< Proverbios 31 >

1 PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.
Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
2 ¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿y qué, hijo de mis deseos?
Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
3 No des á las mujeres tu fuerza, ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.
Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
4 No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, ni de los príncipes la cerveza.
Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
5 No sea que bebiendo olviden la ley, y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.
et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
6 Dad la cerveza al desfallecido, y el vino á los de amargo ánimo:
Date siceram mœrentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
7 Beban, y olvídense de su necesidad, y de su miseria no más se acuerden.
bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.
8 Abre tu boca por el mudo, en el juicio de todos los hijos de muerte.
Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
9 Abre tu boca, juzga justicia, y el derecho del pobre y del menesteroso.
aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
10 Mujer fuerte, ¿quién la hallará? porque su estima sobrepuja largamente á [la de] piedras preciosas.
Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
11 El corazón de su marido está en ella confiado, y no tendrá necesidad de despojo.
Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
12 Darále ella bien y no mal, todos los días de su vida.
Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.
13 Buscó lana y lino, y con voluntad labró de sus manos.
Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
14 Fué como navío de mercader: trae su pan de lejos.
Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
15 Levantóse aun de noche, y dió comida á su familia, y ración á sus criadas.
Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
16 Consideró la heredad, y compróla; y plantó viña del fruto de sus manos.
Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
17 Ciñó sus lomos de fortaleza, y esforzó sus brazos.
Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
18 Gustó que era buena su granjería: su candela no se apagó de noche.
Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
19 Aplicó sus manos al huso, y sus manos tomaron la rueca.
Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
20 Alargó su mano al pobre, y extendió sus manos al menesteroso.
Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
21 No tendrá temor de la nieve por su familia, porque toda su familia está vestida de ropas dobles.
Non timebit domui suæ a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
22 Ella se hizo tapices; de lino fino y púrpura es su vestido.
Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
23 Conocido es su marido en las puertas, cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terræ.
24 Hizo telas, y vendió; y dió cintas al mercader.
Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.
25 Fortaleza y honor son su vestidura; y en el día postrero reirá.
Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
26 Abrió su boca con sabiduría: y la ley de clemencia está en su lengua.
Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua eius.
27 Considera los caminos de su casa, y no come el pan de balde.
Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.
28 Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; y su marido también la alabó.
Surrexerunt filii eius, et beatissimam prædicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
29 Muchas mujeres hicieron el bien; mas tú las sobrepujaste á todas.
Multæ filiæ congregaverunt divitias: tu supergressa es universas.
30 Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: la mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.
Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
31 Dadle el fruto de sus manos, y alábenla en las puertas sus hechos.
Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.

< Proverbios 31 >