2 Samuelsboken 22
1 Och David talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och från Sauls hand.
Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
2 Han sade: HERRE, du mitt bergfäste, min borg och min räddare,
Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
3 Gud, du min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn och min tillflykt, min frälsare, du som frälsar mig från våldet!
Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
4 HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
5 Ty dödens bränningar omvärvde mig, fördärvets strömmar förskräckte mig,
Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 Men jag åkallade HERREN i min nöd, ja, jag gick med min åkallan till min Gud. Och han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop kom till hans öron.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
8 Då skalv jorden och bävade, himmelens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
9 Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun, eldsglöd ljungade från honom.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
10 Och han sänkte himmelen och for ned och töcken var under hans fötter.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
11 Han for på keruben och flög, han sågs komma på vindens vingar
Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
12 Och han gjorde mörker till en hydda som omslöt honom: vattenhopar, tjocka moln.
Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
13 Ur glansen framför honom ljungade eldsglöd.
Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
14 HERREN dundrade från himmelen den Högste lät höra sin röst.
Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
15 Han sköt pilar och förskingrade dem, ljungeld och förvirrade dem.
Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
16 Havets bäddar kommo i dagen, jordens grundvalar blottades, för HERRENS näpst, för hans vredes stormvind.
I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
17 Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
18 Han räddade mig från min starke fiende, från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
19 De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
20 Han förde mig ut på rymlig plats han räddade mig, ty han hade behag till mig.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
21 HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
22 Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
23 nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och från hans stadgar vek jag icke av.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
24 Så var jag ostrafflig för honom och tog mig till vara för missgärning.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
25 Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter min renhet inför hans ögon.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
26 Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig hjälte bevisar du dig ostrafflig.
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
27 Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
28 och du frälsar ett betryckt folk, men dina ögon äro emot de stolta, till att ödmjuka dem.
Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
29 Ja, du, HERRE, är min lampa; ty HERREN gör mitt mörker ljust.
Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
30 Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, med min Gud stormar jag murar.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
31 Guds väg är ostrafflig, HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
32 Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa förutom vår Gud?
Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
33 Gud, du som var mitt starka värn och ledde den ostrafflige på hans väg,
Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
34 du som gjorde hans fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
35 du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
36 Du gav mig din frälsnings sköld och din bönhörelse gjorde mig stor,
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
37 du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
38 Jag förföljde mina fiender och förgjorde dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
39 Ja, jag gjorde ände på dem och slog dem, så att de icke mer reste sig; de föllo under mina fötter.
I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
40 Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
41 Mina fiender drev du på flykten för mig, dem som hatade mig förgjorde jag.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
42 De sågo sig omkring, men det fanns ingen som frälste; efter HERREN, men han svarade dem icke.
Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
43 Och jag stötte dem sönder till stoft på jorden, jag krossade och förtrampade dem såsom orenlighet på gatan.
Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
44 Du räddade mig ur mitt folks strider, du bevarade mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
45 Främlingar visade mig underdånighet; vid blotta ryktet hörsammade de mig.
Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
46 Ja, främlingarnas mod vissnade bort; de omgjordade sig och övergåvo sina borgar.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
47 HERREN lever! Lovad vare min klippa, upphöjd vare Gud, min frälsnings klippa!
PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
48 Gud, som har givit mig hämnd och lagt folken under mig;
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
49 du som har fört mig ut från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
50 Fördenskull vill jag tacka dig, HERRE, bland hedningarna, och lovsjunga ditt namn.
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
51 Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.
[On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
