Lamentaciones 5

1 Ten en mente, oh Señor, lo que nos ha llegado; toma nota y ve nuestra vergüenza.

Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.

2 Nuestra herencia se entrega a los hombres extranjeros, nuestras casas a aquellos que no son nuestros compatriotas.

İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.

3 Somos hijos sin padres, nuestras madres son como viudas.

Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.

4 Pagamos dinero por un vaso de agua, obtenemos nuestra madera por un precio.

Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.

5 Nuestros atacantes están sobre nuestros cuellos; vencidos con cansancio, no tenemos descanso.

Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.

6 Hemos dado nuestras manos a los egipcios y a los asirios para que podamos tener suficiente pan.

Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.

7 Nuestros padres fueron pecadores y están muertos; y el peso de su maldad está sobre nosotros.

Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.

8 Los siervos gobiernan sobre nosotros, y no hay nadie que nos libere de sus manos.

Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.

9 Ponemos nuestras vidas en peligro para obtener nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.

Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.

10 Nuestra piel se calienta como un horno, debido a la fiebre que nos causa la necesidad de alimentos.

Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.

11 Tomaron por la fuerza a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.

12 Los príncipes fueron colgados de las manos; los rostros de los ancianos no fueron honrados.

Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.

13 Los jóvenes trituraban el grano y los niños caían bajo el peso de la leña.

Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.

14 Los ancianos ya no están sentados en la puerta, y la música de los jóvenes ha llegado a su fin.

Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.

15 El gozo de nuestros corazones ha terminado; Nuestro baile se transforma en dolor.

Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.

16 La corona ha sido quitada de nuestra cabeza; el dolor es nuestro, porque somos pecadores.

Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.

17 Por esto nuestros corazones son débiles; por estas cosas nuestros ojos son oscuros;

Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,

18 Por la montaña de Sión que es una ruina; los chacales van y vienen.

Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.

19 Tú, oh Señor, estás sentado como Rey para siempre; El asiento de tu poder es de generación en generación.

Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.

20 ¿Por qué te olvidarás de nosotros para siempre? ¿Por qué has estado alejado de nosotros durante tanto tiempo?

Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?

21 Haz que volvamos a ti, Señor, y volveremos; Renueva nuestros días como en el pasado.

Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!

22 Pero nos has rechazado por completo; Estás lleno de ira contra nosotros.

Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?