Lukas 8
1 Och det begaf sig derefter, att han vandrade i städer och byar, predikade och förkunnade Evangelium om Guds rike; och de tolf med honom;
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶು ರ್ದ್ವಾದಶಭಿಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನಾನಾನಗರೇಷು ನಾನಾಗ್ರಾಮೇಷು ಚ ಗಚ್ಛನ್ ಇಶ್ವರೀಯರಾಜತ್ವಸ್ಯ ಸುಸಂವಾದಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
2 Dertill några qvinnor, som han hade helbregda gjort ifrå de onda andar och krankheter, nämliga: Maria, som kallas Magdalena, af hvilka sju djeflar utgångne voro;
ತದಾ ಯಸ್ಯಾಃ ಸಪ್ತ ಭೂತಾ ನಿರಗಚ್ಛನ್ ಸಾ ಮಗ್ದಲೀನೀತಿ ವಿಖ್ಯಾತಾ ಮರಿಯಮ್ ಹೇರೋದ್ರಾಜಸ್ಯ ಗೃಹಾಧಿಪತೇಃ ಹೋಷೇ ರ್ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಯೋಹನಾ ಶೂಶಾನಾ
3 Och Joanna, Chuse hustru, Herodis fogdes, och Susanna, och många andra, som honom tjente af sina ägodelar.
ಪ್ರಭೃತಯೋ ಯಾ ಬಹ್ವ್ಯಃ ಸ್ತ್ರಿಯಃ ದುಷ್ಟಭೂತೇಭ್ಯೋ ರೋಗೇಭ್ಯಶ್ಚ ಮುಕ್ತಾಃ ಸತ್ಯೋ ನಿಜವಿಭೂತೀ ರ್ವ್ಯಯಿತ್ವಾ ತಮಸೇವನ್ತ, ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಸನ್|
4 Då nu mycket folk kom tillhopa, och utaf städerna sökte till honom, talade han genom liknelse:
ಅನನ್ತರಂ ನಾನಾನಗರೇಭ್ಯೋ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪೇಽಮಿಲನ್, ತದಾ ಸ ತೇಭ್ಯ ಏಕಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ| ಏಕಃ ಕೃಷೀಬಲೋ ಬೀಜಾನಿ ವಪ್ತುಂ ಬಹಿರ್ಜಗಾಮ,
5 En sädesman gick ut till att så sina säd; och vid han sådde, föll somt vid vägen, och vardt förtrampadt, och foglarna under himmelen åto det.
ತತೋ ವಪನಕಾಲೇ ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪೇತುಃ, ತತಸ್ತಾನಿ ಪದತಲೈ ರ್ದಲಿತಾನಿ ಪಕ್ಷಿಭಿ ರ್ಭಕ್ಷಿತಾನಿ ಚ|
6 Och somt föll på hälleberget, och då det uppgick, förtorkades det; ty det hade ingen vätsko.
ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಪಾಷಾಣಸ್ಥಲೇ ಪತಿತಾನಿ ಯದ್ಯಪಿ ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಿತಾನಿ ತಥಾಪಿ ರಸಾಭಾವಾತ್ ಶುಶುಷುಃ|
7 Och somt föll ibland törne, och törnen gingo med upp, och förqvafde det.
ಕತಿಪಯಾನಿ ಬೀಜಾನಿ ಕಣ್ಟಕಿವನಮಧ್ಯೇ ಪತಿತಾನಿ ತತಃ ಕಣ್ಟಕಿವನಾನಿ ಸಂವೃದ್ಧ್ಯ ತಾನಿ ಜಗ್ರಸುಃ|
8 Och somt föll i goda jord; och det gick upp, och gjorde hundradefald frukt. Då han detta sade, ropade han: Den der hafver öron till att höra, han höre.
ತದನ್ಯಾನಿ ಕತಿಪಯಬೀಜಾನಿ ಚ ಭೂಮ್ಯಾಮುತ್ತಮಾಯಾಂ ಪೇತುಸ್ತತಸ್ತಾನ್ಯಙ್ಕುರಯಿತ್ವಾ ಶತಗುಣಾನಿ ಫಲಾನಿ ಫೇಲುಃ| ಸ ಇಮಾ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈಃ ಪ್ರೋವಾಚ, ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|
9 Då frågade honom hans Lärjungar, hurudana denna liknelsen var.
ತತಃ ಪರಂ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುರಸ್ಯ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯ ಕಿಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ?
