< Juan 11 >

1 ESTABA entónces enfermo uno [llamado] Lázaro, de Bethania, la aldéa de María y de Marta su hermana.
Jua ba bo ye Betani, k bi yigu Lasaar, li longbanli bo tie Maari yeni o ninsalo Mart dogu i.
2 (Y María, cuyo hermano Lázaro estaba enfermo, era la que ungió al Señor con ungüento, y limpió sus piés con sus cabellos.)
Lan Maari n bo jogi i tolaali Jesu ki gɔ tugi o yudi ki fiali jesu taana, o ninjua n bo yia k yi Lasaar.
3 Enviaron pues sus hermanas á él, diciendo: Señor, hé aquí, el que amas está enfermo.
O ninsiabi bo sɔni ki ban waani jesu k o dɔnli buado naa paa.
4 Y oyéndo[lo] Jesus, dijo: Esta enfermedad no es para muerte, mas por gloria de Dios, para que el Hijo de Dios sea glorificado por ella.
Jesu n gbadi li maami k o jiini: o yianu naa tie mi kuumi yaali ka, ama, ti Diedo diema nni, ki fidi, k o nul bijua n la ti yudandi.
5 Y amaba Jesus á Marta, y á su hermana, y á Lázaro.
Yeni lan ya kuli, Jesu bo buadi Marti yeni o ninsalo yeni Lasaar.
6 Como oyó, pues, que estaba enfermo, quedóse aun dos dias en aquel lugar donde estaba.
Ya yognu k o gbadi ki Lasaar gbanu ki dagdi, o gɔ da bo ki luo ki tieni daana lie naani k o bo ye yeni.
7 Luego, despues de esto, dijo á [sus] discípulos: Vamos á Judéa otra vez.
Yeni k o maadi o yegnkaabi, tin lebdi mani Jude.
8 Dícenle los discípulos: Rabí, ahora procuraban los Judíos apedrearte; ¿y otra vez vas allá?
K o yegnkaabi maadi o: canba, mɔlane k sufi nba bo kpaani ban ja ŋa a tana, k a gɔ yedi k tin lebdi Jude i!
9 Respondió Jesus: ¿No tiene el dia doce horas? El que anduviere de dia, no tropieza; porque ve la luz de este mundo.
Ki Jesu ŋmiani: t ki pia piiga n kudi lie ka yienu nni i? nul ya cuoni yienu, k o maadi bonli ki dugni o nua ŋanduna ne yinyiemi.
10 Mas el que anduviere de noche tropieza: porque no hay luz en él.
Ama, nul ya cuoni bonbonli nni, o maadi ki dugni o ki yegi yeni yinyiemi ba kuli.
11 Dicho esto, díceles despues: Lázaro nuestro amigo duerme; mas voy á despertarle del sueño.
Wan pua bi li maakpanjami ki gbeni, k o maadi: Lasaar, ti dɔnli, guandi, ama n ba find o.
12 Dijeron entónces sus discípulos: Señor, si duerme, salvo estará.
K o yegnkaabi maadi o: yonbidaan, o ya guandi, o bi paagi.
13 Mas [esto] decia Jesus de la muerte de él; y ellos pensaron que hablaba del reposar del sueño.
Jesu bo bua yedi ba k o kpe i, ama k ban maal k o maadi guamɔnbi.
14 Entónces, pues, Jesus les dijo claramente: Lázaro es muerto:
Yeni ki Jesu maadi a sala siigni: Lasaar kpe o.
15 Y huélgome por vosotros, que yo no haya estado allí, para que creais. Mas vamos á él.
I ya po, k fidi k yin tuo yeni i mɔni, li tie n po pamanli yeni min bo ki ye. Ama tin gedi mani o den po.
16 Dijo entónces Tomás, el que se dice el Dídimo, á sus condiscípulos: Vamos tambien nosotros, para que muramos con él.
Be ya po i k Toma, yua bo tami k yesu yiedi bo maadi o liebi, tin ŋɔdi mani ki mɔ kpe yeno.
17 Vino pues Jesus, y halló que habia ya cuatro dias [que estaba] en el sepulcro,
Jesu den pundi ki sua ki Lasaar kpe o ki bedi hali dana naa.
18 Y Bethania estaba cerca de Jerusalem como quince estadios^.
Nani Betani n bo ki fagi yeni Serusalemi yeni,
19 Y muchos de los Judíos habian venido á Marta y á María, á consolarlas de su hermano.
Sufi nba boncianli bo gadi ki bua tieni Marti yeni Mari i kuufuondi.
20 Entónces Marta, como oyó que Jesus venia, salió á encontrarle; mas María se estuvo en casa.
Lan ya yognu ki Marti gbadi ki jesu pundi, k o hedi o liigi bo, l bo sua ki Mari kaa o bulñɔbu nni
21 Y Marta dijo á Jesus: Señor, si hubieses estado aquí, mi hermano no fuera muerto.
Marti maadi Jesu: yonbidaan a ya bo ye ne, n ninjua bo kan kpe.
