< San Mateo 25 >

1 Entonces el reino de los cielos será como diez vírgenes, que tomaron sus lámparas, y salieron con el propósito de buscar al esposo.
Lanwani tapoli po diema baa naani nani Jafa nba piiga yaaba n den ta bi fidisanmu ki bua cindi o po ja yeni.
2 Y cinco de ellas eran insensatas, y cinco prudentes.
Bi siiga bobinu den ki tie yandanba, ama bonbimu wani den pia mi yanma.
3 Porque las necias, cuando tomaron sus luces, no tomaron aceite con ellas.
Bi yan pia danba taa bi bi fidisamu baa den tiadi ki taa mi kpama ki kubi.
4 Pero las prudentes tomaron aceite en sus lámparas.
Ama bi yandanba wani dentiadi ki tami kpama.
5 Ahora el esposo tardó mucho en llegar, y todos se fueron a dormir.
O poja nden waagi, kaapunditonma, mi guama den gulibikuliki bi guani.
6 Pero en el medio de la noche hay un grito, ¡él esposo viene! Salgan a recibirlo.
Gu yɔgisiigu ke bi kpaadi kiyigini. O poja pundo. Fi mani tin tuogi o.
7 Entonces todas esas vírgenes se levantaron, y prepararon sus lámparas.
Bani Jafa nba piga yeni kulifiiki bobini bi fidisanmu.
8 Y las necias dijeron a las prudentes: Danos de tu aceite; porque nuestras lámparas se están apagando.
Ke bi yanpiadanba maadi, biyandanba, puni ti mani ti mi kpama kelima ti fidisanmu gbindi.
9 Pero las prudentes respondieron, diciendo: Puede que no haya suficiente para nosotras y para ustedes; Sería mejor para ustedes ir a los comerciantes y comprar petróleo para ustedes mismas.
Ama ke bi yandanma maadi, li kan fiditin tieni ti yaa fidisanmu nni yeni yi yaa yumu nni, gadi mani yaaba n kuadi kani ki da yi yali mo.
10 Y mientras iban a buscar aceite, vino el esposo; y las que estaban listas entraron con él a la boda; y la puerta se cerró.
Ban gadi ki baa daa mi kpama, ke o poja pundi, ke bi yandanba kua yeni o li pogalikani, ke bi luoni li ganli.
11 Después vinieron las otras vírgenes, diciendo: Señor, Señor, déjanos entrar.
Lan pugini waamu, ke bi pundi ki maadi: «canba, canba, luodi ti po li ganli tinkua.»
12 Pero él respondió y dijo: En verdad les digo que no les conozco.
13 Vigila, entonces, porque no saben del día o de la hora que él Hijo del hombre ha de venir.
Ti yapo, yin daa gɔa mani kelima yii bani li daali ki buali li yogunu.
14 Porque es como cuando un hombre, a punto de emprender un viaje, reunió a sus siervos y les dio que cuidaran su propiedad.
Li baa tie yenmanani yaa jua n den ca o sanu, ki yini o tuosɔnba ki teni ba o piama.
15 Y a uno le dio cinco talentos, a otro dos, a otro uno; a todos conforme a su capacidad; y él se fue de viaje.
O den taa dibalamu kiteni cincinliyua, o lielo ligibalalie, o taalo ligibaliyenlo, o denteni yua kuli yeni o palu n dagidi maama.
16 Enseguida, el que había recibido los cinco talentos fue y negoció con ellos e hizo cinco más.
Yua den gaa ligibalamuu dentaa ki sɔni li tuonli ki ba ligibala muu ki pugini.
17 De la misma manera, al que le dieron los dos recibió dos más.
Yua go den gaalibalalie mo den sɔni ki baa ligibalalie ki pugini.
18 Pero el que le fue dado uno se fue y lo puso en un hoyo en la tierra, y guardó el dinero de su señor en un lugar secreto.
Ama o taalo yua den gaa ligibalayenli, den gadi ki pan gbiidi yaa buogun yabi ki ta ocanba ligiki piini.
19 Después de mucho tiempo, viene el señor de aquellos siervos, y hace su cuenta con ellos.
Li den waagi ke canba ti ñani u sanu ki kpeni ki yini bi kuli ki wan diidi yua kuli yaa tuonli n tie maama.
