Marcos 8
1 EN aquellos días, como hubo gran gentío, y no tenían qué comer, Jesús llamó á sus discípulos, y les dijo:
తదా తత్సమీపం బహవో లోకా ఆయాతా అతస్తేషాం భోజ్యద్రవ్యాభావాద్ యీశుః శిష్యానాహూయ జగాద, |
2 Tengo compasión de la multitud, porque ya hace tres días que están conmigo, y no tienen qué comer:
లోకనివహే మమ కృపా జాయతే తే దినత్రయం మయా సార్ద్ధం సన్తి తేషాం భోజ్యం కిమపి నాస్తి|
3 Y si los enviare en ayunas á sus casas, desmayarán en el camino; porque algunos de ellos han venido de lejos.
తేషాం మధ్యేఽనేకే దూరాద్ ఆగతాః, అభుక్తేషు తేషు మయా స్వగృహమభిప్రహితేషు తే పథి క్లమిష్యన్తి|
4 Y sus discípulos le respondieron: ¿De dónde podrá alguien hartar á estos de pan aquí en el desierto?
శిష్యా అవాదిషుః, ఏతావతో లోకాన్ తర్పయితుమ్ అత్ర ప్రన్తరే పూపాన్ ప్రాప్తుం కేన శక్యతే?
5 Y les preguntó: ¿Cuántos panes tenéis? Y ellos dijeron: Siete.
తతః స తాన్ పప్రచ్ఛ యుష్మాకం కతి పూపాః సన్తి? తేఽకథయన్ సప్త|
6 Entonces mandó á la multitud que se recostase en tierra; y tomando los siete panes, habiendo dado gracias, partió, y dió á sus discípulos que los pusiesen delante: y los pusieron delante á la multitud.
తతః స తాల్లోకాన్ భువి సముపవేష్టుమ్ ఆదిశ్య తాన్ సప్త పూపాన్ ధృత్వా ఈశ్వరగుణాన్ అనుకీర్త్తయామాస, భంక్త్వా పరివేషయితుం శిష్యాన్ ప్రతి దదౌ, తతస్తే లోకేభ్యః పరివేషయామాసుః|
7 Tenían también unos pocos pececillos: y los bendijo, y mandó que también los pusiesen delante.
తథా తేషాం సమీపే యే క్షుద్రమత్స్యా ఆసన్ తానప్యాదాయ ఈశ్వరగుణాన్ సంకీర్త్య పరివేషయితుమ్ ఆదిష్టవాన్|
8 Y comieron, y se hartaron: y levantaron de los pedazos que habían sobrado, siete espuertas.
తతో లోకా భుక్త్వా తృప్తిం గతా అవశిష్టఖాద్యైః పూర్ణాః సప్తడల్లకా గృహీతాశ్చ|
9 Y eran los que comieron, como cuatro mil: y los despidió.
ఏతే భోక్తారః ప్రాయశ్చతుః సహస్రపురుషా ఆసన్ తతః స తాన్ విససర్జ|
10 Y luego entrando en el barco con sus discípulos, vino á las partes de Dalmanutha.
అథ స శిష్యః సహ నావమారుహ్య దల్మానూథాసీమామాగతః|
11 Y vinieron los Fariseos, y comenzaron á altercar con él, pidiéndole señal del cielo, tentándole.
తతః పరం ఫిరూశిన ఆగత్య తేన సహ వివదమానాస్తస్య పరీక్షార్థమ్ ఆకాశీయచిహ్నం ద్రష్టుం యాచితవన్తః|
12 Y gimiendo en su espíritu, dice: ¿Por qué pide señal esta generación? De cierto os digo que no se dará señal á esta generación.
తదా సోఽన్తర్దీర్ఘం నిశ్వస్యాకథయత్, ఏతే విద్యమాననరాః కుతశ్చిన్హం మృగయన్తే? యుష్మానహం యథార్థం బ్రవీమి లోకానేతాన్ కిమపి చిహ్నం న దర్శయిష్యతే|