10 Han sade till dem: Eder är gifvet veta Guds rikes hemlighet, men dem androm genom liknelse; på det att, ändock de se, skola de likväl icke se, och ändock de höra, skola de likväl icke förstå.
ತತಃ ಸ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಈಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಗುಹ್ಯಾನಿ ಜ್ಞಾತುಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಧಿಕಾರೋ ದೀಯತೇ ಕಿನ್ತ್ವನ್ಯೇ ಯಥಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾಪಿ ನ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ಶ್ರುತ್ವಾಪಿ ಮ ಬುಧ್ಯನ್ತೇ ಚ ತದರ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಪುರಸ್ತಾತ್ ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ಕಥ್ಯನ್ತೇ|
11 Så är nu denna liknelsen. Säden är Guds ord;
ದೃಷ್ಟಾನ್ತಸ್ಯಾಸ್ಯಾಭಿಪ್ರಾಯಃ, ಈಶ್ವರೀಯಕಥಾ ಬೀಜಸ್ವರೂಪಾ|
12 Men de som vid vägen, det äro de som höra; sedan kommer djefvulen, och tager bort ordet utu deras hjerta, att de icke tro skola, och blifva frälste.
ಯೇ ಕಥಾಮಾತ್ರಂ ಶೃಣ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತು ಪಶ್ಚಾದ್ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಯಥಾ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ ತದಾಶಯೇನ ಶೈತಾನೇತ್ಯ ಹೃದಯಾತೃ ತಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಪಹರತಿ ತ ಏವ ಮಾರ್ಗಪಾರ್ಶ್ವಸ್ಥಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
13 Men de som på hälleberget, det äro de som, när de höra, anamma de ordet med glädje, och de hafva inga rötter; de der tro till en tid, och då frestelsen påkommer, falla de derifrå.
ಯೇ ಕಥಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸಾನನ್ದಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಬದ್ಧಮೂಲತ್ವಾತ್ ಸ್ವಲ್ಪಕಾಲಮಾತ್ರಂ ಪ್ರತೀತ್ಯ ಪರೀಕ್ಷಾಕಾಲೇ ಭ್ರಶ್ಯನ್ತಿ ತಏವ ಪಾಷಾಣಭೂಮಿಸ್ವರೂಪಾಃ|
14 Men det som föll ibland törnen, äro de som höra; och gå bort, och varda förqvafde af omsorger, och rikedomar, och lifsens vällust; och bära ingen frukt.
ಯೇ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯಾನ್ತಿ ವಿಷಯಚಿನ್ತಾಯಾಂ ಧನಲೋಭೇನ ಏಹಿಕಸುಖೇ ಚ ಮಜ್ಜನ್ತ ಉಪಯುಕ್ತಫಲಾನಿ ನ ಫಲನ್ತಿ ತ ಏವೋಪ್ತಬೀಜಕಣ್ಟಕಿಭೂಸ್ವರೂಪಾಃ|
15 Men det uti goda jord, äro de som höra ordet, och behålla det uti ganska godt hjerta; och bära frukt i tålamod.
ಕಿನ್ತು ಯೇ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರಲೈಃ ಶುದ್ಧೈಶ್ಚಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಕಥಾಂ ಗೃಹ್ಲನ್ತಿ ಧೈರ್ಯ್ಯಮ್ ಅವಲಮ್ಬ್ಯ ಫಲಾನ್ಯುತ್ಪಾದಯನ್ತಿ ಚ ತ ಏವೋತ್ತಮಮೃತ್ಸ್ವರೂಪಾಃ|
16 Men ingen upptänder ett ljus, och skyler det under något kar, eller sätter under bänken; utan sätter det på ljusastakan, att de, som ingå, skola få se ljuset.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರದೀಪಂ ಪ್ರಜ್ವಾಲ್ಯ ಕೋಪಿ ಪಾತ್ರೇಣ ನಾಚ್ಛಾದಯತಿ ತಥಾ ಖಟ್ವಾಧೋಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯತಿ, ಕಿನ್ತು ದೀಪಾಧಾರೋಪರ್ಯ್ಯೇವ ಸ್ಥಾಪಯತಿ, ತಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರವೇಶಕಾ ದೀಪ್ತಿಂ ಪಶ್ಯನ್ತಿ|
17 Ty det är intet lönligit, som icke skall varda uppenbart; och intet fördoldt, det icke skall kunnigt varda, och uppkomma skall i ljuset.
