Proverbios 11

1 EL peso falso abominación es á Jehová: mas la pesa cabal le agrada.

Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.

2 Cuando viene la soberbia, viene también la deshonra: mas con los humildes es la sabiduría.

Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.

3 La integridad de los rectos los encaminará: mas destruirá á los pecadores la perversidad de ellos.

Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.

4 No aprovecharán las riquezas en el día de la ira: mas la justicia librará de muerte.

Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.

5 La justicia del perfecto enderezará su camino: mas el impío por su impiedad caerá.

Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.

6 La justicia de los rectos los librará: mas los pecadores en su pecado serán presos.

Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.

7 Cuando muere el hombre impío, perece [su] esperanza; y la espectativa de los malos perecerá.

Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.

8 El justo es librado de la tribulación: mas el impío viene en lugar suyo.

Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.

9 El hipócrita con la boca daña á su prójimo: mas los justos son librados con la sabiduría.

Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.

10 En el bien de los justos la ciudad se alegra: mas cuando los impíos perecen, hay fiestas.

Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.

11 Por la bendición de los rectos la ciudad será engrandecida: mas por la boca de los impíos ella será trastornada.

Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.

12 El que carece de entendimiento, menosprecia á su prójimo: mas el hombre prudente calla.

Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.

13 El que anda en chismes, descubre el secreto: mas el de espíritu fiel encubre la cosa.

Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.

14 Cuando faltaren las industrias, caerá el pueblo: mas en la multitud de consejeros hay salud.

Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.

15 Con ansiedad será afligido el que fiare al extraño: mas el que aborreciere las fianzas [vivirá] confiado.

Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.

16 La mujer graciosa tendrá honra: y los fuertes tendrán riquezas.

Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.

17 A su alma hace bien el hombre misericordioso: mas el cruel atormenta su carne.

Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.

18 El impío hace obra falsa: mas el que sembrare justicia, tendrá galardón firme.

Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.

19 Como la justicia [es] para vida, así el que sigue el mal [es] para su muerte.

Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.

20 Abominación son á Jehová los perversos de corazón: mas los perfectos de camino le son agradables.

Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.

21 [Aunque llegue] la mano á la mano, el malo no quedará sin castigo: mas la simiente de los justos escapará.

Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.

22 Zarcillo de oro en la nariz del puerco, [es] la mujer hermosa y apartada de razón.

Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.

23 El deseo de los justos es solamente bien: [mas] la esperanza de los impíos es enojo.

Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.

24 Hay quienes reparten, y les es añadido más: y hay quienes son escasos más de lo que es justo, mas vienen á pobreza.

Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.

25 El alma liberal será engordada: y el que saciare, él también será saciado.

Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.

26 Al que retiene el grano, el pueblo lo maldecirá: mas bendición será sobre la cabeza del que vende.

Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.

27 El que madruga al bien, buscará favor: mas el que busca el mal, vendrále.

Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.

28 El que confía en sus riquezas, caerá: mas los justos reverdecerán como ramos.

Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.

29 El que turba su casa heredará viento; y el necio será siervo del sabio de corazón.

Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.

30 El fruto del justo es árbol de vida: y el que prende almas, es sabio.

Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.

31 Ciertamente el justo será pagado en la tierra: ¡cuánto más el impío y el pecador!

Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.