Salmos 44

1 Ha llegado a nuestros oídos, oh Dios, nuestros padres nos han contado la historia de las obras que hiciste en sus días, en los viejos tiempos,

Przewodnikowi chóru. Psalm pouczający dla synów Korego. Boże, słyszeliśmy na własne uszy, nasi ojcowie opowiadali nam o tym, czego dokonałeś za ich dni, w czasach dawnych.

2 Arrebatando las naciones con tu mano, y plantando a nuestros padres en su lugar; reduciendo las naciones, pero aumentando el crecimiento de tu gente.

Ty własną ręką wypędziłeś pogan, a ich osadziłeś; wyniszczyłeś narody, a ich rozprzestrzeniłeś.

3 Porque no hicieron suya la tierra con sus espadas, y no fueron sus armas las que los salvaron; si no con tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque tuviste placer en ellos.

Nie zdobyli bowiem ziemi swym mieczem ani ich nie wybawiło własne ramię, lecz twoja prawica i twoje ramię, i światło twego oblicza, bo upodobałeś ich sobie.

4 Tú, eres mi Rey y mi Dios; ordenando la salvación para Jacob.

Ty jesteś moim Królem, o Boże; daj wybawienie Jakubowi.

5 A través de ti venceremos a nuestros enemigos; por tu nombre serán aplastados nuestros adversarios.

Dzięki tobie pokonamy naszych wrogów, w twoje imię zdepczemy naszych przeciwników.

6 No pondré mi confianza en mi arco, mi espada no será mi salvación.

Nie zaufam bowiem mojemu łukowi i nie wybawi mnie mój miecz;

7 Pero eres tú quien has sido nuestro salvador contra los que estaban contra nosotros, y has avergonzado a los que nos odiaban.

Lecz ty nas wybawiłeś od naszych wrogów i zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

8 Nuestro orgullo está en Dios en todo momento, y su nombre alabamos para siempre. (Selah)

Każdego dnia chlubimy się Bogiem, a twoje imię będziemy sławić na wieki. (Sela)

9 Pero ahora nos has apartado de ti y nos has avergonzado; no sales con nuestros ejércitos.

[Teraz] jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, i nie wyruszasz z naszymi wojskami.

10 Nos hiciste retroceder delante delante del enemigo: quienes nos odian toman nuestros bienes para sí mismos.

Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed wrogiem, a ci, którzy nas nienawidzą, złupili nas.

11 Nos hiciste como ovejas que se toman para él matadero; y nos has esparcido entre las naciones.

Wydałeś nas na rzeź jak owce i rozproszyłeś nas wśród pogan.

12 vendiste a tu pueblo muy barato; su riqueza no aumenta por su precio.

Sprzedałeś swój lud za bezcen i nie zyskałeś na jego sprzedaży.

13 Nos has hecho ser menospreciados por nuestros vecinos, se burlan y nos avergüenzan los que nos rodean.

Wystawiłeś nas na wzgardę naszym sąsiadom, na szyderstwo i pośmiewisko tym, którzy nas otaczają.

14 Nuestro nombre es una palabra de vergüenza entre las naciones, al vernos. mueven la cabezas burlones entre los pueblos.

Uczyniłeś nas tematem przysłowia wśród pogan, tak że narody kiwają głowami nad nami.

15 Mi desgracia está siempre delante de mí, y estoy cubierto de vergüenza en mi rostro;

Mój wstyd wciąż jest przede mną, a hańba mi twarz okrywa;

16 Por la voz del que dice palabras de reproche y deshonra; por el que odia y por él vengativo.

Na głos tego, który gardzi i bluźni, z powodu wroga i mściciela.

17 Todo esto ha venido sobre nosotros, pero aún así te hemos mantenido en nuestra memoria; y no hemos faltado a tu pacto.

To wszystko nas spotkało, a [jednak] nie zapomnieliśmy o tobie ani nie naruszyliśmy twojego przymierza.

18 Nuestros corazones no han vuelto atrás. y nuestros pasos no han sido desviados de tus caminos;

Nasze serce się nie odwróciło ani nasze kroki nie zboczyły z twej ścieżki;

19 Para que nos hayas dejado ser aplastados en lugares de miseria, y nos cubrieras con la sombra de muerte.

Chociaż powaliłeś nas w miejscu smoków i okryłeś nas cieniem śmierci.

20 Si el nombre de nuestro Dios ha salido de nuestra mente, o si nuestras manos han sido extendidas a un dios extraño,

Gdybyśmy zapomnieli imienia naszego Boga i wyciągnęli ręce do obcego boga;

21 ¿No demandaria Dios esto? porque él ve los secretos del corazón.

Czyż Bóg by się o tym nie dowiedział? Przecież on zna tajniki serca.

22 En verdad, por tu causa somos muertos todos los días; somos contados como ovejas para la destrucción.

Lecz z powodu ciebie przez cały dzień nas zabijają, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź.

23 ¿Por qué duermes, oh Señor? ¡despierta! y ven en nuestra ayuda, no te alejes para siempre.

Ocknij się; czemu śpisz, Panie? Obudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

24 ¿Por qué escondes tu rostro, y por qué no piensas en nuestros problemas y nuestro cruel destino?

Czemu ukrywasz swoje oblicze i zapominasz o naszym utrapieniu i ucisku?

25 Porque nuestras almas son agobiadas hasta el polvo; arrastrando nuestros cuerpos sobre la tierra.

Nasza dusza bowiem pogrążyła się w prochu, nasz brzuch przylgnął do ziemi.

26 ¡Levántate! y ven en nuestra ayuda, y danos la salvación por tu misericordia.

Powstań nam na pomoc, odkup nas ze względu na twoje miłosierdzie.