ಯನ್ನ ಪ್ರಕಾಶಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಅಪ್ರಕಾಶಿತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ ಯಚ್ಚ ನ ಸುವ್ಯಕ್ತಂ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯತೇ ತಾದೃಗ್ ಗೃಪ್ತಂ ವಸ್ತು ಕಿಮಪಿ ನಾಸ್ತಿ|
18 Ser fördenskull till, huru I hören; ty den der hafver, honom varder gifvet, och den der intet hafver, det han menar sig hafva, det skall ock tagas ifrå honom.
ಅತೋ ಯೂಯಂ ಕೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಶೃಣುಥ ತತ್ರ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ, ಯಸ್ಯ ಸಮೀಪೇ ಬರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಮೈ ಪುನರ್ದಾಸ್ಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಶ್ರಯೇ ನ ಬರ್ದ್ಧತೇ ತಸ್ಯ ಯದ್ಯದಸ್ತಿ ತದಪಿ ತಸ್ಮಾತ್ ನೇಷ್ಯತೇ|
19 Så gingo till honom hans moder och hans bröder; och kunde dock icke komma till honom, för folkets skull.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶೋ ರ್ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಜಿಗಮಿಷವಃ
20 Då vardt honom bådadt, och sagdt: Din moder och dine bröder stå härute, och vilja se dig.
ಕಿನ್ತು ಜನತಾಸಮ್ಬಾಧಾತ್ ತತ್ಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ನ ಶೇಕುಃ| ತತ್ಪಶ್ಚಾತ್ ತವ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತ್ವಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಚಿಕೀರ್ಷನ್ತೋ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠನತೀತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಯಾಂ ತಸ್ಮೈ ಕಥಿತಾಯಾಂ
21 Svarade han, och sade till dem: Min moder och mine bröder äro desse, som höra Guds ord, och görat.
ಸ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ; ಯೇ ಜನಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತದನುರೂಪಮಾಚರನ್ತಿ ತಏವ ಮಮ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ|
22 Så begaf det sig på en dag, att han steg uti ett skepp, med sina Lärjungar, och sade till dem: Låt oss fara öfver sjön. Och de lade utaf.
ಅನನ್ತರಂ ಏಕದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ಜಗಾದ, ಆಯಾತ ವಯಂ ಹ್ರದಸ್ಯ ಪಾರಂ ಯಾಮಃ, ತತಸ್ತೇ ಜಗ್ಮುಃ|
23 Sedan, vid de foro öfver, somnade han; och der reste upp ett stort väder på sjön; och de förfylldes, och voro i stor fara.
ತೇಷು ನೌಕಾಂ ವಾಹಯತ್ಸು ಸ ನಿದದ್ರೌ;
24 Så gingo de till, och väckte honom upp, sägande: Mästar, Mästar, vi förgås. Då stod han upp, och näpste vädret och vattnens våg; och så vände det igen, och blef stilla.
ಅಥಾಕಸ್ಮಾತ್ ಪ್ರಬಲಝಞ್ಭ್ಶಗಮಾದ್ ಹ್ರದೇ ನೌಕಾಯಾಂ ತರಙ್ಗೈರಾಚ್ಛನ್ನಾಯಾಂ ವಿಪತ್ ತಾನ್ ಜಗ್ರಾಸ| ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ಹೇ ಗುರೋ ಹೇ ಗುರೋ ಪ್ರಾಣಾ ನೋ ಯಾನ್ತೀತಿ ಗದಿತ್ವಾ ತಂ ಜಾಗರಯಾಮ್ಬಭೂವುಃ| ತದಾ ಸ ಉತ್ಥಾಯ ವಾಯುಂ ತರಙ್ಗಾಂಶ್ಚ ತರ್ಜಯಾಮಾಸ ತಸ್ಮಾದುಭೌ ನಿವೃತ್ಯ ಸ್ಥಿರೌ ಬಭೂವತುಃ|
25 Och han sade till dem: Hvar är edar tro? Men de fruktade, och förundrade, sägandes emellan sig: Ho må denne vara? Ty han bjuder både vädrena och vattnena; och de lyda honom.
