< San Lucas 6 >

1 Y aconteció que pasando él por los sembrados en el sábado segundo del primero, sus discípulos arrancaban espigas, y comían, restregándolas con las manos.
ଅଚରଞ୍ଚ ପର୍ୱ୍ୱଣୋ ଦ୍ୱିତୀଯଦିନାତ୍ ପରଂ ପ୍ରଥମୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଶସ୍ୟକ୍ଷେତ୍ରେଣ ଯୀଶୋର୍ଗମନକାଲେ ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟାଃ କଣିଶଂ ଛିତ୍ତ୍ୱା କରେଷୁ ମର୍ଦ୍ଦଯିତ୍ୱା ଖାଦିତୁମାରେଭିରେ|
2 Y algunos de los fariseos les dijeron: ¿Por qué hacéis lo que no es lícito hacer en los sábados?
ତସ୍ମାତ୍ କିଯନ୍ତଃ ଫିରୂଶିନସ୍ତାନୱଦନ୍ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମ ନ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ ତତ୍ କୁତଃ କୁରୁଥ?
3 Y respondiendo Jesús les dijo: ¿Ni aun esto habéis leído, qué hizo David cuando tuvo hambre, él, y los que con él estaban;
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟୁୱାଚ ଦାଯୂଦ୍ ତସ୍ୟ ସଙ୍ଗିନଶ୍ଚ କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତାଃ କିଂ ଚକ୍ରୁଃ ସ କଥମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ମନ୍ଦିରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ
4 cómo entró en la Casa de Dios, y tomó los panes de la proposición, y comió, y dio también a los que estaban con él, a los cuales no era lícito comer, sino sólo a los sacerdotes?
ଯେ ଦର୍ଶନୀଯାଃ ପୂପା ଯାଜକାନ୍ ୱିନାନ୍ୟସ୍ୟ କସ୍ୟାପ୍ୟଭୋଜନୀଯାସ୍ତାନାନୀଯ ସ୍ୱଯଂ ବୁଭଜେ ସଙ୍ଗିଭ୍ୟୋପି ଦଦୌ ତତ୍ କିଂ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କଦାପି ନାପାଠି?
5 Y les decía: El Hijo del hombre es Señor aun del sábado.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତାନୱଦତ୍ ମନୁଜସୁତୋ ୱିଶ୍ରାମୱାରସ୍ୟାପି ପ୍ରଭୁ ର୍ଭୱତି|
6 Y aconteció también en otro sábado, que él entró en la sinagoga y enseñó; y estaba allí un hombre que tenía la mano derecha seca.
ଅନନ୍ତରମ୍ ଅନ୍ୟୱିଶ୍ରାମୱାରେ ସ ଭଜନଗେହଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ସମୁପଦିଶତି| ତଦା ତତ୍ସ୍ଥାନେ ଶୁଷ୍କଦକ୍ଷିଣକର ଏକଃ ପୁମାନ୍ ଉପତସ୍ଥିୱାନ୍|
7 Y le acechaban los escribas y los fariseos, si sanaría en sábado, para hallar de qué le acusasen.
ତସ୍ମାଦ୍ ଅଧ୍ୟାପକାଃ ଫିରୂଶିନଶ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ ଦୋଷମାରୋପଯିତୁଂ ସ ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ତସ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଂ କରୋତି ନୱେତି ପ୍ରତୀକ୍ଷିତୁମାରେଭିରେ|
8 Mas él sabía los pensamientos de ellos; y dijo al hombre que tenía la mano seca: Levántate, y ponte en medio. Y él levantándose, se puso en pie.
ତଦା ଯୀଶୁସ୍ତେଷାଂ ଚିନ୍ତାଂ ୱିଦିତ୍ୱା ତଂ ଶୁଷ୍କକରଂ ପୁମାଂସଂ ପ୍ରୋୱାଚ, ତ୍ୱମୁତ୍ଥାଯ ମଧ୍ୟସ୍ଥାନେ ତିଷ୍ଠ|
9 Entonces Jesús les dice: Os preguntaré una cosa: ¿Es lícito en sábados hacer bien, o hacer mal? ¿Salvar una persona, o matarla?
