Salmos 109

1 Al Músico principal: Salmo de David. OH Dios de mi alabanza, no calles;

Al la ĥorestro. Psalmo de David. Ho Dio, mia gloro, ne silentu.

2 Porque boca de impío y boca de engañador se han abierto sobre mí: han hablado de mí con lengua mentirosa,

Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.

3 Y con palabras de odio me rodearon; y pelearon contra mí sin causa.

Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.

4 En pago de mi amor me han sido adversarios: mas yo oraba.

Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.

5 Y pusieron contra mí mal por bien, y odio por amor.

Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.

6 Pon sobre él al impío: y Satán esté á su diestra.

Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.

7 Cuando fuere juzgado, salga impío; y su oración sea para pecado.

Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.

8 Sean sus días pocos: tome otro su oficio.

Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.

9 Sean sus hijos huérfanos, y su mujer viuda.

Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.

10 Y anden sus hijos vagabundos, y mendiguen; y procuren [su pan lejos] de sus desolados hogares.

Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.

11 Enrede el acreedor todo lo que tiene, y extraños saqueen su trabajo.

Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.

12 No tenga quien le haga misericordia; ni haya quien tenga compasión de sus huérfanos.

Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.

13 Su posteridad sea talada; en segunda generación sea raído su nombre.

Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.

14 Venga en memoria cerca de Jehová la maldad de sus padres, y el pecado de su madre no sea borrado.

La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.

15 Estén siempre delante de Jehová, y él corte de la tierra su memoria.

Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.

16 Por cuanto no se acordó de hacer misericordia, y persiguió al hombre afligido y menesteroso y quebrantado de corazón, para matar[lo].

Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.

17 Y amó la maldición, y vínole; y no quiso la bendición, y ella se alejó de él.

Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.

18 Y vistióse de maldición como de su vestido, y entró como agua en sus entrañas, y como aceite en sus huesos.

Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.

19 Séale como vestido con que se cubra, y en lugar de cinto con que se ciña siempre.

Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.

20 Este sea el pago de parte de Jehová de los que me calumnian, y de los que hablan mal contra mi alma.

Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.

21 Y tú, Jehová Señor, haz conmigo por amor de tu nombre: líbrame, porque tu misericordia es buena.

Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.

22 Porque yo estoy afligido y necesitado; y mi corazón está herido dentro de mí.

Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.

23 Voime como la sombra cuando declina; soy sacudido como langosta.

Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.

24 Mis rodillas están debilitadas á causa del ayuno, y mi carne desfallecida por falta de gordura.

Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.

25 Yo he sido para ellos objeto de oprobio; mirábanme, y meneaban su cabeza.

Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.

26 Ayúdame, Jehová Dios mío: sálvame conforme á tu misericordia.

Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.

27 Y entiendan que esta es tu mano; [que] tú, Jehová, has hecho esto.

Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.

28 Maldigan ellos, y bendice tú: levántense, mas sean avergonzados, y regocíjese tu siervo.

Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.

29 Sean vestidos de ignominia los que me calumnian; y sean cubiertos de su confusión como con manto.

Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.

30 Yo alabaré á Jehová en gran manera con mi boca, y le loaré en medio de muchos.

Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.

31 Porque él se pondrá á la diestra del pobre, para librar su alma de los que le juzgan.

Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.