Job 41

1 Kan du draga upp Leviatan med krok och med en metrev betvinga hans tunga?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 Kan du sätta en sävhank i hans nos eller borra en hake genom hans käft?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 Menar du att han skall slösa på dig många böner eller tala till dig med mjuka ord?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 Att han skall vilja sluta fördrag med dig, så att du finge honom till din träl för alltid?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 Kan du hava honom till leksak såsom en fågel och sätta honom i band åt dina tärnor?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 Pläga fiskarlag köpslå om honom och stycka ut hans kropp mellan krämare?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 Kan du skjuta hans hud full med spjut och hans huvud med fiskharpuner?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Ja, försök att bära hand på honom du skall minnas den striden och skall ej föra så mer.

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 Nej, den sådant vågar, hans hopp bliver sviket, han fälles till marken redan vid hans åsyn.

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Så oförvägen är ingen, att han törs reta denne. Vem vågar då sätta sig upp mot mig själv?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 Vem har först givit mig något, som jag alltså bör betala igen? Mitt är ju allt vad som finnes under himmelen.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 Jag vill ej höra upp att tala om hans lemmar, om huru väldig han är, och huru härligt han är danad.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 Vem mäktar rycka av honom hans pansar? Vem vågar sig in mellan hans käkars par?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 Hans gaps dörrar, vem vill öppna dem? Runtom hans tänder bor ju förskräckelse.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Stolta sitta på honom sköldarnas rader; hopslutna äro de med fast försegling.

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 Tätt fogar sig den ena intill den andra, icke en vindfläkt tränger in mellan dem.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Var och en håller ihop med den nästa, de gripa in i varandra och skiljas ej åt.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 När han fnyser, strålar det av ljus; hans blickar äro såsom morgonrodnadens ögonbryn.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 Bloss fara ut ur hans gap, eldgnistor springa fram därur.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 Från hans näsborrar utgår rök såsom ur en sjudande panna på bränslet.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Hans andedräkt framgnistrar eldkol, och lågor bryta fram ur hans gap.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 På hans hals har kraften sin boning, och framför honom stapplar försagdhet.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Själva det veka på hans buk är ett stadigt fogverk, det sitter orubbligt, såsom gjutet på honom.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Hans hjärta är fast såsom sten, fast såsom bottenstenen i kvarnen.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 När han reser sig, bäva hjältar, av ångest mista de all sans.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 Angripes han med ett svärd, så håller det ej stånd, ej heller spjut eller pil eller pansar.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 Han aktar järn såsom halm och koppar såsom murket trä.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 Bågskott skrämma honom ej bort, slungstenar förvandlas för honom till strå;

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 ja, stridsklubbor aktar han såsom strå, han ler åt rasslet av lansar.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 På sin buk bär han skarpa eggar, spår såsom av en tröskvagn ristar han i dyn.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Han gör djupet sjudande som en gryta, likt en salvokokares kittel förvandlar han vattnet.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Bakom honom strålar vägen av ljus, djupet synes bära silverhår.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 Ja, på jorden finnes intet som är honom likt, otillgänglig för fruktan skapades han.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 På allt vad högt är ser han med förakt, konung är han över alla stolta vilddjur.

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.