< Marcos 15 >

1 Y LUEGO por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron á Jesús atado, y le entregaron á Pilato.
Feꞌe fefetu anaꞌ na, basa atahori sia mamana nggengero naa, maꞌiraꞌ fo rae risa Yesus. Basa ma ara paꞌa ro E neu nandaa no Hofernor Pilatus.
2 Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú [lo] dices.
Losa hofernor, ana natane Yesus nae, “Taꞌo bee? Ho ia, tebꞌe-tebꞌe atahori Yahudi Mane na, do?” Yesus nataa nae, “Tebꞌe! Papa hofernor olaꞌ ndaa.”
3 Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.
Basa ma malangga agama ra olaꞌ ro hofernor rae, “Atahori ia tao salaꞌ nda mbei-mbeiꞌ a sa!” Boe ma ara rafadꞌe sala nara, esa-esaꞌ.
4 Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.
Basa ma hofernor natane seluꞌ Yesus nae, “Ho nda rena oꞌola nara sa, do? Ara fee salaꞌ nae-nae neu Nggo. Sobꞌa mutaa dei!”
5 Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.
Te Yesus nda nataa saa-saa sa bee, losa hofernor a ndii-ndiiꞌ a, de kakaus langga na.
6 Empero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.
Tungga too, nandaa no atahori Yahudi ra fefeta Paska na, hofernor mboꞌi hendi atahori bui esa.
7 Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.
Leleꞌ naa, atahori bui esa, nara na Barabas. Fai maꞌahulu na, ara humu e de tao e bui rala neu, huu ana labꞌan mana parenda Roma ra, ma nisa atahori boe.
8 Y viniendo la multitud, comenzó á pedir [hiciese] como siempre les había hecho.
Fefeta Paska deka-deka ena, naa de atahori naeꞌ risiꞌ Hofernor Pilatus, de rameli rae, “Papa Hofernor! Fai Paska nema ena! Meta ma bisa, Papa Hofernor tulun mboꞌi atahori bui sa sama onaꞌ biasa!”
9 Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?
Basa ma hofernor naselu nae, “Au mboꞌi see? Mete ma Au mboꞌi hendi atahori Yahudi mane na naa, hei nau, do?”
10 Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.
Hofernor olaꞌ taꞌo naa, tao-tao te ana nahine malangga agama ra ro Yesus nisiꞌ eni, huu ara nda hii E sa, ma rambedꞌa ralaꞌ ro E.
11 Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron á la multitud, que les soltase antes á Barrabás.
Te, malangga agama ra dudunggu-mbau atahori naa ra, de basa se roꞌe mbali hofernor rae, “Hai nda nau mboꞌi Yesus sa! Mboꞌi hendiꞌ a Barabas!”
12 Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?
Basa ma Hofernor natane seluꞌ nae, “Mete ma taꞌo naa, au musi tao saa mbali Yesus, fo ara roꞌe rae, ‘Mane Yahudi’?”
13 Y ellos volvieron á dar voces: Crucifícale.
Boe ma basa se rameli randaa rae, “Tao misa E! Mbaku E neu hau ngganggeꞌ a!”
14 Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Crucifícale.
Basa ma hofernor natane nae, “Te Ana sala saa? Au paresaꞌ basa ena, te au nda hambu sala na saa-saa saꞌ boe!” Te basa se randuꞌ rahereꞌ seluꞌ rae, “Tao tisa E! Mbaku E neu hau ngganggeꞌ a leo!”
15 Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó á Barrabás, y entregó á Jesús, después de azotarle, para que fuese crucificado.
Hofernor nae tao namahoꞌoꞌ atahori naa ra rala nara, naa de, ana mboꞌi hendi Barabas, tungga hihii-nanau nara. Basa ma ana parenda atahori mana maneaꞌ ra, fo reu filo Yesus rendiꞌ ue. Filo basa ma, soldꞌadꞌu ra haꞌi rendi E, de reu mbaku risa E sia hau ngganggeꞌ a.