ಸ ತಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಃ ಕ? ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಭೀತಾ ವಿಸ್ಮಿತಾಶ್ಚ ಪರಸ್ಪರಂ ಜಗದುಃ, ಅಹೋ ಕೀದೃಗಯಂ ಮನುಜಃ ಪವನಂ ಪಾನೀಯಞ್ಚಾದಿಶತಿ ತದುಭಯಂ ತದಾದೇಶಂ ವಹತಿ|
26 Och de foro till de Gadareners ängd, hvilken är tvärt öfver Galileen.
ತತಃ ಪರಂ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಗಿದೇರೀಯಪ್ರದೇಶೇ ನೌಕಾಯಾಂ ಲಗನ್ತ್ಯಾಂ ತಟೇಽವರೋಹಮಾವಾದ್
27 Och då han utgången var af skeppet på landet, mötte honom en man utaf staden, hvilken hade haft djefvulen i lång tid; och han hade inga kläder på, ej heller blef i husen, utan i grifter.
ಬಹುತಿಥಕಾಲಂ ಭೂತಗ್ರಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನುಷಃ ಪುರಾದಾಗತ್ಯ ತಂ ಸಾಕ್ಷಾಚ್ಚಕಾರ| ಸ ಮನುಷೋ ವಾಸೋ ನ ಪರಿದಧತ್ ಗೃಹೇ ಚ ನ ವಸನ್ ಕೇವಲಂ ಶ್ಮಶಾನಮ್ ಅಧ್ಯುವಾಸ|
28 Då han såg Jesum, ropade han, och föll ned framför honom, och sade med höga röst: Hvad hafver jag göra med dig, Jesu, dens högstas Guds Son? Jag beder dig, att du icke qväl mig.
ಸ ಯೀಶುಂ ದೃಷ್ಟ್ವೈವ ಚೀಚ್ಛಬ್ದಂ ಚಕಾರ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರ್ಜಗಾದ ಚ, ಹೇ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಧಾನೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರ, ಮಯಾ ಸಹ ತವ ಕಃ ಸಮ್ಬನ್ಧಃ? ತ್ವಯಿ ವಿನಯಂ ಕರೋಮಿ ಮಾಂ ಮಾ ಯಾತಯ|
29 Ty han böd dem orena andanom, att han skulle fara ut af mannenom; ty han hade länge plågat honom; och han vardt bunden i kedjor, och förvarad i fjettrar, och slet sönder banden, och vardt drifven af djefvulen bort i öknen.
ಯತಃ ಸ ತಂ ಮಾನುಷಂ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಯಾತುಮ್ ಅಮೇಧ್ಯಭೂತಮ್ ಆದಿದೇಶ; ಸ ಭೂತಸ್ತಂ ಮಾನುಷಮ್ ಅಸಕೃದ್ ದಧಾರ ತಸ್ಮಾಲ್ಲೋಕಾಃ ಶೃಙ್ಖಲೇನ ನಿಗಡೇನ ಚ ಬಬನ್ಧುಃ; ಸ ತದ್ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಭೂತವಶತ್ವಾತ್ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಂ ಯಯೌ|
30 Då frågade Jesus honom, och sade: Hvad är ditt namn? Han sade: Legio; ty månge djeflar voro inkomne i honom.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛ ತವ ಕಿನ್ನಾಮ? ಸ ಉವಾಚ, ಮಮ ನಾಮ ಬಾಹಿನೋ ಯತೋ ಬಹವೋ ಭೂತಾಸ್ತಮಾಶಿಶ್ರಿಯುಃ|
ಅಥ ಭೂತಾ ವಿನಯೇನ ಜಗದುಃ, ಗಭೀರಂ ಗರ್ತ್ತಂ ಗನ್ತುಂ ಮಾಜ್ಞಾಪಯಾಸ್ಮಾನ್| (Abyssos g12)
32 Men der var en stor svinahjord, som der gick och födde sig på berget. Då bådo de honom, att han ville tillstädja dem fara in i svinen; och han tillstadde dem det.