20 Y el que tenía los cinco talentos, vino con sus otros cinco talentos, diciendo: Señor, tú diste cinco talentos a mi cuidado: mira, tengo cinco más.
Yua n den gaa ligibalamu n nagini o canba kani ki yedi: «Canba n den gaa ligibalamu ki sɔni ki baa ligibalamu ki pugini.»
21 Y su señor le dijo: Bien hecho, siervo bueno y verdadero: has sido fiel en lo pequeño, yo te daré el control sobre las cosas grandes: toma tu parte en la alegría de tu señor.
O canba n yedi o: «li ŋani, a tie yaa tuonsɔnlo n mɔni, a den gaa waamu ki fidi ki kubi. N baa guuni a yaala n yabi. Cua ke yaa ye yeni nni li pamanli n deni.»
22 Y vino el que tenía los dos talentos, y dijo: Señor, tú me diste dos talentos: he aquí, tengo otros dos.
Yua den gaa ligibalalie n cua ki yedi: «canba, a den teni nni ligibalalie n sɔni ki baa ligibalalie kipugini.
23 Y su señor le dijo: Bien hecho, siervo bueno y fiel: has sido fiel en lo pequeño, yo te daré el control sobre las cosas grandes: toma tu parte en la alegría de tu señor.
O canba den yedi o, li ŋani a tie yaatuonsɔnlo n mɔni, a den gaa waamu ki fidi ki kubi, n baa guuni a yaala n yabi, cua ki yaa ye yeni nni li pamanli n deni.
24 Y vino el que tenía un solo talento, y dijo: Señor, sabía que eres un hombre duro, y que siegas donde no sembraste, y recoges donde no esparciste.
Yua n den gaa ligibaliyenli n mɔ n cua ki yedi: «canba, n bani ke a tie yaa nilo n paa. A yendi ŋan ki buli nani kani ki wodi ŋan ki lendi naani.
25 Y yo tuve miedo, y fui, y puse tu talento en la tierra: aquí está lo que es tuyo.
N den jie ŋaa ki ta a ligitanli ki gbiidi ki piini, Diidi a ligitanli n yeni, gaa.
26 Pero su señor en respuesta le dijo: Eres un siervo malo y perezoso; si sabías que siego donde no sembré y que recojo donde no esparcí.
O canba den ŋmiani o a tie nibiado yo, ŋaa bua fala, a den bani ke n yendi min ki buli naani, ki wodi min kilindi naani
27 ¿Por qué no pusiste mi dinero en el banco y, a al volver yo, hubiera recibido lo que es mío con intereses?
a den kan fidi ki ta nligitanli ki gadi ki bili liligidieli nni, halimin kpeni i, li bo baa mali n po.
28 Quita, pues, su talento y dáselo a quien tiene los diez talentos.
Gaa mani o ligitanyenli ki teni mani yua n pia ligitana piiga.
29 Porque a todo el que tiene se le dará, y tendrá más; pero al que no tiene, aun lo que tiene le será quitado.
kelima yua n pia, bi baa pugini o wan yaa pia ke li yabi ama yua n ki pia baa wan pia yaala wamuu, bi baa gaa.
30 Y al siervo inútil echar en las tinieblas de fuera: allí será el llanto y crujir de dientes.
Lu mani o niinpo nani n biigi, li bubuuliyeni fala n baa ye naani.
31 Pero cuando el Hijo del hombre venga en su gloria, y todos los ángeles con él, se sentará en su trono de gloria.
Yaa yogunu ke oja bija baa guanni yeni o kpiagidi yeni o malekinba, o baa kali o badidiema po.
32 Y delante de él todas las naciones se juntarán; y serán separados el uno del otro, como las ovejas se separan de las cabras por el pastor.
I nibuoli kuli baa taani okani wan paadi yua kuli yeni o kaanu nani o yankpaalo n yi paadi i ŋɔañe yeni a ŋɔatona maama.
33 Y pondrá las ovejas a su derecha, pero las cabras a la izquierda.
O baa bili i ŋɔañe o jienu, a ŋɔatona o kaanu.