13 Y dejándolos, volvió á entrar en el barco, y se fué de la otra parte.
అథ తాన్ హిత్వా పున ర్నావమ్ ఆరుహ్య పారమగాత్|
14 Y se habían olvidado de tomar pan, y no tenían sino un pan consigo en el barco.
ఏతర్హి శిష్యైః పూపేషు విస్మృతేషు నావి తేషాం సన్నిధౌ పూప ఏకఏవ స్థితః|
15 Y les mandó, diciendo: Mirad, guardaos de la levadura de los Fariseos, y de la levadura de Herodes.
తదానీం యీశుస్తాన్ ఆదిష్టవాన్ ఫిరూశినాం హేరోదశ్చ కిణ్వం ప్రతి సతర్కాః సావధానాశ్చ భవత|
16 Y altercaban los unos con los otros diciendo: Pan no tenemos.
తతస్తేఽన్యోన్యం వివేచనం కర్తుమ్ ఆరేభిరే, అస్మాకం సన్నిధౌ పూపో నాస్తీతి హేతోరిదం కథయతి|
17 Y como Jesús lo entendió, les dice: ¿Qué altercáis, porque no tenéis pan? ¿no consideráis ni entendéis? ¿aun tenéis endurecido vuestro corazón?
తద్ బుద్వ్వా యీశుస్తేభ్యోఽకథయత్ యుష్మాకం స్థానే పూపాభావాత్ కుత ఇత్థం వితర్కయథ? యూయం కిమద్యాపి కిమపి న జానీథ? బోద్ధుఞ్చ న శక్నుథ? యావదద్య కిం యుష్మాకం మనాంసి కఠినాని సన్తి?
18 ¿Teniendo ojos no veis, y teniendo oídos no oís? ¿y no os acordáis?
సత్సు నేత్రేషు కిం న పశ్యథ? సత్సు కర్ణేషు కిం న శృణుథ? న స్మరథ చ?
19 Cuando partí los cinco panes entre cinco mil, ¿cuántas espuertas llenas de los pedazos alzasteis? Y ellos dijeron: Doce.
యదాహం పఞ్చపూపాన్ పఞ్చసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే భంక్త్వా దత్తవాన్ తదానీం యూయమ్ అవశిష్టపూపైః పూర్ణాన్ కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తేఽకథయన్ ద్వాదశడల్లకాన్|
20 Y cuando los siete panes entre cuatro mil, ¿cuántas espuertas llenas de los pedazos alzasteis? Y ellos dijeron: Siete.
అపరఞ్చ యదా చతుఃసహస్రాణాం పురుషాణాం మధ్యే పూపాన్ భంక్త్వాదదాం తదా యూయమ్ అతిరిక్తపూపానాం కతి డల్లకాన్ గృహీతవన్తః? తే కథయామాసుః సప్తడల్లకాన్|
21 Y les dijo: ¿Cómo aun no entendéis?
తదా స కథితవాన్ తర్హి యూయమ్ అధునాపి కుతో బోద్వ్వుం న శక్నుథ?
22 Y vino á Bethsaida; y le traen un ciego, y le ruegan que le tocase.
అనన్తరం తస్మిన్ బైత్సైదానగరే ప్రాప్తే లోకా అన్ధమేకం నరం తత్సమీపమానీయ తం స్ప్రష్టుం తం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే|
23 Entonces, tomando la mano del ciego, le sacó fuera de la aldea; y escupiendo en sus ojos, y poniéndole las manos encima, le preguntó si veía algo.
తదా తస్యాన్ధస్య కరౌ గృహీత్వా నగరాద్ బహిర్దేశం తం నీతవాన్; తన్నేత్రే నిష్ఠీవం దత్త్వా తద్గాత్రే హస్తావర్పయిత్వా తం పప్రచ్ఛ, కిమపి పశ్యసి?
24 Y él mirando, dijo: Veo los hombres, pues veo que andan como árboles.
స నేత్రే ఉన్మీల్య జగాద, వృక్షవత్ మనుజాన్ గచ్ఛతో నిరీక్షే|
25 Luego le puso otra vez las manos sobre sus ojos, y le hizo que mirase; y fué restablecido, y vió de lejos y claramente á todos.
తతో యీశుః పునస్తస్య నయనయో ర్హస్తావర్పయిత్వా తస్య నేత్రే ఉన్మీలయామాస; తస్మాత్ స స్వస్థో భూత్వా స్పష్టరూపం సర్వ్వలోకాన్ దదర్శ|
26 Y envióle á su casa, diciendo: No entres en la aldea, ni [lo] digas á nadie en la aldea.
తతః పరం త్వం గ్రామం మా గచ్ఛ గ్రామస్థం కమపి చ కిమప్యనుక్త్వా నిజగృహం యాహీత్యాదిశ్య యీశుస్తం నిజగృహం ప్రహితవాన్|
27 Y salió Jesús y sus discípulos por las aldeas de Cesarea de Filipo. Y en el camino preguntó á sus discípulos, diciéndoles: ¿Quién dicen los hombres que soy yo?
