< Josué 17 >

1 Y esta era la parte señalada para la tribu de Manasés, porque era el hijo mayor de José. En cuanto a Maquir, el hijo mayor de Manasés, el padre de Galaad, porque era un hombre de guerra, tenía a Galaad y Basán.
Mao kini ang gigahin nga yuta alang sa tribo ni Manases (nga kamagulangan nga anak ni Jose) — nga, alang kang Maquir, nga kamagulangan nga anak ni Manases nga sa iyang kaugalingon mao ang amahan ni Gilead. Gigahin ang yuta sa Gilead ug Basan sa mga kaliwat ni Maquir, tungod kay si Maquir usa ka tawo nga manggugubat.
2 Y en cuanto al resto de los hijos de Manasés, su herencia les fue dada por familias; para los hijos de Abiezer, Helec, Asriel, Siquem, Hefer, y para los hijos de Semida; éstos fueron los hijos varones de Manases, Hijo de José, por sus familias.
Gigahin ang yuta sa nahabilin nga tribo ni Manases, gihatag ngadto sa ilang kabanayan—si Abi Eser, si Helek, si Asriel, si Siquem, si Heper, ug si Semida. Mao kini ang kalalakin-an nga mga kaliwat ni Manases nga anak nga lalaki ni Jose, gipaila sa ilang kabanayan.
3 Más Zelofehad, hijo de Hefer, hijo de Galaad, hijo de Maquir, hijo de Manasés, no tuvo hijos, sino sólo hijas; y estos son los nombres de sus hijas: Maala, y Noa, Hogla, Milca, y Tirsa.
Karon si Selofehad nga anak nga lalaki ni Heper nga anak nga lalaki ni Gilead nga anak nga lalaki ni Maquir nga anak nga lalaki ni Manases walay anak nga mga lalaki, apan mga babaye lamang. Ang mga ngalan sa iyang mga anak nga babaye mao si Maala, si Noa, si Hegla, si Milca, ug si Tersa.
4 Y vinieron delante del sacerdote Eleazar y de Josué, hijo de Nun, y delante de los jefes, diciendo: “El Señor le dio órdenes a Moisés para que nos diera un legado entre nuestros hermanos; por lo tanto, de acuerdo con las órdenes del Señor”. Él les dio una herencia entre los hermanos de su padre.
Giduol nila si Eleazar nga pari, si Josue nga anak nga lalaki ni Nun, ug ang mga pangulo, ug miingon sila, “Nagsugo si Yahweh kang Moises nga ihatag kanamo ang panulondon uban sa among kaigsoonan nga mga lalaki.” Busa, sa pagtuman sa sugo ni Yahweh, gihatagan niya kadtong mga babaye ug panulondon taliwala sa mga igsoong lalaki sa ilang amahan.
5 Y se le dieron diez partes a Manasés, además de la tierra de Galaad y Basán, que está al otro lado del Jordán;
Napulo ka bahin sa yuta ang gigahin kang Manases nga anaa sa Gilead ug Basan, diin atua sa pikas bahin sa Jordan,
6 Porque las hijas de Manasés tenían herencia entre sus hijos, y la tierra de Galaad era propiedad de los otros hijos de Manasés.
tungod kay nakadawat ug panulondon uban sa iyang mga anak nga lalaki ang mga anak nga babaye ni Manases. Gigahin ang yuta sa Gilead sa nahabilin nga tribo ni Manases.
7 Y el límite de la tierra de Manasés era de Aser a Micmetat, que está delante de Siquem; la línea pasa a la mano derecha, hasta los que habitan de En-tapua.
Ang yuta nga gipanag-iyahan ni Manases misangko gikan sa Aser ngadto sa Micmetat, nga anaa sa sidlakang bahin sa Siquem. Unya ang utlanan mipaingon sa habagatang bahin niadtong namuyo duol sa tuboran sa Tapua.
8 La tierra de Tapua era propiedad de Manasés; pero Tapua en el borde de Manasés era propiedad de los hijos de Efraín.
(Ang yuta sa Tapua gipanag-iyahan ni Manases, apan ang lungsod sa Tapua nga anaa sa utlanan ni Manases gipanag-iyahan sa tribo ni Efraim.)
9 Y el límite desciende hasta la corriente de Cana, al sur de la corriente: estas ciudades estaban entre las de Efraín y las ciudades de Manasés; él límite de Manasés estaba en el lado norte de la corriente, que termina en el mar.
Ang utlanan palugsong paingon ngadto sa sapa sa Kana. Kini nga mga siyudad sa habagatang bahin sa sapa taliwala sa mga lungsod ni Manases gipanag-iyahan ni Efraim. Ang utlanan ni Manases anaa sa amihanang bahin sa sapa, ug dagat ang kataposan niini.