34 Entonces el Rey dirá a los que están a su derecha: Vengan, ustedes que tienen la bendición de mi Padre, en el reino preparado para ustedes desde la fundación del mundo:
Yeni o badi baa yedi yaaba n ye o jienu po: «kua mani yinba yaaba ke nba yadi mi yediŋanma i po, kua mani mi badidiema nni yaama ke nba den bobini i po hali ŋanduna n cili yaa yogunu o.
35 Porque yo tuve hambre, y ustedes me dieron de comer: tuve sed, y ustedes me dieron de beber: fui forastero y me hospedaron;
kelima mi koma den pianni ki puni nni ti jiedi ke n dini, u ñinñunu den pia nni kipuni nni mi ñinma ke n ñuni. Min den tua caano, i den gaa nni i deni.
36 No tenía ropa, y me la dieron: cuando estuve enfermo me visitaron o en la cárcel, vinieron a mí.
N den paa cankpalonli, ki den yie nni ti tiadi, min den ki pia laafia mɔ, i den dogidi nni, min den ye li yonmidielinni, i den cua ki fuondi nni.
37 Entonces los justos responderán a él, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos con hambre, y te dimos de comer? o sediento y te dimos de beber?
Ke bi gua ŋmiani o; ti yonmidaano, li laa daali ke ti den laa ŋa ke n koma pia ŋa ke ti teni a ti jiedike a dini? bi ke o ñinñuuni pia ŋa ke ti tena mi ñunma ke a ñuni?
38 ¿Y cuándo te vimos vagando y te dimos alojamiento? o falto de ropa, y te la dimos?
bii a den tua caano bi yaa daali ti dogu nni ke ti gaa ŋaa? bii ke o ñinñuuni pia ŋa ke ti puni a mi ñunma ke a ñunii?
39 ¿Y cuándo te vimos enfermo, o en la cárcel, y vinimos a ti?
bii li laa daali ke a den yia, bii ki ye li yonmidieli nni ke ti cua ki fuondi a?
40 Y el Rey responderá y les dirá: De cierto les digo, porque lo hiciste al más pequeño de estos, mis hermanos, me lo hiciste a mí.
ke o bado ŋmiani ba, yeni i momɔni maadi yua n den tieni bi kpiiba ne siiga baa yua n tie biñidiga tieni mini.
41 Entonces dirá a los que están a la izquierda: “Salgan de mí, malditos”, al fuego eterno que está listo para el Maligno y sus ángeles: (aiōnios g166)
Li yaa puoli po u baa gadi ki yedi yaaba n ye u ganu po, fagidimani n kani, yin bia mani i kuli, gadi mani u fantanbuogu nni yagu n den ke n den tuodi ki bobini sitaani yeni o malekinba po. (aiōnios g166)
42 Porque yo necesitaba comida, y ustedes no me la dieron; Necesitaba beber, y no me diste de beber;
kelima mi koma den cuo nni ke i teni nni ti jiedi ke n dini, o ñinñuuni mo den cuo nni, ke i teni mi ñunma ke n ñun. N go den tua caani i dogu nni, ke i gaani, n go den paa cankpalonli, ke i yieni nni, ke n gɔ den yiagi li yonmidielinni, ke i cua ki fuondi nni.
43 Vagué, y no me hospedaron; sin ropa, y no me dieron ropa; enfermo, y en prisión, y ustedes no vinieron a mí.
44 Entonces responderán, diciendo: Señor, ¿cuándo te vimos necesitado de comida o bebida, o vagando, o sin ropa, o enfermo, o en la cárcel, y no te cuidamos?
Ke bi gua maadi: «ti yonmidaano, li laa yaa daali ke ti den laa ŋa ke mi koma pia ŋa, bii ñinñuuni pia ŋa, bii ke a tua caano, bii ke a tua caano, bii ke a paa cankpalonli, bii ke a yia bii ke a ye li yonmidieli nni?
45 Entonces él les responderá, diciendo: De cierto les digo, porque no lo hiciste al más humilde de estos, no me lo hiciste a mí.
ke o guani ki ŋmianba: N maadi i momɔni nni yaala ke de tieni yaaba ne siiga kuli, yua n tie i biga, i den tieni mini.
46 Y éstos irán al castigo eterno; pero los justos a la vida eterna. (aiōnios g166)
Bi kuli baa gadi mi fantanma buogu nni, yaaba n tiegi n baa yaa miala kan gbeni. (aiōnios g166)

< San Mateo 25 >