Salmos 78

1 Escucha, oh mi pueblo, a mi ley; deja que tus oídos se inclinen a las palabras de mi boca.

۱ قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

2 Abriendo mi boca voy a dar una historia, incluso los dichos oscuros de los viejos tiempos;

۲ دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

3 Que han venido a nuestro oído y a nuestro conocimiento, tal como nos fueron dados por nuestros padres.

۳ که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

4 No los mantendremos en secreto de nuestros hijos; aclararemos a la generación venidera las alabanzas del Señor y su fortaleza, y las grandes obras de asombro que ha hecho.

۴ از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

5 Puso un testigo en Jacob, e hizo una ley en Israel; que él dio a nuestros padres para que pudieran darles conocimiento de ellos a sus hijos;

۵ زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

6 Para que la generación venidera pueda tener conocimiento de ellos, incluso de los hijos del futuro, que les den a conocer a sus hijos;

۶ تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

7 Para que pongan su esperanza en Dios, y no dejen que las obras de Dios se salgan de sus mentes, sino que guarden sus leyes;

۷ و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

8 y no sean como sus padres, una generación dura e incontrolada; una generación cuyo corazón era duro, cuyo espíritu no era fiel a Dios.

۸ ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

9 Los hijos de Efraín, armados con arcos, volvieron las espaldas en el día de la pelea.

۹ بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

10 No fueron gobernados por la palabra de Dios, y no quisieron ir en el camino de su ley;

۱۰ عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

11 Dejaron sus obras fuera de su memoria, y las maravillas que les había hecho ver.

۱۱ واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

12 Hizo grandes obras delante de sus padres, en la tierra de Egipto, en los campos de Zoán.

۱۲ و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

13 El mar fue cortado en dos para que pudieran pasar; las aguas se juntaron de lado a lado.

۱۳ دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

14 Durante el día los guiaba en la nube, y durante toda la noche con una luz de fuego.

۱۴ و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

15 Las rocas del desierto fueron quebradas por su poder, y él les dio a beber como de las aguas profundas.

۱۵ در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

16 Hizo salir arroyos de la peña; y las aguas descender como ríos.

۱۶ پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

17 Y siguieron pecando contra él aún más, apartándose del Altísimo en el desierto;

۱۷ و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

18 Probando a Dios en sus corazones, pidiendo carne por su deseo.

۱۸ و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

19 Dijeron palabras crueles contra Dios, diciendo: ¿Puede Dios preparar una mesa en el desierto?

۱۹ و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

20 Mira, la roca fue cortada por su poder, por lo que el agua salió corriendo, y arroyos desbordantes; ¿él puede darnos pan? ¿es capaz de obtener carne para su gente?

۲۰ اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

21 Así que estas cosas vinieron a oídos del Señor, y él se enojó; y se encendió un fuego contra Jacob, y vino la ira contra Israel;

۲۱ پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

22 Porque no tenían fe en Dios, ni esperanza en su salvación.

۲۲ زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

23 Y dio órdenes a las nubes en lo alto, y las puertas del cielo estaban abiertas;

۲۳ پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

24 Y envió como lluvia de maná, y les dio el grano del cielo.

۲۴ و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

25 El hombre tomó parte en el alimento de los ángeles; les envió carne en toda su medida.

۲۵ مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

26 Envió un viento del este del cielo, impulsando el viento del sur con su poder.

۲۶ بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

27 Envió carne sobre ellos como el polvo, y aves emplumadas como la arena del mar,

۲۷ و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

28 Y él dejó que baje a su lugar de descanso, alrededor de sus tiendas.

۲۸ وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

29 Así que tenían comida y estaban llenos; porque él les dio su deseo;

۲۹ پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

30 Pero no se apartaron de sus deseos; y mientras la comida todavía estaba en sus bocas,

۳۰ ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

31 Vino sobre ellos la ira de Dios, y mató a los más robustos, y acabó con los jóvenes de Israel.

۳۱ که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

32 Por todo esto siguieron pecando aún más, y no tuvieron fe en sus grandes maravillas.

۳۲ با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

33 Así que sus días fueron desperdiciados como un aliento, y sus años en problemas.

۳۳ بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

34 Cuando les mandó la muerte, lo buscaron; entonces se volvían a él buscándolo con cuidado;

۳۴ هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

35 Entonces se acordaban que Dios era su Roca, y el Dios Altísimo su salvador.

۳۵ و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

36 Pero sus labios y lengua le eran falsos;

۳۶ اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

37 Y sus corazones no estaban bien con él, y no guardaron su pacto con él.

۳۷ زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

38 Pero él, lleno de piedad, tiene perdón por el pecado, y no pone fin al hombre: frecuentemente retracta su ira, y no se enoja violentamente.