అనన్తరం శిష్యైః సహితో యీశుః కైసరీయాఫిలిపిపురం జగామ, పథి గచ్ఛన్ తానపృచ్ఛత్ కోఽహమ్ అత్ర లోకాః కిం వదన్తి?
28 Y ellos respondieron: Juan Bautista; y otros, Elías; y otros, Alguno de los profetas.
తే ప్రత్యూచుః త్వాం యోహనం మజ్జకం వదన్తి కిన్తు కేపి కేపి ఏలియం వదన్తి; అపరే కేపి కేపి భవిష్యద్వాదినామ్ ఏకో జన ఇతి వదన్తి|
29 Entonces él les dice: Y vosotros, ¿quién decís que soy yo? Y respondiendo Pedro, le dice: Tú eres el Cristo.
అథ స తానపృచ్ఛత్ కిన్తు కోహమ్? ఇత్యత్ర యూయం కిం వదథ? తదా పితరః ప్రత్యవదత్ భవాన్ అభిషిక్తస్త్రాతా|
30 Y les apercibió que no hablasen de él á ninguno.
తతః స తాన్ గాఢమాదిశద్ యూయం మమ కథా కస్మైచిదపి మా కథయత|
31 Y comenzó á enseñarles, que convenía que el Hijo del hombre padeciese mucho, y ser reprobado de los ancianos, y de los príncipes de los sacerdotes, y de los escribas, y ser muerto, y resucitar después de tres días.
మనుష్యపుత్రేణావశ్యం బహవో యాతనా భోక్తవ్యాః ప్రాచీనలోకైః ప్రధానయాజకైరధ్యాపకైశ్చ స నిన్దితః సన్ ఘాతయిష్యతే తృతీయదినే ఉత్థాస్యతి చ, యీశుః శిష్యానుపదేష్టుమారభ్య కథామిమాం స్పష్టమాచష్ట|
32 Y claramente decía esta palabra. Entonces Pedro le tomó, y le comenzó á reprender.
తస్మాత్ పితరస్తస్య హస్తౌ ధృత్వా తం తర్జ్జితవాన్|
33 Y él, volviéndose y mirando á sus discípulos, riñó á Pedro, diciendo: Apártate de mí, Satanás; porque no sabes las cosas que son de Dios, sino las que son de los hombres.
కిన్తు స ముఖం పరావర్త్య శిష్యగణం నిరీక్ష్య పితరం తర్జయిత్వావాదీద్ దూరీభవ విఘ్నకారిన్ ఈశ్వరీయకార్య్యాదపి మనుష్యకార్య్యం తుభ్యం రోచతతరాం|
34 Y llamando á la gente con sus discípulos, les dijo: Cualquiera que quisiere venir en pos de mí, niéguese á sí mismo, y tome su cruz, y sígame.
అథ స లోకాన్ శిష్యాంశ్చాహూయ జగాద యః కశ్చిన్ మామనుగన్తుమ్ ఇచ్ఛతి స ఆత్మానం దామ్యతు, స్వక్రుశం గృహీత్వా మత్పశ్చాద్ ఆయాతు|
35 Porque el que quisiere salvar su vida, la perderá; y el que perdiere su vida por causa de mí y del evangelio, la salvará.
యతో యః కశ్చిత్ స్వప్రాణం రక్షితుమిచ్ఛతి స తం హారయిష్యతి, కిన్తు యః కశ్చిన్ మదర్థం సుసంవాదార్థఞ్చ ప్రాణం హారయతి స తం రక్షిష్యతి|
36 Porque ¿qué aprovechará al hombre, si granjeare todo el mundo, y pierde su alma?
అపరఞ్చ మనుజః సర్వ్వం జగత్ ప్రాప్య యది స్వప్రాణం హారయతి తర్హి తస్య కో లాభః?
37 ¿O qué recompensa dará el hombre por su alma?
నరః స్వప్రాణవినిమయేన కిం దాతుం శక్నోతి?
38 Porque el que se avergonzare de mí y de mis palabras en esta generación adulterina y pecadora, el Hijo del hombre se avergonzará también de él, cuando vendrá en la gloria de su Padre con los santos ángeles.
ఏతేషాం వ్యభిచారిణాం పాపినాఞ్చ లోకానాం సాక్షాద్ యది కోపి మాం మత్కథాఞ్చ లజ్జాస్పదం జానాతి తర్హి మనుజపుత్రో యదా ధర్మ్మదూతైః సహ పితుః ప్రభావేణాగమిష్యతి తదా సోపి తం లజ్జాస్పదం జ్ఞాస్యతి|