ତସ୍ମାତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ଉତ୍ଥିତୱତି ଯୀଶୁସ୍ତାନ୍ ୱ୍ୟାଜହାର, ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଇମାଂ କଥାଂ ପୃଚ୍ଛାମି, ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ହିତମ୍ ଅହିତଂ ୱା, ପ୍ରାଣରକ୍ଷଣଂ ପ୍ରାଣନାଶନଂ ୱା, ଏତେଷାଂ କିଂ କର୍ମ୍ମକରଣୀଯମ୍?
10 Y mirándolos a todos alrededor, dice al hombre: Extiende tu mano. Y él lo hizo así, y su mano fue restituida sana como la otra.
ପଶ୍ଚାତ୍ ଚତୁର୍ଦିକ୍ଷୁ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ୱିଲୋକ୍ୟ ତଂ ମାନୱଂ ବଭାଷେ, ନିଜକରଂ ପ୍ରସାରଯ; ତତସ୍ତେନ ତଥା କୃତ ଇତରକରୱତ୍ ତସ୍ୟ ହସ୍ତଃ ସ୍ୱସ୍ଥୋଭୱତ୍|
11 Y ellos se llenaron de rabia; y hablaban los unos a los otros qué harían a Jesús.
ତସ୍ମାତ୍ ତେ ପ୍ରଚଣ୍ଡକୋପାନ୍ୱିତା ଯୀଶୁଂ କିଂ କରିଷ୍ୟନ୍ତୀତି ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରମନ୍ତ୍ରିତାଃ|
12 Y aconteció en aquellos días, que fue al monte a orar, y pasó la noche orando a Dios.
ତତଃ ପରଂ ସ ପର୍ୱ୍ୱତମାରୁହ୍ୟେଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପ୍ରାର୍ଥଯମାନଃ କୃତ୍ସ୍ନାଂ ରାତ୍ରିଂ ଯାପିତୱାନ୍|
13 Y como fue de día, llamó a sus discípulos, y escogió doce de ellos, a los cuales también llamó apóstoles:
ଅଥ ଦିନେ ସତି ସ ସର୍ୱ୍ୱାନ୍ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ଆହୂତୱାନ୍ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ
14 A Simón, al cual también llamó Pedro, y a Andrés su hermano, Jacobo y Juan, Felipe y Bartolomé,
ପିତରନାମ୍ନା ଖ୍ୟାତଃ ଶିମୋନ୍ ତସ୍ୟ ଭ୍ରାତା ଆନ୍ଦ୍ରିଯଶ୍ଚ ଯାକୂବ୍ ଯୋହନ୍ ଚ ଫିଲିପ୍ ବର୍ଥଲମଯଶ୍ଚ