۳۸ اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

39 Así que tuvo en cuenta que ellos eran solo carne; un aliento que se va rápidamente, y no volverá.

۳۹ و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

40 ¡Con qué frecuencia iban contra él en el desierto. y le daban motivo de aflicción en el desierto!

۴۰ چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

41 Otra vez pusieron a Dios a prueba, y le dieron dolor al Santo de Israel.

۴۱ و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

42 No tuvieron en cuenta el trabajo de su mano, ni el día en que los quitó del poder de sus enemigos;

۴۲ و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

43 cómo hizo sus señales en Egipto, y sus maravillas en el campo de Zoán;

۴۳ که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

44 De modo que sus ríos se convirtieron en sangre, y no pudieron beber de sus arroyos.

۴۴ و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

45 Envió diferentes tipos de moscas entre ellos, envenenando su carne; y ranas para su destrucción.

۴۵ انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

46 El dio el aumento de sus campos a los gusanos, los frutos de su industria a los saltamontes.

۴۶ و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

47 Envió hielo para la destrucción de sus vides; sus árboles fueron dañados por el frío glacial.

۴۷ تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

48 Hielo fue llovido sobre su ganado; tormentas eléctricas enviaron destrucción entre las bandadas.

۴۸ بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

49 Envió sobre ellos el ardor de su ira, su amargo disgusto, y liberó ángeles malvados entre ellos.

۴۹ و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

50 Dejó que su ira se saliera con la suya; él no retuvo su alma de la muerte, sino que dio su vida a la enfermedad.

۵۰ و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

51 Él dio a la destrucción a todos los primeros hijos de Egipto; los primeros frutos de su fuerza en las tiendas de Cam;

۵۱ و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

52 Pero él tomó a su pueblo como ovejas, y los guió en la tierra desolada como un rebaño.

۵۲ و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

53 Los llevó a salvo para que no tuvieran miedo; pero sus enemigos estaban cubiertos por el mar.

۵۳ وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

54 Y él fue su guía a su tierra santa, hasta el monte que su diestra había hecho suyo;

۵۴ و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

55 Expulsando naciones delante de ellos, marcando la línea de su herencia, y dando a las personas de Israel sus tiendas para un lugar de descanso.

۵۵ و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

56 Pero ellos se amargaron contra el Dios Altísimo, lo probaron y no guardaron sus leyes;

۵۶ لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

57 Sus corazones se volvieron atrás y falsos como sus padres; fueron convertidos a un lado como un arco retorcido.

۵۷ وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

58 Le enojaron con sus altares paganos; adorando ídolos, lo provocaron a celos.

۵۸ و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

59 Cuando esto llegó a oídos de Dios, se enojó mucho y abandonó a Israel por completo;

۵۹ چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

60 Y se fué del lugar santo en Silo, la tienda que había puesto entre los hombres;

۶۰ پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

61 Y permitió que sus enemigos capturaran él símbolo de su poder y gloria.

۶۱ و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

62 Él entregó a su pueblo a la espada, y se enojó con su pueblo.

۶۲ وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

63 Sus jóvenes fueron quemados en el fuego; y sus vírgenes no fueron alabadas en la canción de la novia.

۶۳ جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

64 Sus sacerdotes fueron muertos a espada, y sus viudas no lloraron por ellos.

۶۴ کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

65 Entonces el Señor era como el que se despierta del sueño, y como un hombre fuerte que clama por el vino.

۶۵ آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

66 Sus enemigos fueron rechazados por sus golpes y avergonzados para siempre.

۶۶ و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

67 Y puso la tienda de José a un lado, y no tomó la tribu de Efraín;

۶۷ و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

68 Pero él tomó la tribu de Judá para sí, y el monte de Sión, en el cual tuvo placer.

۶۸ لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

69 E hizo su lugar santo como el alto cielo, como la tierra que él fija para siempre.

۶۹ و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

70 Tomó a David para que fuera su siervo, y lo llevó del lugar de las ovejas;

۷۰ و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

71 De cuidar las ovejas que daban leche, lo llevó a dar de comer a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.

۷۱ از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

72 Y David cuido del pueblo de Dios. Los cuido y dirigió con mano hábil y corazón sincero.

۷۲ پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.