Eclesiastés 10

1 Las moscas muertas hacen heder y dar mal olor al ungüento del perfumador; así una pequeña locura, al que es estimado por sabiduría y honra.

Zdechłe muchy zasmradzają i psują olejek aptekarza. Tak samo odrobina głupstwa psuje [człowieka] poważanego z powodu jego mądrości i sławy.

2 El corazón del sabio está a su mano derecha; mas el corazón del loco a su mano izquierda.

Serce mądrego jest po jego prawicy, ale serce głupca po jego lewicy.

3 Y aun mientras va el loco por el camino, le falta cordura; y dice a todos, que es loco.

Nawet gdy głupiec idzie drogą, brakuje mu rozumu, i mówi wszystkim, że jest głupcem.

4 Si el espíritu del señor se exaltare contra ti, no dejes tu lugar; porque la mansedumbre hará reposar grandes pecados.

Jeśli duch władcy powstaje przeciwko tobie, nie opuszczaj swego miejsca, gdyż pokora zapobiega wielkim wykroczeniom.

5 Hay otro mal que debajo del sol he visto; como salido de delante del gobernador por yerro:

Jest zło, które widziałem pod słońcem, to błąd, który pochodzi od władcy:

6 La locura está colocada en grandes alturas, y los ricos están sentados en lugar bajo.

Głupota jest wywyższona do wielkiej godności, a bogaci [w mądrość] siedzą nisko.

7 Vi siervos en caballos, y príncipes que andaban como siervos sobre la tierra.

Widziałem sługi na koniach, a książąt idących pieszo jak słudzy.

8 El que hiciere el hoyo caerá en él; y al que aportillare el vallado, le morderá la serpiente.

Kto kopie dół, [sam] w niego wpadnie, kto rozwala płot, tego ukąsi wąż.

9 El que mudare las piedras, tribulación tendrá en ellas; el que cortare la leña, en ella peligrará.

Kto przenosi kamienie, porani się nimi, kto rąbie drwa, naraża się na niebezpieczeństwo.

10 Si se embotare el hierro, y su filo no fuere amolado, hay que añadir entonces más fuerza; pero excede la bondad de la sabiduría.

Jeśli stępi się żelazo, a nie naostrzy się jego ostrza, wtedy trzeba wytężyć siły. Ale lepiej skutkuje mądrość.

11 Si mordiere la serpiente no encantada; no es más el lenguaraz.

Wąż ukąsi bez zaklęcia, a gaduła nie jest niczym lepszym.

12 Las palabras de la boca del sabio son gracia; mas los labios del loco lo echan a perder.

Słowa z ust mądrego są łaskawe, ale wargi głupca pożerają jego samego.

13 El comienzo de las palabras de su boca es locura; y el fin de su charla nocivo desvarío.

Początek słów jego ust to głupota, a koniec jego mowy to wielkie szaleństwo.

14 El loco multiplica palabras, y dice: no sabe el hombre lo que será; ¿y quién le hará saber lo que después de él será?

Głupiec wiele mówi, [choć] człowiek nie wie, co nastąpi. Któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

15 El trabajo de los locos los fatiga; porque no saben por dónde ir a la ciudad.

Głupi męczą się trudem, a nie wiedzą nawet, jak dojść do miasta.

16 ¡Ay de ti, tierra, cuando tu rey es niño, y tus príncipes banquetean de mañana!

Biada tobie, ziemio, gdy twoim królem dziecko, a twoi książęta z rana biesiadują.

17 ¡Bienaventurada, tú, tierra, cuando tu rey es hijo de nobles, y tus príncipes comen a su hora, para reponer sus fuerzas, y no por el beber!

Błogosławiona jesteś, ziemio, gdy twój król pochodzi ze szlachetnego rodu, a twoi książęta we właściwym czasie jadają, by się posilić, a nie dla pijaństwa.

18 Por la pereza se cae la techumbre, y por flojedad de las manos se llueve la casa.

Z powodu lenistwa chyli się dach, a wskutek opieszałości rąk przecieka dom.

19 Por el placer se hace el convite, y el vino alegra los vivos; y el dinero responde a todo.

Dla uciechy wyprawia się ucztę i wino rozwesela życie, ale pieniądze umożliwiają wszystko.

20 Ni aun en tu pensamiento maldigas al rey, ni en los secretos de tu cámara maldigas al rico; porque las aves del cielo llevarán la voz, y las que tienen alas harán saber la palabra.

Nawet w swoich myślach nie złorzecz królowi ani w swojej sypialni nie przeklinaj bogatego, bo ptak niebieski zaniesie ten głos, a to, co skrzydlate, rozgłosi sprawę.