22 Mas tambien sé ahora, que todo lo que pidieres de Dios, te dará Dios.
Ama, yeni lan ya kuli, n bani k a ya buali yaali ti Diedo, ti Diedo ba teni a.
23 Dícele Jesus: Resucitará tu hermano.
Jesu ŋmiani o: a ninjua bu yiedi.
24 Marta le dice: Yo sé que resucitará en la resurreccion en el dia postrero.
N bani, Marti ŋmianio, o bu yiedi li daajijuogi daali.
25 Dícele Jesus: Yo soy la resurreccion y la vida: el que cree en mí, aun que este muerto, vivirá.
Jesu maadi: min tie o yiedo, ki tie li miali. Yua pia li dandanli ki duu n po bu la li miali, ba o ya kpe;
26 Y todo aquel que vive, y cree en mí, no morirá eternamente. ¿Crees esto? (aiōn g165)
yua fuo ki dug n po, kan bangi ki kpe. A dug li po i? (aiōn g165)
27 Dícele: Sí, Señor, yo he creido que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios, que has venido al mundo.
Ke o maadi o: Nn, yonbidaano, n bani ke a tie Kiristo, U Tienu bijua, yua ba cua li ŋandunli nni.
28 Y esto dicho, fuése, y llamó en secreto á María su hermana, diciendo: El maestro está aquí, y te llama.
Wan yedi lani, ke o siedi ki gedi ki ban yini o ninsalo Maari suoo. Ki yedi o, “Canbáa cua, ki yi a.”
29 Ella, como [lo] oyó, levántase prestamente, y viene á él.
Wan gbadi lani, ke o kudi ki fii, ki gedi o kani.
30 (Que aun no habia llegado Jesus á la aldéa, mas estaba en aquel lugar donde Marta le habia encontrado.)
Li yognu, ke Jesu da ki pundi u dogu nni, ki da li ye Marta ń tuogi o naankani yeni.
31 Entónces los Judíos que estaban en casa con ella, y la consolaban, como vieron que María se habia levantado prestamente, y habia salido, siguiéronla, diciendo: Va al sepulcro á llorar allí.
Juufinba yaaba n bi ye yeni o li dieli nni, ki baagi o yeni ń la ke o kudi ki fii, ki ñani yeni, ke bi ŋɔdi o, ki maali ke o caa li kakuli kani ki baa buudi i.
32 Mas María como vino donde estaba Jesus, viéndole, derribóse á sus piés diciéndole: Señor, si hubieras estado aquí, no fuera muerto mi hermano.
Maari ń cua Jesu ń ye naani, ki la o, ke o baa ki gbaani o taana po, ki yedi o, “O Diedo, a ya bi ye ne i, n ninjua bi kan kpe.”
33 Jesus entónces, como la vió llorando, y á los Judíos que habian venido juntamente con ella llorando, se conmovió en espíritu, y turbóse.
Jesu ń la ke Maari buudi ke juufinba mo buudi, ke mi maalma kua o, ke o yama ŋmadi;
34 Y dijo: ¿Dónde le pusisteis? Dícenle: Señor, ven, y ve[lo.]
Ke o maadi, “I piini o le i?, ke bi maadi o, “O Diedo, cua na ki diidi.”
35 [Y] lloró Jesus.
Jesu bo buudi.
36 Dijeron entónces los Judíos: Mirad como le amaba.
Ke juufinba yedi, “Diidi mani wan den bua Lasaari maama!”
37 Y algunos de ellos dijeron: ¿No podia este, que abrió los ojos del ciego, hacer que este no muriera?
Ama ke nitianba maadi, “Ya nilo n luodi yua n mali juamo yeni, bi kan fidi ki cedi o nilo ń da kpe ee?”
38 Y Jesus conmoviéndose otra vez en sí mismo, vino al sepulcro: era una cueva, la cual tenia una piedra encima.
Ke li bonli kua Jesu, ke o gbanu dá li ŋɔa, ke o gedi li kuli kani. Li den tie tanfalu i, ke ku tangu bii bu bulñɔbu.
39 Dice Jesus: Quitad la piedra. Marta, la hermana del que se habia muerto le dice: Señor, hiede ya; que es de cuatro dias.
Ke Marta, o kpiemo ninsalo yedi Jesu, O Diedo, ya yognu ne o nuugi o, tin pii o, dana na n yeni.
40 Jesus le dice: ¿No te he dicho que si creyeres, verás la gloria de Dios?
Ke Jesu yedi o, “N ki yedi a ke a ya dugi n po, a ba la U Tienu kpiagdi ii?”
41 Entónces quitaron la piedra de donde el muerto habia sido puesto: y Jesus, alzando los ojos arriba, dijo: Padre, gracias te doy que me has oido.
Ke bi biidi ku tangu, Ke Jesu yaadi ki diidi poli, ki yedi, “N Báa, N tiendi a balga yeni ŋan cengi n maama.