15 Mateo y Tomás, Jacobo hijo de Alfeo, y Simón el que se llama Zelote,
ମଥିଃ ଥୋମା ଆଲ୍ଫୀଯସ୍ୟ ପୁତ୍ରୋ ଯାକୂବ୍ ଜ୍ୱଲନ୍ତନାମ୍ନା ଖ୍ୟାତଃ ଶିମୋନ୍
16 Judas, hermano de Jacobo, y Judas Iscariote, que también fue el traidor.
ଚ ଯାକୂବୋ ଭ୍ରାତା ଯିହୂଦାଶ୍ଚ ତଂ ଯଃ ପରକରେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟତି ସ ଈଷ୍କରୀଯୋତୀଯଯିହୂଦାଶ୍ଚୈତାନ୍ ଦ୍ୱାଦଶ ଜନାନ୍ ମନୋନୀତାନ୍ କୃତ୍ୱା ସ ଜଗ୍ରାହ ତଥା ପ୍ରେରିତ ଇତି ତେଷାଂ ନାମ ଚକାର|
17 Y descendió con ellos, y se paró en un lugar llano, en compañía de sus discípulos, y una grande multitud de pueblo de toda Judea y de Jerusalén, y de la costa de Tiro y de Sidón, que habían venido a oírle, y para ser sanados de sus enfermedades;
ତତଃ ପରଂ ସ ତୈଃ ସହ ପର୍ୱ୍ୱତାଦୱରୁହ୍ୟ ଉପତ୍ୟକାଯାଂ ତସ୍ଥୌ ତତସ୍ତସ୍ୟ ଶିଷ୍ୟସଙ୍ଘୋ ଯିହୂଦାଦେଶାଦ୍ ଯିରୂଶାଲମଶ୍ଚ ସୋରଃ ସୀଦୋନଶ୍ଚ ଜଲଧେ ରୋଧସୋ ଜନନିହାଶ୍ଚ ଏତ୍ୟ ତସ୍ୟ କଥାଶ୍ରୱଣାର୍ଥଂ ରୋଗମୁକ୍ତ୍ୟର୍ଥଞ୍ଚ ତସ୍ୟ ସମୀପେ ତସ୍ଥୁଃ|
18 y los que eran atormentados de espíritus inmundos eran curados.
ଅମେଧ୍ୟଭୂତଗ୍ରସ୍ତାଶ୍ଚ ତନ୍ନିକଟମାଗତ୍ୟ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟଂ ପ୍ରାପୁଃ|
19 Y toda la multitud procuraba tocarle; porque salía de él virtud, y sanaba a todos.
ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକରଣପ୍ରଭାୱସ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତତ୍ୱାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେ ଲୋକା ଏତ୍ୟ ତଂ ସ୍ପ୍ରଷ୍ଟୁଂ ଯେତିରେ|
20 Y alzando él los ojos a sus discípulos, decía: Bienaventurados los pobres; porque vuestro es el Reino de Dios.
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ଶିଷ୍ୟାନ୍ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିଂ କୁତ୍ୱା ଜଗାଦ, ହେ ଦରିଦ୍ରା ଯୂଯଂ ଧନ୍ୟା ଯତ ଈଶ୍ୱରୀଯେ ରାଜ୍ୟେ ୱୋଽଧିକାରୋସ୍ତି|
21 Bienaventurados los que ahora tenéis hambre; porque seréis saciados. Bienaventurados los que ahora lloráis, porque reiréis.
ହେ ଅଧୁନା କ୍ଷୁଧିତଲୋକା ଯୂଯଂ ଧନ୍ୟା ଯତୋ ଯୂଯଂ ତର୍ପ୍ସ୍ୟଥ; ହେ ଇହ ରୋଦିନୋ ଜନା ଯୂଯଂ ଧନ୍ୟା ଯତୋ ଯୂଯଂ ହସିଷ୍ୟଥ|
22 Bienaventurados seréis, cuando los hombres os aborrecieren, y cuando os apartaren de sí, y os denostaren, y desecharen vuestro nombre como malo, por el Hijo del hombre.
ଯଦା ଲୋକା ମନୁଷ୍ୟସୂନୋ ର୍ନାମହେତୋ ର୍ୟୁଷ୍ମାନ୍ ଋତୀଯିଷ୍ୟନ୍ତେ ପୃଥକ୍ କୃତ୍ୱା ନିନ୍ଦିଷ୍ୟନ୍ତି, ଅଧମାନିୱ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସ୍ୱସମୀପାଦ୍ ଦୂରୀକରିଷ୍ୟନ୍ତି ଚ ତଦା ଯୂଯଂ ଧନ୍ୟାଃ|
23 Gozaos en aquel día, y alegraos; porque he aquí vuestro galardón es grande en los cielos; porque así hacían sus padres a los profetas.
