Job 16

1 Y Job respondió y dijo:

ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

2 Con frecuencia me llegan a los oídos tales cosas; son consoladores que solo dan problemas.

«زۆرم لەمانە گوێ لێ بووە، هەموو دڵنەواییەکەتان بریندارکەرن!

3 ¿Pueden las palabras que son como el viento ser detenidas? ¿O qué te anima a darles respuesta?

ئایا قسەی پووچ کۆتایی هەیە؟ یان چی دەتوروژێنێت هەتا وەڵام بدەیتەوە؟

4 No sería difícil para mí decir tales cosas si sus almas estuvieran en el lugar de mi alma; recopilando palabras contra ustedes y movería sobre ustedes mi cabeza.

منیش وەک ئێوە قسەم دەکرد، ئەگەر ئێوە لە جێی من بوونایە؛ قسەم بۆ دەگێڕانەوە و سەرم لە ئاستتان دەلەقاند.

5 Podría darte ánimo con mi boca, y el consejo de mis labios apaciguar tu dolor.

بەڵام بە دەم هانم دەدان و جوڵەی لێوەکانم ڕایدەگرتن.

6 Si digo lo que tengo en mente, mi dolor no se reduce: y si me callo, ¿cuánto de eso va a salir de mí?

«ئەگەر قسە بکەم لە خەمۆکیەکەم کەم نابێتەوە، ئەگەر بێدەنگیش بم لێم دوور ناکەوێتەوە.

7 Pero ahora él me ha vencido con cansancio y temor, y tu has asolado toda mi compañía.

ئەی خودایە، بێگومان تۆ بێزارت کردووم، هەموو کەسوکارەکەی منت لەناوبردووە.

8 Me has arrugado, ha surgido como testigo contra mí la flacura, se levanta como testigo a mi rostro.

سستت کردم، سستییەکەم بووە شایەت، لاوازییەکەم لێم هەستاوە، بەرەوڕوو شایەتیم لەسەر دەدات.

9 Estoy quebrantado por su ira, y su odio me persigue, ha afilado sus dientes contra mí; mis enemigos me miran con ojos crueles;

تووڕەییەکەی پەلاماری دام و منی چەوساندەوە، ددانەکانی لێم جیڕکردەوە، دوژمنەکەم چاوی تێبڕیوم.

10 Sus bocas se mofan contra mí, los golpes de sus palabras amargas están cayendo en mi cara; burlones, todos ellos se juntan a una contra mí.

خەڵک دەمیان لێ داچەقاندووم، بە گاڵتەپێکردنەوە زللەیان لێدەدام، پێکەوە گەلەکۆمەیان لێکردم.

11 Dios me entrega al poder de los pecadores, enviándome violentamente a las manos de los malhechores.

خودا منی دایە دەست زۆردار و فڕێیدامە نێو دەستی خراپەکارەوە.

12 Estaba tranquilo, pero sus manos me habían quebrantado; me ha cogido por el cuello, sacudiéndome en pedazos; Él me ha puesto como una marca para sus flechas.

من ئاسوودە بووم و ئەو جێی لەق کردم، پشتەملی گرتم و وردوخاشی کردم. منی کرد بە نیشانی خۆی؛

13 Sus arqueros me rodean; Sus flechas atraviesan mis riñones sin piedad, mi hiel se esparce en la tierra.

تیرهاوێژەکانی دەوریان دام. جەرگی بڕیم و دڵی نەسووتا، زراوی منی بەسەر زەویدا ڕشت.

14 Estoy quebrado de herida tras herida; viene corriendo hacia mí como un hombre de guerra.

جار لەدوای جار شەقم دەکات، وەک جەنگاوەرێک هێرش دەکاتە سەرم.

15 He cosido cilicio sobre mi piel, y mi fuerza está hundida en el polvo.

«جلوبەرگی گوشم بە پێستمەوە دووری و خۆڵەمێشم بە سەری خۆمدا کرد.

16 Mi cara está roja de llanto, y en mis ojos está la sombra de muerte;

دەموچاوم لەبەر گریان سوور هەڵگەڕا و ڕەشی بەسەر پێڵوی چاومدا هات.

17 Aunque mis manos no han hecho actos violentos, y mi oración es limpia.

لەگەڵ ئەوەی زۆرداری لە دەستی مندا نییە و نوێژەکەم بێگەردە.

18 ¡Oh tierra, que no se cubra mi sangre, y que mi clamor no tenga lugar de descanso!

«ئەی زەوی، خوێنەکەم دامەپۆشە، با جێیەک نەبێت بۆ هاوارم!

19 Aun ahora mi testigo está en el cielo, y mi testimonio está en lo alto.

ئەوەتا لە ئێستاوە شایەتەکەم لە ئاسمانە، پارێزگارەکەم لە بەرزاییەکانە،

20 Mis amigos se burlan de mi, a Dios están llorando mis ojos,

ئەو هاوڕێمە و داکۆکیم لێ دەکات. کاتێک لەبەردەم خودا چاوەکانم فرمێسک دەڕێژن،

21 Oh! que alguien intercediera por un hombre con Dios, como un hombre lo hace por su prójimo.

ئەو لە پێناوی پیاوێک لە خودا دەپاڕێتەوە، وەک پاڕانەوەی کەسێک بۆ هاوڕێکەی.

22 Porque los años contados vendrán, en poco tiempo me iré al viaje del cual no volveré.

«تەمەنم کورتە و بەسەردەچێت، لە ڕێگایەکدا دیلم کە لێی ناگەڕێمەوە.