< San Mateo 8 >

1 Y COMO descendió del monte, le seguían muchas gentes.
Yesus onda nema mia leteꞌ a, ma atahori hetar nonggo-nonggo reu tungga E.
2 Y he aquí un leproso vino, y le adoraba, diciendo: Señor, si quisieres, puedes limpiarme.
Aibꞌoiꞌ ma, atahori hedꞌi kusta esa neu nisiꞌ E. Ana sendeꞌ lululanggan de noꞌe tulun Yesus nae, “Papa, e! Tulun au dei! Mete ma Papa nau, na, Papa bisa muꞌuhahaiꞌ hedꞌi ngga ia, naa fo atahori sudꞌi boe melumudꞌu au fai, ma au o bisa uu hule-oꞌe sia ume nggareiꞌ rala.”
3 Y extendiendo Jesús su mano, le tocó, diciendo: Quiero; sé limpio. Y luego su lepra fué limpiada.
Rena onaꞌ naa, ma Yesus loo liman, kois atahori kusta, ma olaꞌ nae, “Au nau! Hai leon!” Aibꞌoiꞌ ma, atahori naa hedꞌis na mopo neuꞌ ena.
4 Entonces Jesús le dijo: Mira, no lo digas á nadie; mas ve, muéstrate al sacerdote, y ofrece el presente que mandó Moisés, para testimonio á ellos.
De Yesus olaꞌ no e nae, “Musunedꞌa, e! Ho hai ena, te afiꞌ mufadꞌe esa boe. Musi tungga baꞌi Musa hohoro-lalanen dei. Dadꞌi muu sia malangga agama, fo ana paresaꞌ aom dei, naa fo ana nahine hedꞌis ma mopo tebꞌe ena, do feꞌe hokoꞌ. Basa na musi muu fee tutunu-hohotuꞌ dadꞌi tanda makasi, fo basa atahori bubꞌuluꞌ rae, ho hai tebꞌe ena.”
5 Y entrando Jesús en Capernaum, vino á él un centurión, rogándole,
Basa naa ma, Yesus neu sia Kambo Kapernaum. Sia naa, malangga soldꞌadꞌu Roma esa nema noꞌe tulu-faliꞌ nae,
6 Y diciendo: Señor, mi mozo yace en casa paralítico, gravemente atormentado.
“Papa, e! Au ana mana tao ues ngga esa namahedꞌi sia ume. Ana nda fela nala mia koi a sa, huu ana namahedꞌi nitaꞌ mamaten.”
7 Y Jesús le dijo: Yo iré y le sanaré.
Yesus nataa nae, “Malole! Dei fo Au eti fo tao uhaiꞌ e.”
8 Y respondió el centurión, y dijo: Señor, no soy digno de que entres debajo de mi techado; mas solamente di la palabra, y mi mozo sanará.
Te malangga nae, “Papa afiꞌ bengge-bꞌengge muu fai, huu Au nda undandaa simbo Papa sia ume ngga sa. Sadꞌi Papa olaꞌ mia ia nema, na au ana mana tao ues ngga, hai neuꞌ ena.
9 Porque también yo soy hombre bajo de potestad, y tengo bajo de mí soldados: y digo á éste: Ve, y va; y al otro: Ven, y viene; y á mi siervo: Haz esto, y lo hace.
Au uhine dalaꞌ ia, huu au malangga nggara raꞌena koasa parenda au. Ma au o uꞌena koasa fo parenda soldꞌadꞌu nggara boe. Mete ma au parenda soldꞌadꞌu ngga ae, ‘Muu sia naa!’ na, ana neu. Mete ma au ae, ‘Ia uma!’ na, ana nema. Ma mete ma au denu ana mana tao ues ra ae, ‘Ue-tao ia!’ na, ana tao taꞌo naa. Dadꞌi sadꞌi Papa olaꞌ, na, au ana mana tao ues ngga, hai neuꞌ ena.
10 Y oyendo Jesús, se maravilló, y dijo á los que [le] seguían: De cierto os digo, que ni aun en Israel he hallado fe tanta.
Yesus rena nala onaꞌ naa, ma Ana heran. Ana olaꞌ neu atahori hetar mana tungga Eni nae, “Heran, e! Doon basa ia te, Au nda feꞌe undaa o atahori Yahudi esa sa boe nemehere seli onaꞌ atahori Roma ia sa!