ସ୍ୱର୍ଗେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଥେଷ୍ଟଂ ଫଲଂ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଏତଦର୍ଥଂ ତସ୍ମିନ୍ ଦିନେ ପ୍ରୋଲ୍ଲସତ ଆନନ୍ଦେନ ନୃତ୍ୟତ ଚ, ତେଷାଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷାଶ୍ଚ ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପ୍ରତି ତଥୈୱ ୱ୍ୟୱାହରନ୍|
24 Mas ¡ay de vosotros, ricos! Porque tenéis vuestro consuelo.
କିନ୍ତୁ ହା ହା ଧନୱନ୍ତୋ ଯୂଯଂ ସୁଖଂ ପ୍ରାପ୍ନୁତ| ହନ୍ତ ପରିତୃପ୍ତା ଯୂଯଂ କ୍ଷୁଧିତା ଭୱିଷ୍ୟଥ;
25 ¡Ay de vosotros, los que estáis hartos! Porque tendréis hambre. ¡Ay de vosotros, los que ahora reís! Porque lamentaréis y lloraréis.
ଇହ ହସନ୍ତୋ ଯୂଯଂ ୱତ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ଶୋଚିତୱ୍ୟଂ ରୋଦିତୱ୍ୟଞ୍ଚ|
26 ¡Ay de vosotros, cuando todos los hombres dijeren bien de vosotros! Porque así hacían sus padres a los falsos profetas.
ସର୍ୱ୍ୱୈଲାକୈ ର୍ୟୁଷ୍ମାକଂ ସୁଖ୍ୟାତୌ କୃତାଯାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଦୁର୍ଗତି ର୍ଭୱିଷ୍ୟତି ଯୁଷ୍ମାକଂ ପୂର୍ୱ୍ୱପୁରୁଷା ମୃଷାଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାଦିନଃ ପ୍ରତି ତଦ୍ୱତ୍ କୃତୱନ୍ତଃ|
27 Mas a vosotros los que oís, digo: Amad a vuestros enemigos, haced bien a los que os aborrecen;
ହେ ଶ୍ରୋତାରୋ ଯୁଷ୍ମଭ୍ୟମହଂ କଥଯାମି, ଯୂଯଂ ଶତ୍ରୁଷୁ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ ଯେ ଚ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଦ୍ୱିଷନ୍ତି ତେଷାମପି ହିତଂ କୁରୁତ|
28 Bendecid a los que os maldicen, y orad por los que os calumnian.
ଯେ ଚ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଶପନ୍ତି ତେଭ୍ୟ ଆଶିଷଂ ଦତ୍ତ ଯେ ଚ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଅୱମନ୍ୟନ୍ତେ ତେଷାଂ ମଙ୍ଗଲଂ ପ୍ରାର୍ଥଯଧ୍ୱଂ|
29 Y al que te hiriere en la mejilla, dale también la otra; y al que te quitare la capa, ni aun el sayo le defiendas.
ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ତୱ କପୋଲେ ଚପେଟାଘାତଂ କରୋତି ତର୍ହି ତଂ ପ୍ରତି କପୋଲମ୍ ଅନ୍ୟଂ ପରାୱର୍ତ୍ତ୍ୟ ସମ୍ମୁଖୀକୁରୁ ପୁନଶ୍ଚ ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ତୱ ଗାତ୍ରୀଯୱସ୍ତ୍ରଂ ହରତି ତର୍ହି ତଂ ପରିଧେଯୱସ୍ତ୍ରମ୍ ଅପି ଗ୍ରହୀତୁଂ ମା ୱାରଯ|