16 Entonces los soldados le llevaron dentro de la sala, es á saber, al Pretorio; y convocan toda la cohorte.
Basa ma, soldꞌadꞌu ra nore rendi Yesus nisiꞌ sira nembeleo monae na. Sia naa, ara roꞌe rala sira nono nara nononggo esa.
17 Y le visten de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,
Boe ma ara fee Yesus pake badꞌu naruꞌ esa dula na mbila-maranggeoꞌ onaꞌ a maneꞌ biasa pake. Basa ma, haꞌi rala hau manggouꞌ a dana na de hano neu soloꞌ. Boe ma ara ndeni solo manggouꞌ a neu Yesus langga na, de tao raꞌamiminaꞌ onaꞌ a sira rae soꞌu mane feuꞌ pake solo panggat.
18 Comenzaron luego á saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!
Boe ma, basa se fee hadꞌat neꞌemiminaꞌ neu E rae, “Sodꞌaꞌ Papa Mane Yahudiꞌ!”
19 Y le herían en la cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.
Boe ma ara beꞌutee eꞌedik fee hadꞌat neu Yesus. Ma ara puras miru bali-baliꞌ neu mata na. Basa ma, ara hemba rasafafali E no hau.
20 Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para crucificarle.
Ara raꞌamiminaꞌ basa E, boe ma olu hendi badꞌu naruꞌ a, de olu baliꞌ badꞌu na. Ara rendi E lao hela kota Yerusalem, de reu mbaku E sia hau ngganggeꞌ a losa mate.
21 Y cargaron á uno que pasaba, Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo, para que llevase su cruz.
Leleꞌ ara lao hela Yerusalem, randaa ro atahori esa mia dalaꞌ taladꞌan. Ana feꞌe nema mia kota Kirene. Nara na Simon, Aleksander no Rufus papa na. Ana nae nisiꞌ Yerusalem, te soldꞌadꞌu ra toꞌu rala e, de raꞌasusuꞌe lemba Yesus hau nggangge na.
22 Y le llevan al lugar de Gólgotha, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.
Ara rendi Yesus losa mamanaꞌ esa, nara na Golgota. Sosoa na nae, ‘mamana langga ruiꞌ’.
23 Y le dieron á beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.
Sia naa, ara rae fee Yesus ninu oe anggor maꞌeiꞌ sambor no modꞌo, fo Ana naꞌatataaꞌ nembeta na. Te Yesus nda nau ninu sa.
24 Y cuando le hubieron crucificado, repartieron sus vestidos, echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.
Basa de, ara mbaku raꞌalelenggaꞌ Yesus mia hau ngganggeꞌ a. Boe ma ara raririi hau naa, nandaa no liꞌ sio fefetu na. Boe ma soldꞌadꞌu ra lea lot fo rae rahine seka hambu Yesus badꞌu na.
25 Y era la hora de las tres cuando le crucificaron.
26 Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDIOS.
Basa ma ara suraꞌ sia papaꞌ esa rae, “Ia, Atahori Yahudi Mane na.” De ara mbaku neu Yesus langga na ataꞌ. No dalaꞌ naa, rafadꞌe saa de sira hukun Yesus.
27 Y crucificaron con él dos ladrones, uno á su derecha, y el otro á su izquierda.
Sia naa o, ara mbaku risa atahori naꞌo rua. Esa sia Yesus bobꞌoa ona na, ma esa sia bobꞌoa dii na.
28 Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fué contado.
[No taꞌo naa, memaꞌ ara tungga Lamatualain susuraꞌ na nae, “Ara tao E, onaꞌ a atahori deꞌulakaꞌ.”]
29 Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! tú que derribas el templo de Dios, y en tres días lo edificas,
Basa atahori mana laoꞌ tungga naa, rita Yesus mana mbakuꞌ sia hau ngganggeꞌ. Boe ma ara kakaler langga nara de olaꞌ raneneut Yesus rae, “Hoi! Ho mae, Ho bisa ndefaꞌ Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Basa fo mufefela baliꞌ sia fai telu rala, to?