10 Al sur es de Efraín, y al norte es de Manasés, y el mar es su límite; y están tocando a Aser en el norte, y Isacar en el este.
Ang yuta nga paingon sa habagatan gipanag-iyahan ni Efraim, ug ang yuta nga paingon sa amihan kang Manases; dagat ang utlanan niini. Sa amihanang bahin makita kang Aser, ug sa sidlakan, kang Isacar.
11 En Isacar y Aser, Manasés tenía a Bet-seán y sus aldeas, y Ibleam y sus aldeas, y la gente de Dor y sus aldeas, y la gente de En-dor y sus aldeas y la gente de Taanac y sus aldeas, y la gente de Megiddo y sus aldeas, es decir, las tres colinas.
Kang Isacar ug kang Aser usab, naangkon ni Manases ang Bet San ug ang kabaryohan niini, ang Iblem ug ang kabaryohan niini, ang mga lumolupyo sa Dor ug ang kabaryohan niini, ang mga lumolupyo sa Endor ug ang kabaryohan niini, ang mga lumolupyo sa Taanac ug ang kabaryohan niini, ug ang mga lumolupyo sa Megido ug ang kabaryohan niini (ug ang ikatulo nga siyudad mao ang Nafet).
12 Pero los hijos de Manasés no pudieron hacer salir a la gente de esos pueblos; y los cananeos persistieron vivir en esa tierra.
Apan ang tribo ni Manases wala makaangkon niadtong mga siyudara, kay ang mga Canaanhon nagpadayon man sa pagpuyo niining yutaa.
13 Y cuando los hijos de Israel se hicieron fuertes, pusieron a los cananeos a trabajar forzadamente, en lugar de expulsarlos.
Sa diha nga milig-on ang katawhan sa Israel, gipugos nila sa pagpatrabaho ang mga Canaanhon, apan wala gayod sila makapahawa kanila.
14 Entonces los hijos de José dijeron a Josué: ¿Por qué me has dado solo una parte y una extensión de tierra para mi herencia? Porque a través de la bendición que el Señor me ha dado hasta ahora, somos muchos.
Unya ang mga kaliwat ni Jose nagsulti kang Josue, nga nag-ingon, “Nganong gihatagan mo man lamang kami ug usa ka gigahin nga yuta ug usa ka bahin ingon nga panulundon, sanglit daghan man kaayo kami nga katawhan, ug sa kinatibuk-an gipanalanginan man kami ni Yahweh?”
15 Entonces Josué les dijo: Si son un pueblo tan grande, suban a los bosques, despejando un lugar allí en la tierra de los ferezeos y los refaitas, si la región montañosa de Efraín no es lo suficientemente ancha para ustedes.
Miingon si Josue kanila, “Kung daghan kamo nga katawhan, tungas kamo sa inyong mga kaugalingon ngadto sa kalasangan ug didto hawani ninyo ang yuta alang sa inyong mga kaugalingon didto sa yuta nga anaa sa mga Perisihanon ug sa Refaihanon. Buhata kini, sanglit ang kabungtoran ni Efraim gamay lamang kaayo alang kaninyo.”
16 Y los hijos de José dijeron: La región montañosa no es suficiente para nosotros y todos los cananeos que viven en el valle tienen carruajes de guerra de hierro, los de Bet-seán y sus pueblos, así como los del valle de Jezreel.
Ang mga kaliwat ni Jose miingon, “Ang kabungtoran dili pa paigo alang kanamo. Apan ang tanan nga Canaanhon nga nagpuyo sa walog adunay mga puthaw nga karwahe, niadtong anaa sa Bet San ug sa kabaryohan niini, ug niadtong anaa sa walog sa Jesrel.”
17 Entonces Josué dijo a los hijos de José, a Efraín y Manasés, Eres un gran pueblo y tienes un gran poder. No te tocará sólo una suerte,
Unya miingon si Josue sa panimalay ni Jose—kang Efraim ug kang Manases, “Daghan kamo nga katawhan, ug aduna kamoy dako nga kagahom. Kinahanglan dili lamang usa ka bahin nga yuta ang igahin kaninyo.
18 Porque la región montañosa será suyo, el bosque y la tala; sus alrededores serán suyos. Saca a los cananeos, aunque sean fuertes y tengan carruajes de guerra de hierro.
Ang kabungtoran mainyo usab. Bisan ug kalasangan kini, hawanan ninyo kini ug panag-iyahon ninyo paingon sa mga utlanan niini. Mapahawa ninyo ang mga Canaanhon, bisan tuod ug aduna silay mga puthaw nga karwahe, ug bisan tuod kusgan sila.”

< Josué 17 >