< San Lucas 16 >

1 Y dijo también a sus discípulos: Había un hombre rico, el cual tenía un mayordomo, y éste fue acusado delante de él como disipador de sus bienes.
Jisuh ni a hnukkâbangnaw koe bout a dei pouh e teh, hnopai ka tawnta poung e bawi buet touh ao. Hote bawi ni hnopai ka kuem hane tami buet touh a tawn. Hote hnopai ka kuem e ni hnopai a kaseikasak telah bawi koe ka dei pouh e tami ao dawkvah,
2 Y le llamó, y le dijo: ¿Qué es esto que oigo de ti? Da cuenta de tu mayordomía, porque ya no podrás más ser mayordomo.
bawi ni ahni hah a kaw teh nange kong ka thai e heh bangtelah na maw. Ka hnopainaw na hno e cayin ka kuep lah na poe haw. Bangkongtetpawiteh ka hno ka khen e tami lah na awm thai hoeh toe telah atipouh.
3 Entonces el mayordomo dijo dentro de sí: ¿Qué haré? Que mi señor me quita la mayordomía. Cavar, no puedo; mendigar, tengo vergüenza.
Hatnavah Bawipa ni kai teh thaw dawk hoi na tâco sak toe, bangmaw ka tawk han. Laikawk tawk hane hai ka tawk thai hoeh, ayâ koe kutdaw hane hai kayayeirai ati.
4 Yo sé lo que haré para que cuando fuere quitado de la mayordomía, me reciban en sus casas.
Atuvah bangmaw ka sak han tie ka panue toe, hottelah ka sak pawiteh ka thaw a baw torei im dawkvah o sak han ka ngai e tami ka hui ka tawn han telah a pouk.
5 Y llamando a cada uno de los deudores de su señor, dijo al primero: ¿Cuánto debes a mi señor?
Bawipa koe laiba ka tawn e taminaw pueng a kaw teh apasuek e tami koe ka Bawipa koe patho hane laiba na yit touh maw na ba titeh a pacei.
6 Y él dijo: Cien batos de aceite. Y le dijo: Toma tu obligación, y siéntate presto, y escribe cincuenta.
Hote tami ni satui nuenae 1,000 touh poe han ao telah a dei. Hnopai ka khen e tami ni vah hete na cayin lat nateh nuenae 500 touh thut telah atipouh.
7 Después dijo a otro: ¿Y tú, cuánto debes? Y él dijo: Cien coros de trigo. Y él le dijo: Toma tu obligación, y escribe ochenta.
Hathnukkhu alouke tami a kaw teh nang te laiba na yit touh maw na ba telah a pacei. Catun phei 1,000 touh poe han ao telah ati. Cayin lat nateh phei 800 touh thut telah atipouh.
8 Y alabó el señor al mayordomo malo por haber hecho discretamente; porque los hijos de este siglo son en su generación más prudentes que los hijos de luz. (aiōn g165)
Hote hnopai ka khen ni teh tami ka dumyen e ni hot patetlah huenghai hoi hno a sak dawkvah a bawipa ni a oup. Bangkongtetpawiteh hete talaivan capanaw ni a thaw tawk e dawkvah angnae capanaw hlak vah a lunganghnawn telah ati. (aiōn g165)
9 Y yo os digo: Haceos amigos con las riquezas de maldad, para que cuando éstas falten, seáis recibidos en las moradas eternas. (aiōnios g166)
Bout ka dei e teh, na due torei a yungyoe kangning e lukkareiim dawk hui na tawn thai awh nahanelah, kangning hoeh e talai hno hno awh. (aiōnios g166)
10 El que es fiel en lo muy poco, también en lo más es fiel; y el que en lo muy poco es injusto, también en lo más es injusto.
Hno kathoengca dawk yuemkamcu e tami teh hno kalen dawk hai yuemkamcu, hno kathoengca dawk yuemkamcuhoeh e tami teh hno kalen dawk hai yuemkamcuhoeh.
11 Pues si en las malas riquezas no fuisteis fieles. ¿Quién os confiará lo verdadero?
Hottelah ao dawkvah ka kangning hoeh e talai hno hno navah, yuemkamcu lah na awm hoehpawiteh bangtelamaw bawitangrengnae katang poe lah ao han vaw.
12 Y si en lo ajeno no fuisteis fieles, ¿quién os dará lo que es vuestro?
Hatdawkvah tami alouke hno dawkvah yuemkamcu hoeh lah na awm pawiteh apinimaw namamouh han lah hno na poe han maw.
13 Ningún siervo puede servir a dos señores; porque o aborrecerá al uno y amará al otro, o se allegará al uno y menospreciará al otro. No podéis servir a Dios y a las riquezas.
San buet touh ni vah bawi kahni touh e san lah awm thai hoeh, buet touh pahnawt vaiteh buet touh a lungpataw han. Buet touh koe yuemkamcu lah ao vaiteh buet touh e teh banglahai noutna mahoeh. Cathut hoi tangka e thaw mekkem thai mahoeh telah atipouh.
14 Y oían también todas estas cosas los fariseos, los cuales eran avaros, y se burlaban de él.
Farasinaw ni a dei e naw pueng a thai navah, ahnimouh teh tangka ka ngai e tami lah ao dawkvah Bawipa a panuikhai awh.
15 Y les dijo: Vosotros sois los que os justificáis a vosotros mismos delante de los hombres; pero Dios conoce vuestros corazones; porque lo que los hombres tienen por sublime, delante de Dios es abominación.
Jisuh ni hai Farasinaw, nangmouh teh tami hmalah tamikalan lah na kâsak awh. Hatei Cathut ni nangmae lungthin a panue. Bangkongtetpawiteh, tami ni aphu kaawm poung lah a pouk eiteh Cathut hmalah panuetthopounge doeh.