ತದಾ ಪರ್ವ್ವತೋಪರಿ ವರಾಹವ್ರಜಶ್ಚರತಿ ತಸ್ಮಾದ್ ಭೂತಾ ವಿನಯೇನ ಪ್ರೋಚುಃ, ಅಮುಂ ವರಾಹವ್ರಜಮ್ ಆಶ್ರಯಿತುಮ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ಅನುಜಾನೀಹಿ; ತತಃ ಸೋನುಜಜ್ಞೌ|
33 Då foro djeflarna utu menniskone, och foro in uti svinen; och hjorden brådstörte sig uti sjön, och fördränkte sig.
ತತಃ ಪರಂ ಭೂತಾಸ್ತಂ ಮಾನುಷಂ ವಿಹಾಯ ವರಾಹವ್ರಜಮ್ ಆಶಿಶ್ರಿಯುಃ ವರಾಹವ್ರಜಾಶ್ಚ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಕಟಕೇನ ಧಾವನ್ತೋ ಹ್ರದೇ ಪ್ರಾಣಾನ್ ವಿಜೃಹುಃ|
34 Men när de, som vaktade svinen, sågo hvad der skedde, flydde de, och båro tidenden i staden, och på bygdena.
ತದ್ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಶೂಕರರಕ್ಷಕಾಃ ಪಲಾಯಮಾನಾ ನಗರಂ ಗ್ರಾಮಞ್ಚ ಗತ್ವಾ ತತ್ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
35 Då gingo de ut, till att se hvad der skedt var, och kommo till Jesum; och funno mannen, der djeflarna utaf farne voro, klädd och vid sin sinne, sittandes vid Jesu fötter; och vordo förfärade.
ತತಃ ಕಿಂ ವೃತ್ತಮ್ ಏತದ್ದರ್ಶನಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾ ನಿರ್ಗತ್ಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಂ ಯಯುಃ, ತಂ ಮಾನುಷಂ ತ್ಯಕ್ತಭೂತಂ ಪರಿಹಿತವಸ್ತ್ರಂ ಸ್ವಸ್ಥಮಾನುಷವದ್ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಸನ್ನಿಧೌ ಸೂಪವಿಶನ್ತಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಬಿಭ್ಯುಃ|
36 Och de som det sett hade, förkunnade dem desslikes, huruledes den besatte var helbregda vorden.
ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಸ್ಯ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಂ ದದೃಶುಸ್ತೇ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ|
37 Och hele hopen af de Gadareners omliggande bådo honom, att han ville fara ifrå dem; ty dem var en stor räddhåge påkommen. Då steg han till skepps, och for tillbaka igen.
ತದನನ್ತರಂ ತಸ್ಯ ಗಿದೇರೀಯಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾ ಬಹವೋ ಜನಾ ಅತಿತ್ರಸ್ತಾ ವಿನಯೇನ ತಂ ಜಗದುಃ, ಭವಾನ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟಾದ್ ವ್ರಜತು ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ನಾವಮಾರುಹ್ಯ ತತೋ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ಜಗಾಮ|
38 Men mannen, der djeflarna voro utaf farne, bad honom att han måtte blifva när honom. Men Jesus sände honom ifrå sig, sägandes:
ತದಾನೀಂ ತ್ಯಕ್ತಭೂತಮನುಜಸ್ತೇನ ಸಹ ಸ್ಥಾತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ
39 Gack uti ditt hus igen, och säg utaf, huru stor ting Gud med dig gjort hafver. Och han gick bort, och förkunnade öfver hela staden, huru stor ting Jesus hade gjort med honom.
