< Job 31 >

1 Hice un acuerdo con mis ojos; ¿Cómo podrían mis ojos estar mirando a una virgen?
Zawarłem przymierze ze swoimi oczami; jak mógłbym więc myśleć o pannie?
2 ¿Cuál es la recompensa de Dios desde lo alto, o la herencia dada por él Todopoderoso desde el cielo?
Jaki bowiem byłby dział od Boga z góry? I jakie byłoby dziedzictwo od Wszechmocnego z wysoka?
3 ¿No es problema para el pecador, y destrucción para los que hacen el mal?
Czy zatracenie nie jest [przygotowane] dla niegodziwych i sroga pomsta dla czyniących nieprawość?
4 ¿No ve él mis caminos, y mis pasos no están todos numerados?
Czyż on nie widzi moich dróg i nie liczy wszystkich moich kroków?
5 Si he ido por caminos falsos, o mi pie se apuró rápido a engaño;
Jeśli postępowałem kłamliwie, jeśli moja noga spieszyła się do oszustwa;
6 Déjame ser medido en escalas rectas, y deja que Dios vea mi justicia.
To niech zważy mnie na wadze sprawiedliwej i niech Bóg pozna moją prawość.
7 Si mis pasos han sido apartados, o si me dejado llevar por la codicia, o si la propiedad de otro está en mis manos;
Jeśli moja noga zboczyła z drogi i moje serce poszło za moimi oczami, i jeśli jakaś zmaza przylgnęła do moich rąk;
8 Si siembro mi semilla en la tierra para que otro tenga su fruto, y deja que mi producto sea arrancado de raíz.
Wtedy niech ja sieję, a inny spożywa, niech moje latorośle będą wykorzenione.
9 Si mi corazón iba tras la esposa de otro hombre, o si esperaba en acecho la puerta de mi vecino;
Jeśli moje serce uwiodła kobieta i jeśli czyhałem pod drzwiami swego bliźniego;
10 Entonces deja que mi esposa dé placer a otro hombre y que otros usen su cuerpo.
To niech moja żona mieli innemu i niech inni się nad nią schylają.
11 Porque eso sería un crimen; sería un acto por el cual los jueces medirían el castigo:
[Jest] to bowiem haniebny czyn, karygodna nieprawość;
12 Sería un fuego que arderá hasta la destrucción, y que me quitaría todo lo que tengo.
To jest ogień, który pożera aż do zatracenia i może wykorzenić cały mój dobytek.
13 Si he desdeñado el derecho de mi sirviente, o mi sirvienta, cuando contendieron conmigo;
Jeśli zlekceważyłem sprawę swojego sługi albo swojej służącej, gdy wiedli spór ze mną;
14 ¿Qué haré cuando Dios venga como mi juez? ¿Y qué respuesta puedo dar a sus preguntas?
Co zrobię, gdy Bóg powstanie? Gdy mnie nawiedzi, co mu odpowiem?
15 ¿No lo hizo Dios tan bien como yo? ¿No nos dio vida en los cuerpos de nuestras madres?
Czy ten, który mnie stworzył w łonie, nie stworzył też jego? Czy nie on jeden ukształtował nas w łonie?
16 Si retenía el deseo de los pobres; o he hecho desfallecer los ojos de la viuda;
Jeśli odmówiłem prośbie ubogich i jeśli zasmuciłem oczy wdowy;
17 Si me guardaba la comida y no le daba un poco al huérfano;
Jeśli sam jadłem swoją kromkę [i] nie jadła z niej sierota;
18 Porque desde mi juventud él creció conmigo como un padre, desde mis primeros días; y a la viuda la guié desde mi niñez;
(Od swojej młodości bowiem wychowywałem ją jak ojciec, a od łona swojej matki prowadziłem [wdowę]);
19 Si he visto a alguien cercano a la muerte por necesidad de ropa, y a los pobres sin nada que los cubriera;
Jeśli widziałem ginącego z powodu braku ubrania albo biedaka bez okrycia;
20 Si su espalda no me dio una bendición, y la lana de mis ovejas no lo calentó;
Jeśli jego biodra nie błogosławiły mi dlatego, że się zagrzał wełną moich owiec;
21 Si mi mano había sido levantada contra él justo, cuando vi que los jueces me apoyaban;
Jeśli podniosłem rękę przeciwko sierocie, gdy widziałem w bramie swoją pomoc;
22 Que mi brazo sea arrancado de mi cuerpo, y que sea roto desde su base.
Wtedy niech odpadnie mój bark od karku, a niech moje ramię wyjdzie ze stawu.
