Psaltaren 103

1 En Psalm Davids. Lofva Herran, min själ, och allt det uti mig är, hans helga Namn.

Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.

2 Lofva Herran, min själ, och förgät icke, hvad godt han dig gjort hafver;

Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

3 Den dig alla dina synder förlåter, och helar alla dina brister;

Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

4 Den ditt lif förlöser ifrå förderf, och kröner dig med nåd och barmhertighet;

Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

5 Den dig uppfyller med tröst, att du dägelig varder, och gör dig ung och frisk såsom en örn.

Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.

6 Herren skaffar rättfärdighet och dom, allom dem som orätt lida.

Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.

7 Han hafver låtit Mose veta sina vägar; Israels barn sin verk.

Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.

8 Barmhertig och nådelig är Herren, tålig och af stora mildhet.

Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.

9 Han träter icke till evig tid, och vredgas icke evinnerliga.

Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.

10 Han handlar icke med oss efter våra synder, och vedergäller oss icke efter våra missgerningar.

Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.

11 Ty så hög som himmelen öfver jordena är, låter han sina nåd väldig vara öfver dem som frukta honom.

Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;

12 Så långt som öster är ifrå vester, låter han vår öfverträdelse vara ifrån oss.

A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.

13 Såsom en fader förbarmar sig öfver barnen, så förbarmar sig Herren öfver dem som frukta honom.

Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.

14 Ty han vet hvad vi för ett verk äre; han tänker derpå, att vi stoft äre.

Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.

15 En menniska är i sitt lefvande såsom gräs; hon blomstras såsom ett blomster på markene.

Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.

16 När vädret deröfver går, så är det intet mer der, och dess rum känner det intet mer.

Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.

17 Men Herrans nåd varar ifrån evighet till evighet, öfver dem som frukta honom; och hans rättfärdighet intill barnabarn,

Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

18 När dem som hans förbund hålla, och tänka uppå hans bud, att de derefter göra.

Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

19 Herren hafver beredt sin stol i himmelen, och hans rike skall råda öfver allt.

Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.

20 Lofver Herran, I hans Änglar, I starke hjeltar, som hans befallning uträtten, att man hans ords röst höra skall.

Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

21 Lofver Herran, alle hans härar; I hans tjenare, som hans vilja gören.

Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

22 Lofver Herran, all hans verk uti all hans herradömes rum; min själ lofve Herran.

Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.