Job 26
1 Job svarade, och sade:
A Hiob tak odpowiedział:
2 Hvem äst du biståndig? Dem som ingen magt hafver? Hjelper du honom, som ingen starkhet hafver i armenom?
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
3 Hvem gifver du råd? Dem som intet vet? Och du bär fram dina stora gerningar?
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
4 För hvem talar du? Och inför hvem går anden ifrå dig?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
5 De Reser ängslas under vattnen, och de som när dem bo.
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia. (Sheol h7585)
7 Han sträcker ut nordet på ingo, och hänger jordena uppå intet.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem [i] ziemię zawiesił na niczym.
8 Vattnet samkar han i sina skyar, och skyarna remna icke derunder.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
9 Han håller sin stol, och utbreder sin sky derföre.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
10 Han hafver satt ett mål om vattnet, intilldess ljus och mörker blifver ändadt.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
11 Himmelens stodar skälfva, och gifva sig för hans näpst.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
12 För hans kraft varder hafvet hasteliga stormande, och för hans klokhet stillar sig hafsens höghet.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
13 På himmelen varder det klart igenom hans väder, och hans hand drifver bort hvalfisken.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
14 Si, alltså går det till med hans gerningar; men hvad besynnerligit hafve vi derutinnan hört? Ho kan förstå hans magts dunder?
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?