30 Y a cualquiera que te pidiere, da; y al que tomare lo que es tuyo, no pidas que te lo devuelva.
ଯସ୍ତ୍ୱାଂ ଯାଚତେ ତସ୍ମୈ ଦେହି, ଯଶ୍ଚ ତୱ ସମ୍ପତ୍ତିଂ ହରତି ତଂ ମା ଯାଚସ୍ୱ|
31 Y como queréis que os hagan los hombres, así hacedles también vosotros.
ପରେଭ୍ୟଃ ସ୍ୱାନ୍ ପ୍ରତି ଯଥାଚରଣମ୍ ଅପେକ୍ଷଧ୍ୱେ ପରାନ୍ ପ୍ରତି ଯୂଯମପି ତଥାଚରତ|
32 Porque si amáis a los que os aman, ¿qué gracias tendréis? Porque también los pecadores aman a los que los aman.
ଯେ ଜନା ଯୁଷ୍ମାସୁ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ କେୱଲଂ ତେଷୁ ପ୍ରୀଯମାଣେଷୁ ଯୁଷ୍ମାକଂ କିଂ ଫଲଂ? ପାପିଲୋକା ଅପି ସ୍ୱେଷୁ ପ୍ରୀଯମାଣେଷୁ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ|
33 Y si hiciereis bien a los que os hacen bien, ¿qué gracias tendréis? Porque también los pecadores hacen lo mismo.
ଯଦି ହିତକାରିଣ ଏୱ ହିତଂ କୁରୁଥ ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାକଂ କିଂ ଫଲଂ? ପାପିଲୋକା ଅପି ତଥା କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି|
34 Y si prestaréis a aquellos de quienes esperáis recibir, ¿qué gracias tendréis? Porque también los pecadores prestan a los pecadores, para recibir otro tanto.
ଯେଭ୍ୟ ଋଣପରିଶୋଧସ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତିପ୍ରତ୍ୟାଶାସ୍ତେ କେୱଲଂ ତେଷୁ ଋଣେ ସମର୍ପିତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ କିଂ ଫଲଂ? ପୁନଃ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟାଶଯା ପାପୀଲୋକା ଅପି ପାପିଜନେଷୁ ଋଣମ୍ ଅର୍ପଯନ୍ତି|
35 Amad, pues, a vuestros enemigos, y haced bien, y prestad, no esperando de ello nada; y será vuestro galardón grande, y seréis hijos del Altísimo; porque él es benigno aun para con los ingratos y malos.
ଅତୋ ଯୂଯଂ ରିପୁଷ୍ୱପି ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ, ପରହିତଂ କୁରୁତ ଚ; ପୁନଃ ପ୍ରାପ୍ତ୍ୟାଶାଂ ତ୍ୟକ୍ତ୍ୱା ଋଣମର୍ପଯତ, ତଥା କୃତେ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମହାଫଲଂ ଭୱିଷ୍ୟତି, ଯୂଯଞ୍ଚ ସର୍ୱ୍ୱପ୍ରଧାନସ୍ୟ ସନ୍ତାନା ଇତି ଖ୍ୟାତିଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ, ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପିତା କୃତଘ୍ନାନାଂ ଦୁର୍ୱ୍ଟତ୍ତାନାଞ୍ଚ ହିତମାଚରତି|
36 Sed pues misericordiosos, como también vuestro Padre es misericordioso.
ଅତ ଏୱ ସ ଯଥା ଦଯାଲୁ ର୍ୟୂଯମପି ତାଦୃଶା ଦଯାଲୱୋ ଭୱତ|
37 No juzguéis, y no seréis juzgados; no condenéis, y no seréis condenados; perdonad, y seréis perdonados.
ଅପରଞ୍ଚ ପରାନ୍ ଦୋଷିଣୋ ମା କୁରୁତ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ଦୋଷୀକୃତା ନ ଭୱିଷ୍ୟଥ; ଅଦଣ୍ଡ୍ୟାନ୍ ମା ଦଣ୍ଡଯତ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯମପି ଦଣ୍ଡଂ ନ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ; ପରେଷାଂ ଦୋଷାନ୍ କ୍ଷମଧ୍ୱଂ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୁଷ୍ମାକମପି ଦୋଷାଃ କ୍ଷମିଷ୍ୟନ୍ତେ|
38 Dad, y se os dará; medida buena, apretada, remecida, y rebosando darán en vuestro seno; porque con la misma medida que midiereis, os será vuelto a medir.