ಕಿನ್ತು ತದರ್ಥಮ್ ಈಶ್ವರಃ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವಾನ್ ಇತಿ ನಿವೇಶನಂ ಗತ್ವಾ ವಿಜ್ಞಾಪಯ, ಯೀಶುಃ ಕಥಾಮೇತಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಂ ವಿಸಸರ್ಜ| ತತಃ ಸ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ಯೀಶುಸ್ತದರ್ಥಂ ಯನ್ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮ ಚಕಾರ ತತ್ ಪುರಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವತ್ರ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
40 Och det begaf sig, då Jesus kom igen, undfick honom folket; ty alle vänte efter honom.
ಅಥ ಯೀಶೌ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತೇ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಆದರೇಣ ಜಗೃಹು ರ್ಯಸ್ಮಾತ್ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ತಮಪೇಕ್ಷಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ|
41 Och si, der kom en man, som het Jairus, och var en öfverste för Synagogon; han föll ned för Jesu fötter, bedjandes honom, att han ville gå i hans hus;
ತದನನ್ತರಂ ಯಾಯೀರ್ನಾಮ್ನೋ ಭಜನಗೇಹಸ್ಯೈಕೋಧಿಪ ಆಗತ್ಯ ಯೀಶೋಶ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಸ್ವನಿವೇಶನಾಗಮನಾರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಂ ಚಕಾರ,
42 Ty han hade ena enda dotter, vid tolf åra gammal, och hon begynte själas; men i vägen, vid han gick dit, trängde honom folket.
ಯತಸ್ತಸ್ಯ ದ್ವಾದಶವರ್ಷವಯಸ್ಕಾ ಕನ್ಯೈಕಾಸೀತ್ ಸಾ ಮೃತಕಲ್ಪಾಭವತ್| ತತಸ್ತಸ್ಯ ಗಮನಕಾಲೇ ಮಾರ್ಗೇ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಹಾನ್ ಸಮಾಗಮೋ ಬಭೂವ|
43 Och en qvinna, som blodgång hade haft i tolf år, och hade förtärt allt hvad hon ägde på läkare, och kunde dock botas af ingom;
ದ್ವಾದಶವರ್ಷಾಣಿ ಪ್ರದರರೋಗಗ್ರಸ್ತಾ ನಾನಾ ವೈದ್ಯೈಶ್ಚಿಕಿತ್ಸಿತಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ವ್ಯಯಿತ್ವಾಪಿ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾ ಯಾ ಯೋಷಿತ್ ಸಾ ಯೀಶೋಃ ಪಶ್ಚಾದಾಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಗ್ರನ್ಥಿಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ|
44 Hon gick bakefter, och tog på hans klädefåll; och straxt stillades hennes blodgång.
ತಸ್ಮಾತ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ತಸ್ಯಾ ರಕ್ತಸ್ರಾವೋ ರುದ್ಧಃ|
45 Och Jesus sade: Ho är den, som tog på mig? Då de alle nekade, sade Petrus, och de med honom voro: Mästar, folket tränger dig, och omakar dig, och du säger: Ho tog på mig?
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುರವದತ್ ಕೇನಾಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಃ? ತತೋಽನೇಕೈರನಙ್ಗೀಕೃತೇ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನಶ್ಚಾವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಲೋಕಾ ನಿಕಟಸ್ಥಾಃ ಸನ್ತಸ್ತವ ದೇಹೇ ಘರ್ಷಯನ್ತಿ, ತಥಾಪಿ ಕೇನಾಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟಇತಿ ಭವಾನ್ ಕುತಃ ಪೃಚ್ಛತಿ?
46 Då sade Jesus: Någor hafver ju tagit på mig; ty jag kände, att kraft gick af mig.
ಯೀಶುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಕೇನಾಪ್ಯಹಂ ಸ್ಪೃಷ್ಟೋ, ಯತೋ ಮತ್ತಃ ಶಕ್ತಿ ರ್ನಿರ್ಗತೇತಿ ಮಯಾ ನಿಶ್ಚಿತಮಜ್ಞಾಯಿ|
47 Då qvinnan såg, att det icke var lönligit, kom hon skälfvandes, och föll ned för hans fötter, och förkunnade för allo folkena, för hvad saks skull hon hade tagit på honom, och huruledes hon blef straxt helbregda.
