< 1 Samuel 11 >

1 Aproximadamente un mes después de esto, Nahas, el amonita, se acercó y puso sus fuerzas en posición para atacar a Jabes de Galaad: y todos los hombres de Jabes dijeron a Nahas: Hagan un acuerdo con nosotros y seremos sus siervos.
A HELE mai o Nahasa no ka Amona, a hoomoana ku e ia Iabesa-gileada: a olelo mai la na kanaka a pau o Iabesa ia Nahasa, E hana oe i kuikahi me makou, alaila e hookauwa aku makou nau.
2 Y Nahas, el amonita, les dijo: Haré un pacto con ustedes con esta condición, que a todos ustedes les saque el ojo derecho; para que pueda hacer una vergüenza para todo Israel.
I mai la o Nahasa no ka Amona ia lakou, Penei ka'u e hana'i me oukou, e poalo aku au i na maka akau a pau o oukou, a kau aku ia i mea hoino maluna o ka Iseraela a pau.
3 Entonces los hombres responsables de Jabes le dijeron: Danos siete días para que podamos enviar hombres a todas las partes de Israel, y luego, si nadie viene en nuestra ayuda, acudiremos a ti.
Olelo aku la na lunakahiko o Iabesa ia ia, E ahonui mai oe ia makou i na la ehiku, i hoouna aku ai makou i na elele ma na wahi a pau o ka Iseraela; ina paha aohe mea nana makou e hoopakele, alaila e hele makou i ou la.
4 Entonces enviaron representantes a la ciudad de Saúl, Guibea, y éstos dieron la noticia a la gente: y toda la gente se entregó a llorar.
A hele mai na elele ma Gibea no Saula, a hai mai i na olelo maloko o ka pepeiao o na kanaka: a hookiekie ae la na kanaka a pau i ko lakou leo iluna, a uwe aku la.
5 Entonces vino Saúl del campo, llevando los bueyes delante de él; Y él dijo: ¿Por qué llora la gente? Y le dieron palabra de lo que habían dicho los hombres de Jabes.
Aia hoi, hele mai la o Saula mahope o na bipi mai kula mai, ninau mai la o, Saula, No ke aha la i uwe ai na kanaka? A hai mai lakou ia ia i na mea no na kanaka o Iabesa.
6 Al oír estas palabras, el espíritu de Dios vino a Saúl con poder, y él se enojó mucho.
A hiki mai ka Uhane o ke Akua maluna o Saula, a wela nui kona inaina.
7 Y tomó dos bueyes y, cortándolos, los envió por toda la tierra de Israel por mano de mensajeros, diciendo: Si alguno no sale después de Saúl y Samuel, esto se hará a sus bueyes Y el temor del Señor vino sobre la gente y salió como un solo hombre.
Lawe ae la o Saula i mau bipikane kaulua, a okioki liilii ia laua, a hoouna aku la ma na lima o ka poe elele i na mokuna a pau o ka Iseraela, i ka i ana'ku, Pela e hanaia'i na bipi a ka mea hele ole mamuli o Saula a mamuli o Samuela. A kau mai la ka makau o Iehova i na kanaka, a hele mai lakou me ka manao lokahi.
8 Y los hizo contar en Bezec; los hijos de Israel eran trescientos mil, y los hombres de Judá treinta mil.
A helu aku la oia ia lakou ma Bezeka, akolu haneri tausani o na mamo a Iseraela, a he kanakolu tausani kanaka o ka Iuda.
9 Entonces dijo a los representantes que habían venido: Di a los hombres de Jabes de Galaad: Mañana, cuando el sol esté alto, estarás a salvo. Y los representantes vinieron y dieron la noticia a los hombres de Jabes; y se alegraron.
I aku la lakou i na elele i hele mai. Peneia oukou e olelo aku ai i na kanaka o Iabesa-gileada, Apopo a wela mai ka la, e hoopakeleia oukou. A hoi aku la na elele, a hoike aku la i na kanaka o Iabesa; olioli iho la lakou.
10 Entonces los hombres de Jabes dijeron: Mañana nos entregaremos a ti, y puedes hacer lo que te parezca bien con nosotros.
No ia mea, i aku la na kanaka o Iabesa, Apopo e hele aku makou iwaho io oukou la, a e hana mai oukou ia makou i na mea a pau a oukou e makemake ai.
11 Al día siguiente, Saúl juntó a la gente en tres escuadrones, y por la mañana, observaron el campamento de los amonitas y siguieron atacándolos hasta el calor del día: y los que quedaron fueron esparcidos a todas direcciones, de modo que no había dos de ellos juntos.
A i ka la apopo, hoonoho iho la o Saula i na kanaka i ekolu poe; a hele lakou iwaena konu o ka poe kaua i ka moku ana o ka pawa o ke ao, a pepehi iho la i ka Amora a hiki i ka wela o ka la: a o ke koena, hele liilii aku la lakou, aole elua kanaka ma kahi hookahi.
12 Y el pueblo dijo a Samuel: ¿Quién fue el que dijo: ¿Es Saúl nuestro rey? Danos a los hombres para que los matemos.
Ninau mai la na kanaka ia Samuela, Owai ka i olelo, E alii anei o Saula maluna o kakou? E lawe mai i ua poe kanaka la, a e pepehi makou ia lakou.
13 Y Saúl dijo: Nadie ha de ser muerto hoy, porque hoy el Señor ha salvado a Israel.
Olelo mai la o Saula, Aole e pepehiia kekahi kanaka i keia la: no ka mea, ua hana mai o Iehova i ke ola iloko o ka Iseraela i keia la.
14 Entonces Samuel dijo al pueblo: Vamos, vayamos a Gilgal y renovemos el reino en manos de Saúl.
Olelo aku la o Samuela i na kanaka, Ina kakou e hele ma Gilegala, a e hookupaa ilaila i ke aupuni.
15 Y todo el pueblo fue a Gilgal; y allí en Gilgal hicieron a Saúl rey delante del Señor; y las ofrendas de paz fueron ofrecidas delante del Señor; y allí se alegraron con gran alegría Saúl y todos los hombres de Israel.
A hele na kanaka a pau ma Gilegala; a hooalii aku la lakou ia Saula ilaila imua o Iehova ma Gilegala: a ilaila lakou i kaumaha aku ai i na mohai hoomalu imua o Iehova; a hauoli nui iho la o Saula, a me na kanaka a pau o ka Iseraela ilaila.

< 1 Samuel 11 >