< Cantar de los Cantares 8 >

1 ¡OH quién te me diese como hermano que mamó los pechos de mi madre; [de modo] que te halle yo fuera, y te bese, y no me menosprecien!
Nang koe kaie manu e sanutui karadip e, ka net e, ka thangroi patetlah o sak han ka ngai. Kai ni nang teh, alawilah kâhmo vaiteh, na paco nakunghai ayânaw ni kai teh na pathoe mahoeh.
2 Yo te llevaría, te metiera en casa de mi madre: tú me enseñarías, y yo te hiciera beber vino adobado del mosto de mis granadas.
Anu e irakhan na kut dawk hoi na hrawi vaiteh na ceikhai han. Ahni ni hai kai hai na cangkhai han. Kai ni tâsi hoi kalawt e misurtui hoi taletui hah na nei sak han.
3 Su izquierda [esté] debajo de mi cabeza, y su derecha me abrace.
Ahnie avoilah, e kut kaie ka lû rahim a hruek vaiteh, aranglae kut hoi na takawi seh.
4 Conjúroos, oh doncellas de Jerusalem, que no despertéis, ni hagáis velar al amor, hasta que quiera.
Oe Jerusalem canunaw, ka pahren e teh amahmawk a kâhlaw hoehroukrak na pâhlaw awh hoeh nahanelah, kahrawng e sayuk sakhinaw noe lahoi lawk na thui awh.
5 ¿Quién es ésta que sube del desierto, recostada sobre su amado? Debajo de un manzano te desperté: allí tuvo tu madre dolores, allí tuvo dolores la que te parió.
A pahren dawk kamngawi laihoi kahrawngum hoi ka tho e hateh api han namaw. Epal thingkung rahim nang teh na pâhlaw toe. Hote hmuen koe nange na manu ni nang teh na hâ toe. Hote hmuen koe nang na khe teh, hâ e lah na hruek toe.
6 Ponme como un sello sobre tu corazón, como una marca sobre tu brazo: porque fuerte es como la muerte el amor; duro como el sepulcro el celo: sus brasas, brasas de fuego, fuerte llama. (Sheol h7585)
Kai teh nange na lung dawkvah tacik na kin leih lah. Na kut dawk hai tacik na kin leih. Bangkongtetpawiteh, lungpatawnae teh, due e patetlah a thao. Dipmanae lungthin teh phuen kho patetlah a ru. Ahnie a hue teh, hmaisaan hoi hmaito patetlah ao. (Sheol h7585)
7 Las muchas aguas no podrán apagar el amor, ni lo ahogarán los ríos. Si diese el hombre toda la hacienda de su casa por este amor, de cierto lo menospreciaran.
Hatnavah, tuinaw ni lungpatawnae roum sak thai hoeh. Tuikalen ni hai pâyawt thai hoeh. Tami ni ama im kaawm hnopai pueng lungpatawnae lahoi poe han a ngai nakunghai puenghoi dudamnae doeh kâhmo ti.
8 Tenemos una pequeña hermana, que no tiene pechos: ¿qué haremos á nuestra hermana cuando de ella se hablare?
Kaimouh koevah kanaw rae ka tawncanu buet touh ao rah. Ahni teh sanu co hoeh rah. Hote ka tawncanu a pacei awh navah, ahni hanelah bangtelamaw ka ti awh han.
9 Si ella es muro, edificaremos sobre él un palacio de plata: y si fuere puerta, la guarneceremos con tablas de cedro.
Ahni teh rapan lah awm pawiteh, ahni van ngunrapan ka sak han. Takhang lah awm pawiteh Sidar thing hoi ka kalup han.
10 Yo soy muro, y mis pechos como torres, desde que fuí en sus ojos como la que halla paz.
Kai teh kho rapan lah ka o. Kaie sanu hai imrasang patetlah o. Hatdawkvah, kai teh nang na hmalah hawinae ka sak.
11 Salomón tuvo una viña en Baal-hamón, la cual entregó á guardas, cada uno de los cuales debía traer mil [monedas] de plata por su fruto.
Baalhamon ram dawk takha buet touh ao. Hote misur takha teh, karingkungnaw koe ka hlai sak teh a paw a ca phu lah shekel thawng touh rip a sin awh.
12 Mi viña, que es mía, está delante de mí: las mil serán tuyas, oh Salomón, y doscientas, de los que guardan su fruto.
Ka tawn e misur takha teh kahma lah ao. Oe Solomon, ngun shekel thong touh nama hanelah ao teh, karingkungnaw ni cumhni touh rip a la awh.
13 Oh tú la que moras en los huertos, los compañeros escuchan tu voz: házmela oir.
Takha thung kaawm e, nange tami na huikonaw ni nange na lawk teh a ngai awh. Kai hai na thaisak van awh haw.
14 Huye, amado mío; y sé semejante al gamo, ó al cervatillo, sobre las montañas de los aromas.
Ka pahren nang kai koe karanglah tho leih. Hmuitui monnaw dawk kaawm e sayuk sakhicanaw patetlah na awm sak haw.

< Cantar de los Cantares 8 >