11 Y os digo que vendrán muchos del oriente y del occidente, y se sentarán con Abraham, é Isaac, y Jacob, en el reino de los cielos:
Rena, e! Te dei fo hambu atahori fuiꞌ hetar onaꞌ atahori Roma ia rema mia seriꞌ rulu ma mia seriꞌ muri, fo endoꞌ raa fefetas raꞌabꞌue ro baꞌi Abraham, baꞌi Isak, ma Yakob sia Lamatualain umen sia sorga.
12 Mas los hijos del reino serán echados á las tinieblas de afuera: allí será el lloro y el crujir de dientes.
Onaꞌ mae Lamatuaꞌ pili atahori Yahudi fo dadꞌi atahorin ena o, te hambu atahori hetar nda taoafiꞌ neu E sa. Dei fo Ana timba hendi se risiꞌ mamana maꞌahatu kibꞌu-kibꞌuꞌ a. Sia naa ara nggae eiei ma doidꞌoso ritaꞌ mamate nara.”
13 Entonces Jesús dijo al centurión: Ve, y como creiste te sea hecho. Y su mozo fué sano en el mismo momento.
Olaꞌ basa onaꞌ naa ma, Yesus olaꞌ neu malangga soldꞌadꞌu a nae, “Pak baliꞌ leo. Te ana mana tao ues ma hai ena, onaꞌ Pak nemeheren.” Nandaa no leleꞌ naa o, anaꞌ naa hai neuꞌ ena boe.
14 Y vino Jesús á casa de Pedro, y vió á su suegra echada en cama, y con fiebre.
Lao esa ma, Yesus neu nisiꞌ Petrus umen. Ana nita Petrus ina arin sungguꞌ sia koi a, mana mera mafeo-matobꞌiꞌ.
15 Y tocó su mano, y la fiebre la dejó: y ella se levantó, y les servía.
Yesus toꞌu liman, ma mafeo-matobꞌiꞌ a mopo neuꞌ ena mia ina lasiꞌ a. Basa ma ana fela de neu lole-lau fee Yesus se.
16 Y como fué ya tarde, trajeron á él muchos endemoniados; y echó los demonios con la palabra, y sanó á todos los enfermos;
Leleꞌ relo a soko ma, atahori ra rema rendi atahori nitu taoꞌ ra. Ma Yesus parenda nitu ra nae, “He, nitu! Dinggoꞌ hela atahori ia ra leo!” Boe ma nitu ra rela reuꞌ ena. Ana o tao nahaiꞌ basa atahori mamahedꞌiꞌ ra.
17 Para que se cumpliese lo que fué dicho por el profeta Isaías, que dijo: El mismo tomó nuestras enfermedades, y llevó nuestras dolencias.
Ana tao basa ia ra, tungga saa fo Lamatualain mana ola-olan Yesaya suraꞌ memaꞌ nae, “Ana naꞌahahaiꞌ hedꞌi-nggarau tara. Ma Ana tanggon doidꞌoso tara.”
18 Y viendo Jesús muchas gentes alrededor de sí, mandó pasar á la otra parte [del lago].
Basa naa ma, Yesus nita atahori hetar rema rereoꞌ rala E. Boe ma Ana denu ana mana tungga nara nae, “Ima ata lea laar fo lao tisiꞌ dano seriꞌ.”
19 Y llegándose un escriba, le dijo: Maestro, te seguiré á donde quiera que fueres.
Boe ma meser agama sa nema de olaꞌ nae, “Ama Meser! Amaꞌ neu sudꞌiꞌ a sia bee o, au nau tungga ukundoo o Amaꞌ!”
20 Y Jesús le dijo: Las zorras tienen cavernas, y las aves del cielo nidos; mas el Hijo del hombre no tiene donde recueste su cabeza.
Te Yesus nataa nae, “Malole, boe! Te musunedꞌa taꞌo ia. Basa atahori ro banda ra raꞌena mamana leleo-luluꞌuꞌ. Busa fui a baliꞌ nisiꞌ ndolan. Mbuiꞌ ra baliꞌ risiꞌ nduna nara. Te Au, Atahori Tetebꞌes ia, nda uꞌena ume fo baliꞌ uu sa. Mamanaꞌ fo ndae langga ngga o, Au nda maꞌenaꞌ sa boe.”
21 Y otro de sus discípulos le dijo: Señor, dame licencia para que vaya primero, y entierre á mi padre.
Basa ma atahori sa fai, mana tunggaꞌ no E, nema noꞌe nae, “Papa! Au ae tungga Papa boe, te au baliꞌ fo mete-seꞌu ala ina-ama nggara dei. Mete ma ama ngga mate ena, na, dei fo au tungga.”
