< Cantar de los Cantares 3 >

1 Por la noche, en mi cama, lo estaba buscando, que es el amor de mi alma: lo estaba buscando, pero no lo vi.
MALUNA o ko'u wahi moe, i ka po, Ua imi au i ka'u mea i aloha'i; Imi au ia ia, aole nae i loaa.
2 Ahora me levantaré e iré por el pueblo, en las calles y en los caminos amplios iré tras él, que es el amor de mi alma: fui tras él, pero no lo vi.
E ku au iluna, ano, e hele a puni ke kulanakauhale, Ma na alanui, a me na wahi akea, E imi i ka mea a ko'u uhane i aloha'i; Ua imi au ia ia, aole nae i loaa.
3 Los vigilantes que van por el pueblo vinieron a mi lado; A ellos les dije: ¿Lo has visto quién es el deseo de mi corazón?
Ua loaa au i ka poe kiai, Ka poe hele a puni ke kulanakauhale; I aku la au, Ua ike anei oukou i ka'u mea i aloha'i?
4 Estaba muy lejos de ellos, cuando me encontré cara a cara con el que es el amor de mi alma. Lo tomé de las manos y no lo dejé ir hasta que lo llevé a la casa de mi madre y a la habitación de la que me dio a luz.
Aole liuliu ko'u hele ana mai o lakou aku, A loaa mai ia'u ka mea a ko'u uhane i aloha'i; Ua lalau au ia ia, aole nae e hookuu aku; A hookomo au ia ia iloko o ka hale o ko'u makuwahine, A iloko o ke keena o ka mea nana au i hanau mai.
5 Prométanme, oh hijas de Jerusalén, por las gacelas del campo y ciervas del bosque, que no muevan ni levanten a mi amor hasta que quiera.
Ke kauoha aku nei au ia oukou, e na kaikamahine o Ierusalema, Ma na anetelope a me na dia o ke kula, E hooluliluli ole aku oukou, a e hoala ole i ka'u mea i aloha'i, a ala wale mai ia.
6 ¿Quién es este que sale del desierto como columnas de humo, perfumado con mirra e incienso, con todos los polvos aromáticos del comerciante?
Owai keia e hoea mai ana mai ka waonahele mai, E like me na punohu uwahi? Ua moani mai kona mura, a me koua libano, A me na mea ala a pau a ka mea kalepa.
7 Mira, es el lecho de Salomón; Se trata de sesenta hombres de guerra lo escoltan, del ejército valiente de Israel,
Aia hoi, o kona wahi e moe ai, no Solomona ia, He kanaono kanaka koa [e ku ana] a puni ia, He poe ikaika o ka Iseraela.
8 Todos ellos armados con espadas, entrenados en la guerra; cada hombre tiene su espada a su lado, por miedo en la noche.
Ua lalau lakou a pau i na pahikaua, He poe akamai lakou i ke kaua; Aia no ka pahi a kela mea keia mea ma kona uha, No ka makau i ka po.
9 El rey Salomón se hizo un lecho de la madera del Líbano.
Hana iho la ke alii o Solomona i hale auamo nona, I ka laau o Lebanona.
10 Hizo sus pilares de plata, su base de oro, su asiento de púrpura, bordado con amor por las mujeres de Jerusalén.
Hana iho la oia i na kia he kala; A o ke kino, hana iho la i ke gula; O ka noho ona, he mea ulaula ia; Ua kipapaia kona walua i ke aloha, No na kaikamahine mai o Ierusalema.
11 Salgan, hijas de Jerusalén, y vean al rey Salomón, con la corona que su madre le puso en la cabeza el día en que se casó, y el día de la alegría de su corazón.
E puka iwaho, e na kaikamahine o Ziona, a e ike i ke alii ia Solomona, Me kona papale alii, ka mea a kona makuwahine i kau maluna ona, I kona la i mareia'i, i ka la i olioli ai kona naau.

< Cantar de los Cantares 3 >