Job 41

1 ¿Es posible sacar al Leviatán con un anzuelo, o poner un anzuelo en su boca?

Czy lewiatana wyciągniesz wędką? Czy za jego język [wyciągniesz go] sznurem opuszczonym?

2 ¿Le pondrás un cordón en la nariz o le perforarás con un gancho su quijada?

Czy przewleczesz hak przez jego nozdrza? Czy kolcem przebijesz mu szczęki?

3 ¿Te hará oraciones o te hará súplicas?

Czy będzie cię błagać? Czy będzie z tobą rozmawiał łagodnie?

4 ¿Hará acuerdo contigo para que lo tomes por siervo para siempre?

Czy zawrze z tobą przymierze? Czy przyjmiesz go za sługę na zawsze?

5 ¿Jugarás con él, como con un pájaro? ¿O lo ataras para tus doncellas?

Czy będziesz z nim igrał jak z ptaszkiem? Czy uwiążesz go dla swoich córek?

6 ¿Le sacarán provecho los pescadores? ¿Lo cortarán en pedazos los comerciantes?

Czy [twoi] towarzysze wyprawią sobie z niego ucztę? Czy podzielą go między siebie kupcy?

7 ¿Pondrás atravesar con flechas de hierro de punta afilada en su piel, o su cabeza con arpones?

Czy poprzebijasz jego skórę grotami albo jego głowę harpunami?

8 Solo pon tu mano sobre él, y mira qué pelea tendrás; ¡No lo volverás a hacer!

Połóż tylko rękę na niego i wspomnij o walce, więcej tego nie zrobisz.

9 En verdad, la esperanza de su atacante es falsa; Él es vencido incluso al verlo!

Oto nadzieja pojmania go jest złudna. Czy na sam jego widok nie zostanie człowiek powalony?

10 Es tan cruel que nadie está dispuesto a ir contra él. ¿Quién es capaz de mantener su lugar delante de mí?

Nikt nie odważy się go obudzić. Kto zdoła więc stanąć przede mną?

11 ¿Quién me ha confrontado para que yo le restituya? Cuanto existe debajo del cielo es mío.

Kto mi coś dał, abym mu odpłacił? [Cokolwiek znajduje się] pod całym niebem należy do mnie.

12 No guardaré silencio sobre las partes de su cuerpo, o sobre su poder y la fuerza de su cuerpo.

Nie będę milczał o jego członkach ani o jego potędze, ani o jego wspaniałej budowie.

13 ¿Quién le ha quitado su piel exterior? ¿Quién puede entrar dentro de su doble coraza?

Kto odkryje wierzch jego szaty? Kto przystąpi [do niego] z podwójnym wędzidłem?

14 ¿Quién ha abierto las puertas de su rostro? La hilera de sus dientes espantan.

Kto otworzy wrota jego paszczy? Groza roztacza się wokół jego zębów.

15 Su fuerte espalda de escamas es su orgullo, unidas entre sí, una contra la otra, como un sello.

[Jego] łuski to jego pycha, ściśle spięte razem [jakby] pieczęcią.

16 Uno está tan cerca del otro que ningún aire puede interponerse entre ellos.

Jedna do drugiej tak przylega, że powietrze nie wejdzie między nie.

17 Se agarran el uno al otro; se juntan, para que no se puedan separar.

Jedna z drugą jest spojona, są tak złączone, że nie można ich rozdzielić.

18 Sus estornudos emiten llamas, y sus ojos son como los de la aurora.

Przez jego kichanie błyszczy światło, a jego oczy [są] jak powieki zorzy.

19 De su boca salen las luces encendidas, y las llamas de fuego saltan.

Z jego paszczy wychodzą pochodnie, tryskają iskry ognia.

20 De su nariz sale humo, como una olla hirviendo sobre el fuego.

Z jego nozdrzy wychodzi dym jak z wrzącego garnca lub kotła.

21 Su aliento pone fuego a las brasas, y una llama sale de su boca.

Jego oddech rozpala węgle, z jego paszczy wychodzi płomień.

22 La fuerza está en su cuello, y el desaliento danza ante él.

W jego szyi spoczywa moc i przed nim ucieka smutek.

23 Los pliegues de su piel están unidas, fijas y no para ser movidas.

Warstwy jego ciała są spojone, tak twarde, że się nie poruszają.

24 Su corazón es tan fuerte como una piedra, duro como la piedra trituradora de abajo.

Jego serce jest twarde jak kamień, tak twarde jak część dolnego kamienia młyńskiego.

25 Cuando se levanta él, los poderosos son vencidos por el miedo, por quebrantamiento del pecado.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 La espada puede acercarse a él, pero no puede atravesarlo; la lanza, o la flecha, o el hierro afilado.

Miecz, który go dosięga, nie ostaje się, podobnie drzewce, strzała i pancerz.

27 El hierro es para él como hierba seca, y el bronce como madera blanda.

Żelazo uważa za słomę, a miedź za zbutwiałe drewno.

28 La flecha no puede ponerlo en vuelo: las piedras no son más que paja para él.

Strzała nie spłoszy go, a kamienie z procy są dla niego jak źdźbło.

29 Un palo grueso no es mejor que una hoja de hierba, y él se burla con el ataque de la lanza.

Oszczep uważa za słomę, a drwi sobie z szarpania włócznią.

30 Debajo de él hay bordes afilados de macetas rotas: como si estuviera tirando de trillos sobre él lodo.

Pod nim [są] ostre skorupy; w błocie ścieli [sobie wszelkimi] ostrymi rzeczami.

31 Lo profundo de la mar está hirviendo como una olla de especias, y el mar como una vasija de perfume.

Sprawia, że głębiny wrą jak kocioł, a morze mąci jak w moździerzu.

32 Después de él, su camino brilla, de modo que lo profundo parece una cabellera blanca.

Zostawia za sobą błyszczącą ścieżkę, tak że się wydaje, że głębiny mają siwiznę.

33 En la tierra no hay otro como él, que está hecho sin miedo.

Nie ma na ziemi jemu podobnego, który został tak stworzony, że niczego się nie boi.

34 Todo ser altivo lo desafía; Él es rey sobre todos los hijos de orgullo.

Lekceważy wszelką wysoką rzecz. On jest królem nad wszystkimi synami pychy.