ଦାନାନିଦତ୍ତ ତସ୍ମାଦ୍ ଯୂଯଂ ଦାନାନି ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟଥ, ୱରଞ୍ଚ ଲୋକାଃ ପରିମାଣପାତ୍ରଂ ପ୍ରଦଲଯ୍ୟ ସଞ୍ଚାଲ୍ୟ ପ୍ରୋଞ୍ଚାଲ୍ୟ ପରିପୂର୍ୟ୍ୟ ଯୁଷ୍ମାକଂ କ୍ରୋଡେଷୁ ସମର୍ପଯିଷ୍ୟନ୍ତି; ଯୂଯଂ ଯେନ ପରିମାଣେନ ପରିମାଥ ତେନୈୱ ପରିମାଣେନ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପରିମାସ୍ୟତେ|
39 Y les decía una parábola: ¿Puede el ciego guiar al ciego? ¿No caerán ambos en el hoyo?
ଅଥ ସ ତେଭ୍ୟୋ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତକଥାମକଥଯତ୍, ଅନ୍ଧୋ ଜନଃ କିମନ୍ଧଂ ପନ୍ଥାନଂ ଦର୍ଶଯିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି? ତସ୍ମାଦ୍ ଉଭାୱପି କିଂ ଗର୍ତ୍ତେ ନ ପତିଷ୍ୟତଃ?
40 El discípulo no es sobre su maestro; mas cualquiera que fuere como el maestro, será perfecto.
ଗୁରୋଃ ଶିଷ୍ୟୋ ନ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ କିନ୍ତୁ ଶିଷ୍ୟେ ସିଦ୍ଧେ ସତି ସ ଗୁରୁତୁଲ୍ୟୋ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି|
41 ¿Por qué miras la paja que está en el ojo de tu hermano, y la viga que está en tu propio ojo no consideras?
ଅପରଞ୍ଚ ତ୍ୱଂ ସ୍ୱଚକ୍ଷୁଷି ନାସାମ୍ ଅଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ତୱ ଭ୍ରାତୁଶ୍ଚକ୍ଷୁଷି ଯତ୍ତୃଣମସ୍ତି ତଦେୱ କୁତଃ ପଶ୍ୟମି?
42 ¿O cómo puedes decir a tu hermano: Hermano, deja, echaré fuera la paja que está en tu ojo, no mirando tú la viga, que está en tu ojo? Hipócrita, echa primero fuera de tu ojo la viga, y entonces verás bien para sacar la paja que está en el ojo de tu hermano.
ସ୍ୱଚକ୍ଷୁଷି ଯା ନାସା ୱିଦ୍ୟତେ ତାମ୍ ଅଜ୍ଞାତ୍ୱା, ଭ୍ରାତସ୍ତୱ ନେତ୍ରାତ୍ ତୃଣଂ ବହିଃ କରୋମୀତି ୱାକ୍ୟଂ ଭ୍ରାତରଂ କଥଂ ୱକ୍ତୁଂ ଶକ୍ନୋଷି? ହେ କପଟିନ୍ ପୂର୍ୱ୍ୱଂ ସ୍ୱନଯନାତ୍ ନାସାଂ ବହିଃ କୁରୁ ତତୋ ଭ୍ରାତୁଶ୍ଚକ୍ଷୁଷସ୍ତୃଣଂ ବହିଃ କର୍ତ୍ତୁଂ ସୁଦୃଷ୍ଟିଂ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟସି|
43 Porque no es buen árbol el que hace malos frutos; ni árbol malo el que hace buen fruto.
ଅନ୍ୟଞ୍ଚ ଉତ୍ତମସ୍ତରୁଃ କଦାପି ଫଲମନୁତ୍ତମଂ ନ ଫଲତି, ଅନୁତ୍ତମତରୁଶ୍ଚ ଫଲମୁତ୍ତମଂ ନ ଫଲତି କାରଣାଦତଃ ଫଲୈସ୍ତରୱୋ ଜ୍ଞାଯନ୍ତେ|
44 Porque cada árbol por su fruto es conocido; que no cogen higos de los espinos, ni vendimian uvas de las zarzas.
କଣ୍ଟକିପାଦପାତ୍ କୋପି ଉଡୁମ୍ବରଫଲାନି ନ ପାତଯତି ତଥା ଶୃଗାଲକୋଲିୱୃକ୍ଷାଦପି କୋପି ଦ୍ରାକ୍ଷାଫଲଂ ନ ପାତଯତି|
45 El buen hombre del buen tesoro de su corazón saca bien; y el mal hombre del mal tesoro de su corazón saca mal; porque de la abundancia del corazón habla su boca.