42 Que yo sabia que siempre me oyes; mas por causa de la compañía que esta alrededor, [lo] dije, para que crean que tú me has enviado.
N bani ke a li cengi n maama yogu kuli, ama, li tie ku niwulgu yugu n taani ki lindi nni ne penio i ke n maadi yeni, ke ban la ki dugi ke fini n sɔni nni.”
43 Y habiendo dicho estas cosas, clamó á gran voz: Lázaro, ven fuera.
Wan yedi lani, ke o tandi ki maadi, “Lasaari, Fii ki ña na!”
44 Y el que habia estado muerto, salió, atadas las manos y los piés con vendas; y su rostro estaba envuelto en un sudario. Díceles Jesus: Desatadle, y dejadle ir.
Ke o kpiemo fii, ki ñani; ke o nui yeni o taana fiini a caba, ke li cabli bobni o nunga. Ke Jesu yedi ba, “findi findi mani o, ki ŋa wan ya caa.”
45 Entónces muchos de los Judíos que habian venido á María, y habian visto lo que habia hecho Jesus, creyeron en él.
Lani ke juufinba boncianli yaaba n bo cua Maari kani, ki la Jesu ń bo tieni yaali, ji bo dugi o po.
46 Mas algunos de ellos fueron á los Fariséos, y dijéronles lo que Jesus habia hecho.
Ama, nitianba guani ki lebdi farisienba kani, ki togdi ba Jesu ń tieni yaali.
47 Entónces los pontífices, y los Fariséos juntaron concilio; y decian: ¿Qué hacemos? porque este hombre hace muchas señales.
Lanyapo i ke salga yidkaaba yudanba yeni farisienba taani yikodanba tantaanli, ki yedi, “Ti ba tieni ledi i? O nilo ne tiendi yaalidgu bona boncianla
48 Si le dejamos así, todos creerán en él; y vendrán los Romanos, y quitarán nuestro lugar y la nacion.
Ti ya ŋa o yeni, ke o tie wan bua yaali, bi niba kuli baa dugi o po i; Roma yaaba ba cua ki fie ti tinfanma yeni ti dogtieba i.”
49 Y Caifás, uno de ellos, sumo pontífice de aquel año, les dijo: Vosotros no sabeis nada;
Ama, ke nilo ye bi siiga ki yi Kayifa, ki tie lanyognu salga yidkaaba yudaano, yedi ba, “Yi ki bani libakuli.
50 Ni pensais que nos conviene que un hombre muera por el pueblo, y no que toda la nacion se pierda.
I ki bani ke niyendo ya kpe bi dogtieba kuli po, li baa tu yeni ban buoni u dogu kui ii.
51 Mas esto no lo dijo de sí mismo; sino que, como era el sumo pontífice de aquel año, profetizó que Jesus habia de morir por la nacion;
Ama, wani obá ka bo maadi li maama. Wan den tie salga yidkaaba yudaano yeni, bi den pua o sawali ke Jesu ba kpe ki fie bi niba miali.
52 Y no solamente por aquella nacion, mas tambien para que juntase en uno los hijos de Dios que estaban derramados.
Li ki tie bi dogtieba baba po ka, ama, o kuuma ba cedi U Tienu bila yaaba n yayadi ŋanduna nni yeni ń guani ki taani kaanyendu.
53 Así que desde aquel dia consultaban juntos de matarle.
Lanwani ii, li daali ligi i, ke bi cili ki bobindi ban ba tieni maama, ki kpa Jesu.
54 Por tanto Jesus ya no andaba manifiestamente entre los Judíos; mas fuese de allí á la tierra que está junto al desierto, á una ciudad que se llama Ephraim: y estábase allí con sus discípulos.
Lanyapo i ke Jesu ji den ki wangi o yuli jufinba nitaanli nni, ama, o den fuadi ki gedi ku tinpiengu po, ya dogu nni ke bi yi Efrayimi. O ji den ye lanpo i, yeni o ŋɔdkaaba.
55 Y la Pascua de los Judíos estaba cerca: y muchos subieron de aquella tierra á Jerusalem ántes de la Pascua, para purificarse.
Juufinba pendima jaanma ji den nagdi, ki juufinba boncianla den ña dogtiani, ki do ki caa Jerusalema, ki ba ŋuudi ki ŋanbi bi yula.
56 Y buscaban á Jesus, y hablaban los unos con los otros estando en el templo: ¿Qué os parece, que no vendrá á la fiesta?
Bi den nua Jesu, ki maadi bi ŋmiali nni, ban den ye ku jaandiegu nni ya yognu, “I maalma tie be i? Ke o kan cua mi jaanma?”
57 Y los pontífices y los Fariséos habian dado mandamiento, que, si alguno supiese donde estuviera, [lo] manifestase para que le prendiesen:
Ke salga yidkaaba yudanba yeni Farisienba teni bu ñɔbu, ke nilo ya la Jesu naani, wan tuali ba, ban cuo o.

< Juan 11 >