22 Y Jesús le dijo: Sígueme; deja que los muertos entierren á sus muertos.
Te Yesus olaꞌ nae, “‘Taꞌo ia! Hela neu fo atahori nda mana namahere neu Lamatualain sa, mete seꞌu atahori mana mate nara. Te mete ma mae tungga Au, na, musi tungga no tebꞌe-tebꞌeꞌ!”
23 Y entrando él en el barco, sus discípulos le siguieron.
Basa naa ma, Yesus hene ofaꞌ ata neu, no ana mana tungga nara.
24 Y he aquí, fué hecho en la mar un gran movimiento, que el barco se cubría de las ondas; mas él dormía.
Leleꞌ ara lea laar de lao risiꞌ dano a seriꞌ, boe ma Ana sungguꞌ. Nda doo ꞌ sa ma, sanggu-anin fela boe. Ree ra poꞌa ofaꞌ, ma oeꞌ a ofaꞌ rala neu.
25 Y llegándose sus discípulos, le despertaron, diciendo: Señor, sálvanos, [que] perecemos.
Ara Rita onaꞌ naa, ma ana mana tungga nara rafefela E rae, “Papa! Papa, e! Fela fo tulun tao musodꞌa nggita dei! Te taeꞌ a tena ena!”
26 Y él les dice: ¿Por qué teméis, [hombres] de poca fe? Entonces, levantándose, reprendió á los vientos y á la mar; y fué grande bonanza.
Boe ma Yesus nataa nae, “Woi, taꞌo bee de hei mimitau? Hei nda mimihere Au sa, do?” Boe ma Ana fela. Basa de Ana ai sanggu-anin ma ree ra nae, “Miloeꞌ leo!” Boe ma ree ra no sanggu-anin linoꞌ neuꞌ ena.
27 Y los hombres se maravillaron, diciendo: ¿Qué hombre es éste, que aun los vientos y la mar le obedecen?
Boe ma Yesus ana mana tungga nara heran. Ara rae, “Awii! Eni ia, seka, e? Taꞌo bee de Ana parenda anin no ree ra de ara tungga Hihii-nanaun?”
28 Y como él hubo llegado en la otra ribera al país de los Gergesenos, le vinieron al encuentro dos endemoniados que salían de los sepulcros, fieros en gran manera, que nadie podía pasar por aquel camino.
Nda dooꞌ sa ma, ara losa dano a seriꞌ, sia atahori Gadara ra nusan. Sia naa hambu atahori nitu taoꞌ rua leo sia lua fatuꞌ atahori mates ra mamanan. Ruꞌa se deꞌulaka nara seli, losa nda hambu atahori esa nambarani laoꞌ sia naa sa boe. Ara rita Yesus nema ma,
29 Y he aquí clamaron, diciendo: ¿Qué tenemos contigo, Jesús, Hijo de Dios? ¿has venido acá á molestarnos antes de tiempo?
ara nggasi rae, “Woi, Lamatualain Anan! Taꞌo bee de uma ngganggu hai? Eni fain nda feꞌe losa sa, te mae tao doidꞌoso hai ena.”
30 Y estaba lejos de ellos un hato de muchos puercos paciendo.
Hambu fafi hetar sosoꞌa rae a sangga nanaat deka-deka naa.
31 Y los demonios le rogaron, diciendo: Si nos echas, permítenos ir á aquel hato de puercos.
Boe ma nitu ra roꞌe Yesus rae, “Mete ma mae oi hai, na denu hai misiꞌ a fafi naa ra!”
32 Y les dijo: Id. Y ellos salieron, y se fueron á aquel hato de puercos: y he aquí, todo el hato de los puercos se precipitó de un despeñadero en la mar, y murieron en las aguas.
Boe ma Yesus parenda se nae, “Mii leo!” Boe ma nitu ra rela lao hela atahori ka ruaꞌ ra, de risiꞌ fafi ra. Boe ma fafi ra rela leli onda tungga leteꞌ a suun de dano rala reu. Boe ma tena hendi basa se de mate.
33 Y los porqueros huyeron, y viniendo á la ciudad, contaron todas las cosas, y lo que había pasado con los endemoniados.
Mete rita taꞌo naa ma, mana manea fafi ra rela baliꞌ kamboꞌ reu, de dui basa-bꞌasaꞌ e.
34 Y he aquí, toda la ciudad salió á encontrar á Jesús: y cuando le vieron, le rogaban que saliese de sus términos.
Rena rala dudꞌui nara, ma atahori hetar reu sia mamanaꞌ naa. Ara randaa ro Yesus, ma ara kokoe Yesus fo lao hela mamanaꞌ naa leo.

< San Mateo 8 >