ତଦ୍ୱତ୍ ସାଧୁଲୋକୋଽନ୍ତଃକରଣରୂପାତ୍ ସୁଭାଣ୍ଡାଗାରାଦ୍ ଉତ୍ତମାନି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ବହିଃ କରୋତି, ଦୁଷ୍ଟୋ ଲୋକଶ୍ଚାନ୍ତଃକରଣରୂପାତ୍ କୁଭାଣ୍ଡାଗାରାତ୍ କୁତ୍ସିତାନି ଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ନିର୍ଗମଯତି ଯତୋଽନ୍ତଃକରଣାନାଂ ପୂର୍ଣଭାୱାନୁରୂପାଣି ୱଚାଂସି ମୁଖାନ୍ନିର୍ଗଚ୍ଛନ୍ତି|
46 ¿Por qué me llamáis, Señor, Señor, y no hacéis lo que digo?
ଅପରଞ୍ଚ ମମାଜ୍ଞାନୁରୂପଂ ନାଚରିତ୍ୱା କୁତୋ ମାଂ ପ୍ରଭୋ ପ୍ରଭୋ ଇତି ୱଦଥ?
47 Todo aquel que viene a mí, y oye mis palabras, y las hace, os enseñaré a quién es semejante:
ଯଃ କଶ୍ଚିନ୍ ମମ ନିକଟମ୍ ଆଗତ୍ୟ ମମ କଥା ନିଶମ୍ୟ ତଦନୁରୂପଂ କର୍ମ୍ମ କରୋତି ସ କସ୍ୟ ସଦୃଶୋ ଭୱତି ତଦହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ଜ୍ଞାପଯାମି|
48 Semejante es al hombre que edifica una casa, el cual cavó y ahondó, y puso el fundamento sobre piedra; y cuando vino una avenida, el río dio con ímpetu en aquella casa, mas no la pudo menear, porque estaba fundada sobre piedra.
ଯୋ ଜନୋ ଗଭୀରଂ ଖନିତ୍ୱା ପାଷାଣସ୍ଥଲେ ଭିତ୍ତିଂ ନିର୍ମ୍ମାଯ ସ୍ୱଗୃହଂ ରଚଯତି ତେନ ସହ ତସ୍ୟୋପମା ଭୱତି; ଯତ ଆପ୍ଲାୱିଜଲମେତ୍ୟ ତସ୍ୟ ମୂଲେ ୱେଗେନ ୱହଦପି ତଦ୍ଗେହଂ ଲାଡଯିତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି ଯତସ୍ତସ୍ୟ ଭିତ୍ତିଃ ପାଷାଣୋପରି ତିଷ୍ଠତି|
49 Mas el que oyó y no hizo, semejante es al hombre que edificó su casa sobre tierra, sin fundamento; en la cual el río dio con ímpetu, y luego cayó; y fue grande la ruina de aquella casa.
କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିନ୍ ମମ କଥାଃ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତଦନୁରୂପଂ ନାଚରତି ସ ଭିତ୍ତିଂ ୱିନା ମୃଦୁପରି ଗୃହନିର୍ମ୍ମାତ୍ରା ସମାନୋ ଭୱତି; ଯତ ଆପ୍ଲାୱିଜଲମାଗତ୍ୟ ୱେଗେନ ଯଦା ୱହତି ତଦା ତଦ୍ଗୃହଂ ପତତି ତସ୍ୟ ମହତ୍ ପତନଂ ଜାଯତେ|

< San Lucas 6 >