeft, is al het bittere zoet.

8 Lik en fågel som har måst fly ifrån sitt bo är en man som har måst fly ifrån sitt hem.

Als een vogel, die uit het nest fladdert, Zo is een man, die rondzwerft ver van zijn huis.

9 Salvor och rökelse göra hjärtat glatt, ömhet hos en vän som giver välbetänkta råd.

Olie en wierook verheugen het hart; De raad van een vriend verblijdt de ziel.

10 Din vän och din faders vän må du icke låta fara, gå icke till din broders hus, när ofärd drabbar dig; bättre är en granne som står dig nära än broder som står dig fjärran.

Laat uw eigen vriend en dien van uw vader niet in de steek; Maar betreed niet het huis van uw broeder, als het u slecht gaat, Beter een vriend dichtbij. Dan een broer veraf.

11 Bliv vis, min son, så gläder du mitt hjärta; jag kan då giva den svar, som smädar mig.

Mijn zoon, wees wijs, en verblijd mijn hart; Dan kan ik te woord staan hem, die mij hoont.

12 Den kloke ser faran och söker skydd; de fåkunniga löpa åstad och få plikta därför.

De wijze ziet onheil en trekt zich terug; De onnozelen lopen door, en moeten ervoor boeten.

13 Tag kläderna av honom, ty han har gått i borgen för en annan, och panta ut vad han har, för den främmande kvinnans skull.

Ontneem hem zijn kleed, want hij bleef borg voor een ander; Eis pand van hem terwille van een vreemde vrouw.

14 Den som välsignar sin nästa med hög röst bittida om morgonen, honom kan det tillräknas såsom en förbannelse.

Als iemand zijn naaste op de vroege morgen luidruchtig begroet, Dan wordt het als een vloek beschouwd

15 Ett oavlåtligt takdropp på en regnig dag och en trätgirig kvinna, det kan aktas lika.

Een gestadig druppelend lek op een stortregen-dag, En een snibbige vrouw, ze gelijken op elkaar.

16 Den som vill lägga band på en sådan vill lägga band på vinden, och hala oljan möter hans högra hand.

De noordenwind is een ruwe wind, Toch wordt hij geluksbode genoemd

17 Järn giver skärpa åt järn; så skärper den ena människan den andra.

Zoals ijzer ijzer scherpt, Zo scherpt de ene mens den ander.

18 Den som vårdar sitt fikonträd, han får äta dess frukt; och den som vårdar sig om sin herre, han kommer till ära.

Wie op zijn vijgeboom past, zal zijn vruchten eten; Wie voor zijn meester zorgt, wordt rijk beloond.

19 Såsom spegelbilden i vattnet liknar ansiktet, så avspeglar den ena människans hjärta den andras.

Zoals het ene gezicht op het andere lijkt, Zo lijkt ook het ene mensenhart op het andere.

20 Dödsriket och avgrunden kunna icke mättas; så bliva ej heller människans ögon mätta. (Sheol h7585)

Dodenrijk en onderwereld krijgen nooit genoeg; De ogen der mensen zijn nimmer bevredigd. (Sheol h7585)

21 Silvret prövas genom degeln och guldet genom smältugnen, så ock en man genom sitt rykte.

Voor het zilver de smeltkroes, de oven voor het goud: De mens wordt beproefd naar zijn goede naam.

22 Om du stötte den oförnuftige mortel med en stöt, bland grynen, så skulle hans oförnuft ändå gå ur honom.

Al stampt ge den dwaas in een vijzel, Tussen de gerstekorrels met een stamper: Ge krijgt er zijn dwaasheid niet uit.

23 Se väl till dina får, och hav akt på dina hjordar.

Let goed op, hoe uw schapen eruit zien, En volg uw kudde met aandacht;

24 Ty rikedom varar icke evinnerligen; består ens en krona från släkte till släkte?

Want welvaart duurt niet eeuwig, Een schat niet van geslacht op geslacht.

25 När ny brodd skjuter upp efter gräset som försvann, och när foder samlas in på bergen,

Als het hooi binnen is, de nawas verschijnt, En het groen der bergweide wordt ingezameld,

26 då äger du lamm till att bereda dig kläder och bockar till att köpa dig åker;

Dan verschaffen de lammeren u kleding, De bokken u de prijs van een akker;

27 då giva dig getterna mjölk nog, till föda åt dig själv och ditt hus och till underhåll åt dina tjänarinnor.

Dan is er geitenmelk genoeg tot voedsel van u en uw gezin, En levensonderhoud voor uw dienstboden.