Salmos 132

1 Cántico gradual. ACUÉRDATE, oh Jehová, de David, [y] de toda su aflicción;

Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?

2 Que juró él á Jehová, prometió al Fuerte de Jacob:

Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.

3 No entraré en la morada de mi casa, ni subiré sobre el lecho de mi estrado;

Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,

4 No daré sueño á mis ojos, ni á mis párpados adormecimiento,

musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.

5 Hasta que halle lugar para Jehová, moradas para el Fuerte de Jacob.

Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.

6 He aquí, en Ephrata oímos de ella: hallámosla en los campos del bosque.

Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.

7 Entraremos en sus tiendas; encorvarnos hemos al estrado de sus pies.

Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.

8 Levántate, oh Jehová, á tu reposo; tú y el arca de tu fortaleza.

Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!

9 Tus sacerdotes se vistan de justicia, y regocíjense tus santos.

Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!

10 Por amor de David tu siervo no vuelvas de tu ungido el rostro.

Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.

11 En verdad juró Jehová á David, no se apartará de ellos: Del fruto de tu vientre pondré sobre tu trono.

Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!

12 Si tus hijos guardaren mi alianza, y mi testimonio que yo les enseñaré, sus hijos también se sentarán sobre tu trono para siempre.

Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.

13 Porque Jehová ha elegido á Sión; deseóla por habitación para sí.

Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.

14 Este es mi reposo para siempre: aquí habitaré, porque la he deseado.

„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.

15 A su mantenimiento daré bendición: sus pobres saciaré de pan.

Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.

16 Asimismo vestiré á sus sacerdotes de salud, y sus santos darán voces de júbilo.

Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.

17 Allí haré reverdecer el cuerno de David: he prevenido lámpara á mi ungido.

Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.

18 A sus enemigos vestiré de confusión: mas sobre él florecerá su corona.

Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“