23 Porque el temor de Dios me retuvo, y debido a su poder no podría hacer tales cosas.
Bałem się bowiem klęski od Boga, a przed jego majestatem nie mógłbym [się ostać].
24 Si hice del oro mi esperanza, o si alguna vez dije al mejor oro, he puesto mi fe en ti;
Jeśli pokładałem w złocie swoją nadzieję, a do czystego złota mówiłem: [Ty jesteś] moją ufnością;
25 Si me alegrara porque mi riqueza era grande, y porque mi mano había reunido mucho;
Jeśli radowałem się ze swojego wielkiego bogactwa i [tego], że moja ręka nabyła wiele;
26 Si, cuando vi el sol brillando, y la luna moviéndose en su camino brillante,
Jeśli patrzyłem na słońce, gdy świeciło, i na księżyc, gdy sunął wspaniale;
27 Un sentimiento secreto de adoración entró en mi corazón, y mi boca besó mi mano;
A moje serce dało się uwieść potajemnie i moje usta całowały moją rękę;
28 Ese hubiera sido otro pecado para ser recompensado con el castigo de los jueces; porque habría sido falso a Dios en lo alto.
I to byłaby nieprawość karygodna, bo zaparłbym się Boga z wysoka.
29 Si me alegré en la destrucción de mi aborrecedor, y grité de alegría cuando el mal lo alcanzó;
Jeśli cieszyłem się z upadku tego, który mnie nienawidzi, jeśli wyniosłem się, gdy mu się źle wiodło;
30 Porque no dejé que mi boca cediera al pecado al poner una maldición sobre su vida?
(Nawet nie pozwoliłem zgrzeszyć swoim ustom, pragnąc przekleństwa na jego duszy);
31 Si los hombres de mi tienda dijeran: ¿Quién no ha comido toda su carne, no se saciaría?
Czy ludzie z mojego namiotu nie mówili: Obyśmy mieli z jego mięsa! Nie możemy się najeść.
32 El viajero no tomó su descanso nocturno en la calle, y mis puertas estaban abiertas para cualquier persona en un viaje;
Obcy nie nocował na dworze, swoje drzwi otwierałem podróżnemu.
33 Si mis malas obras cubiertas como Adan, y mi pecado en el secreto de mi pecho,
Jeśli ukrywałem swoje przestępstwa jak Adam i chowałem w zanadrzu swoją nieprawość;
34 Por temor al gran grupo de personas, o por temor a que las familias me despreciarán, para que me quede callado y no salga por mi puerta;
Czy strach przed wielką zgrają albo pogarda bliskich przeraziły mnie, abym milczał i nie wychodził [za] drzwi?
35 ¡Si solo Dios me escuchara, y él Todopoderoso me contestara! ¡O si lo que él tiene contra mí se hubiera puesto por escrito!
Obym miał kogoś, kto by mnie wysłuchał! Oto moja prośba, [aby] Wszechmogący odpowiedział mi i aby mój wróg napisał księgę.
36 En verdad tomaría el libro en mis hombros; sería para mí como una corona;
Czy nie nosiłbym jej na swoim ramieniu i nie przywiązałbym jej sobie [jak] koronę?
37 Dejaría claro el número de mis pasos, ¡lo pondría ante él como un príncipe! Las palabras de Job se acaban.
Oznajmiłbym mu liczbę swoich kroków; zbliżyłbym się do niego jak książę.
38 Si mi tierra ha clamado contra mí, o los surcos ha estado triste;
Jeśli moja ziemia wołała przeciwko mnie, jeśli razem z nią płakały jej bruzdy;
39 Si he tomado su producto sin pago, causando la muerte de sus dueños;
Jeśli spożywałem z jej plonów bez zapłaty, jeśli jej właścicieli pozbawiłem życia;
40 Luego, en lugar de grano, salen espinas, y en lugar de cebada, plantas malolientes. Las palabras de Job han terminado.
Niech rosną ciernie zamiast pszenicy i sam kąkol zamiast jęczmienia. Skończyły się słowa Hioba.

< Job 31 >