ತದಾ ಸಾ ನಾರೀ ಸ್ವಯಂ ನ ಗುಪ್ತೇತಿ ವಿದಿತ್ವಾ ಕಮ್ಪಮಾನಾ ಸತೀ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪಪಾತ; ಯೇನ ನಿಮಿತ್ತೇನ ತಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ ಸ್ಪರ್ಶಮಾತ್ರಾಚ್ಚ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಸ್ವಸ್ಥಾಭವತ್ ತತ್ ಸರ್ವ್ವಂ ತಸ್ಯ ಸಾಕ್ಷಾದಾಚಖ್ಯೌ|
48 Då sade han till henne: Var tröst, min dotter, din tro hafver frälst dig; gack med frid.
ತತಃ ಸ ತಾಂ ಜಗಾದ ಹೇ ಕನ್ಯೇ ಸುಸ್ಥಿರಾ ಭವ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಾಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್ ತ್ವಂ ಕ್ಷೇಮೇಣ ಯಾಹಿ|
49 Vid han ännu talade, kom en utaf öfverstans hus för Synagogon, sägandes till honom: Din dotter är död; gör icke Mästaren omak.
ಯೀಶೋರೇತದ್ವಾಕ್ಯವದನಕಾಲೇ ತಸ್ಯಾಧಿಪತೇ ರ್ನಿವೇಶನಾತ್ ಕಶ್ಚಿಲ್ಲೋಕ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಬಭಾಷೇ, ತವ ಕನ್ಯಾ ಮೃತಾ ಗುರುಂ ಮಾ ಕ್ಲಿಶಾನ|
50 Då Jesus hörde det ordet, sade han till pigones fader: Räds intet; utan tro allenast, och hon varder helbregda.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತದಾಕರ್ಣ್ಯಾಧಿಪತಿಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ಮಾ ಭೈಷೀಃ ಕೇವಲಂ ವಿಶ್ವಸಿಹಿ ತಸ್ಮಾತ್ ಸಾ ಜೀವಿಷ್ಯತಿ|
51 Då han kom i huset, stadde han ingom ingå med sig, utan Petrum, Jacobum och Johannem, och fadren och modren till pigona.
ಅಥ ತಸ್ಯ ನಿವೇಶನೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇ ಸ ಪಿತರಂ ಯೋಹನಂ ಯಾಕೂಬಞ್ಚ ಕನ್ಯಾಯಾ ಮಾತರಂ ಪಿತರಞ್ಚ ವಿನಾ, ಅನ್ಯಂ ಕಞ್ಚನ ಪ್ರವೇಷ್ಟುಂ ವಾರಯಾಮಾಸ|
52 Men de greto alle, och jämrade sig öfver henne. Då sade han: Gråter icke; pigan är icke död, men hon sofver.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೇ ರುದನ್ತಿ ವಿಲಪನ್ತಿ ಚ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಜನಾನ್ ಉವಾಚ, ಯೂಯಂ ಮಾ ರೋದಿಷ್ಟ ಕನ್ಯಾ ನ ಮೃತಾ ನಿದ್ರಾತಿ|
53 Då gjorde de spe af honom, väl vetande att hon var död.
ಕಿನ್ತು ಸಾ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಮೃತೇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತೇ ತಮುಪಜಹಸುಃ|
54 Men han dref dem alla ut, och tog henne vid handena, och ropade, sägandes: Piga, statt upp.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಕನ್ಯಾಯಾಃ ಕರೌ ಧೃತ್ವಾಜುಹುವೇ, ಹೇ ಕನ್ಯೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ,
55 Och hennes ande kom igen, och hon stod straxt upp; och han böd gifva henne mat.
ತಸ್ಮಾತ್ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರಾಣೇಷು ಪುನರಾಗತೇಷು ಸಾ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಉತ್ತಸ್ಯೌ| ತದಾನೀಂ ತಸ್ಯೈ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ದಾತುಮ್ ಆದಿದೇಶ|
56 Och hennes föräldrar förskräcktes. Men han böd dem, att de ingom säga skulle, hvad der skedt var.
ತತಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಪಿತರೌ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತೌ ಕಿನ್ತು ಸ ತಾವಾದಿದೇಶ ಘಟನಾಯಾ ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಥಾಂ ಕಸ್ಮೈಚಿದಪಿ ಮಾ ಕಥಯತಂ|