16 La ley y los profetas hasta Juan; desde entonces el Reino de Dios es anunciado, y quienquiera se esfuerza a entrar en él.
Mosi e kâlawk hoi profetnaw ni a thut e naw teh Baptisma ka poe e Jawhan e atueng totouh hane doeh. Hathnukkhu Cathut uknaeram kamthang teh taminaw pueng koe dei lah ao vaiteh taminaw ni ram dawk a kâen awh han.
17 Pero más fácil cosa es pasar el cielo y la tierra, que frustrarse una tilde de la ley.
Hatei kâlawk dawk e lawklung kathoengpounge buet touh a rawk hlak vah kalvan hoi talai a rawk e a yawi hnawn.
18 Cualquiera que repudia a su mujer, y se casa con otra, adultera; y el que se casa con la repudiada del marido, adultera.
Nang ni na yu hoi na kampek teh alouke napui hoi na o, hote tami teh a uicuk toe. Hahoi a vâ ka mat e napui hoi kaawm e tami hai a uicuk van telah atipouh.
19 Había un hombre rico, que se vestía de púrpura y de lino fino, y hacía cada día banquete con esplendidez.
Vai touh teh ka tangreng poung e tami buet touh ao teh khohna phu kaawm poung hoi a kamthoup teh hnintangkuem kanawm poung lah kho a sak.
20 Había también un mendigo llamado Lázaro, el cual estaba echado a la puerta de aquel, lleno de llagas,
Ka roedeng buet touh, âhlut hoi kakawi e, a min Lazarus tie teh, buramei ca hane pouknae lungthin hoi,
21 y deseando saciarse de las migajas que caían de la mesa del rico; y aun los perros venían y le lamían las llagas.
tangreng bawi im longkha teng sut a tahung. Uinaw ni a tho teh a hmânaw a palem pouh.
22 Y aconteció que murió el mendigo, y fue llevado por los ángeles al seno de Abraham; y murió también el rico, y fue sepultado.
Hnin touh hnin vah ka roedeng e tami a due teh kalvantaminaw ni kalvan Abraham e a lungtabue dawkvah a thak awh. Tangreng bawi hai a due teh a pakawp awh.
23 Y en el infierno alzó sus ojos, estando en los tormentos, y vio a Abraham de lejos, y a Lázaro en su seno. (Hadēs g86)
Tangreng bawi teh hell dawk a bo teh puenghoi ka patawpoung lah khang laihoi ao. A moung teh a khet navah, Abraham hoi a lungtabue dawk kaawm e Lazarus hah ahlanae koehoi a hmu. (Hadēs g86)
24 Entonces él, dando voces, dijo: Padre Abraham, ten misericordia de mí, y envía a Lázaro que moje la punta de su dedo en agua, y refresque mi lengua; porque soy atormentado en esta llama.
Hattoteh, apa Abraham, na pahren haw. Kai teh hete hmaipalai dawk patawnae puenghoi ka khang dawkvah, Lazarus hah a kutdawn tui dawk ranup sak nateh ka lai pâding sak hanlah patoun haw telah hramki laihoi a dei.
25 Y le dijo Abraham: Hijo, acuérdate que recibiste tus bienes en tu vida, y Lázaro también males; mas ahora éste es consolado aquí, y tú atormentado.
Hatei Abraham ni, ka capa, na hring na thungvah hnopai phunkuep poe lah na o. Lazarus teh roedeng lah ao e hah pahnim hanh. Hatei atuvah ahni teh kanawm poung lah ao, nang teh rei thai hoi na o.
26 Y además de todo esto, una grande sima está constituida entre nosotros y vosotros, que los que quisieren pasar de aquí a vosotros, no pueden, ni de allá pasar a nosotros.
Hothloilah maimouh rahak vah kadung poung e ravo pui ni na rakhan. Hatdawkvah hi lahoi nangmouh koe lah raka han ka ngai e tami ni raka thai hoeh. Hot patetlah nangmouh koe lahoi kaimouh koe lah raka han ka ngai e ni raka thai hoeh telah atipouh.
27 Y dijo: Te ruego pues, padre, que le envíes a la casa de mi padre;
Tangreng bawi ni pawiteh, Oe! apa, Lazarus hah kai na pa im vah na patoun pouh haw
28 porque tengo cinco hermanos; para que les testifique, para que no vengan ellos también a este lugar de tormento.
Hawvah ka hmaunawngha panga touh ao rah. Ahnimouh ni hete puenghoi patawnae hmuen koe a pha awh hoeh nahanelah lawkpanuesaknae poe sak hanelah ka ngai telah atipouh.
29 Y Abraham le dice: A Moisés y a los profetas tienen; oigan a ellos.
Abraham ni, na hmaunawnghanaw ni Mosi hoi profetnaw ni dei e hah tarawi awh naseh, telah atipouh.
30 El entonces dijo: No, padre Abraham; mas si alguno fuere a ellos de los muertos, se enmendarán.
Tangreng bawi ni, a pa, Abraham, hottelah nahoeh, duenae koehoi buetbuet touh ni, ahnimanaw koe cet pawiteh a hringnae pan a kângai han doeh telah ati.
31 Mas él le dijo: Si no oyen a Moisés y a los profetas, tampoco se persuadirán, si alguno se levantare de los muertos.
Hatei Abraham ni, ahnimanaw ni Mosi hoi profetnaw e lawk ngâi awh hoehpawiteh, tami buetbuet touh ni duenae koehoi ka thaw nakunghai yuem mahoeh, telah atipouh.

< San Lucas 16 >