30 Sálvate á ti mismo, y desciende de la cruz.
Sobꞌa Ho onda mia hau ngganggeꞌ a, fo mboꞌi hendi ao ma leo! Mete ma taꞌo naa, dei fo hai mimihere mae, Ho memaꞌ Lamatualain Ana na.”
31 Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos á otros, con los escribas: A otros salvó, á sí mismo no se puede salvar.
Atahori Yahudi malangga agama ra, ma meser agama ra raneneut Yesus rae, “Ana tao nasodꞌa atahori laen, te nda nasodꞌa nala ao na sa!
32 El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora de la cruz, para que veamos y creamos. También los que estaban crucificados con él le denostaban.
Eni nafadꞌe Ao na nae ‘Kristus’, ia eni atahori fo Lamatualain helu memaꞌ mia maꞌahulu na. Atahori laen rae, ia Eni atahori Israꞌel mane na. Mete ma tebꞌe taꞌo naa, hela Eni onda mia hau ngganggeꞌ a fo hita tita dei. Naa, dei fo hita tamahere E.” Atahori karuaꞌ mana mbakuꞌ raꞌabꞌue ro Yesus sia hau ngganggeꞌ a, ara o raneneut boe.
33 Y cuando vino la hora de sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora de nona.
Basa naa ma, maꞌahatuꞌ a tatana nala mamanaꞌ naa mia reorenduꞌ losa liꞌ telu bobꞌon.
34 Y á la hora de nona, exclamó Jesús á gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabachthani? que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?
Liꞌ telu bobꞌon boe ma, Yesus nameli no dedꞌea Aram nae, “Eloi! Eloi! Lama sabaktani?” sosoa na nae, “Au Lamatualain ngga! Au Lamatualain ngga e! Taꞌo bee de Papa hiruꞌ musudea hela Au taꞌo ia?”
35 Y oyéndole unos de los que estaban [allí], decían: He aquí, llama á Elías.
Hambu atahori hira deka-deka sia naa rena Yesus hara na. Boe ma rae, “Hoi! Rena dei. Ana noꞌe Elia, Lamatualain mana dui-bꞌengga maꞌahulu na!”
36 Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dió á beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías á quitarle.
Basa ma atahori esa nela-nelaꞌ neu haꞌi lolombuꞌ, de dombo neu oe anggor maꞌeiꞌ a rala. Boe ma ana dunggu lolombu naa neu teteas tonggo na, de deta neu Yesus nudꞌu na fo Ana musi. Basa ma, atahori naa olaꞌ nae, “Mihati fo mete sobꞌa! Se bubꞌuluꞌ mbei fo Elia nema na ondaꞌ E mia hau ngganggeꞌ a.”
37 Mas Jesús, dando una grande voz, espiró.
Basa ma Yesus nameli seluꞌ fai, boe ma Ana mate.
38 Entonces el velo del templo se rasgó en dos, de alto á bajo.
Sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a, hambu teme pepele monaeꞌ esa mana londaꞌ babata Lamatualain kama meumare na. Etu Yesus hahaen na, boe ma teme pepele naa sika banggi neu rua, mia ata losa raeꞌ.
39 Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había espirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.
Sia Golgota, hambu malangga soldꞌadꞌuꞌ esa nambariiꞌ deka Yesus hau nggangge na. Leleꞌ ana nita Yesus mamate na, ana nggengger nae, “Awi! Atahori ia, memaꞌ tebꞌe-tebꞌeꞌ Lamatualain Ana na, o!”
40 Y también estaban [algunas] mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;
Hambu inaꞌ bꞌaꞌubꞌe rita Yesus mamate na mia a dodꞌooꞌ. Maꞌahulu na ara tao mataꞌ neu Yesus se mia Galilea. Inaꞌ naa ra, Salome, Maria mia kamboꞌ Magdala, ma Maria esa fali (Yakobis soruꞌ a no Yoses mama na).
41 Las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido á Jerusalem.
42 Y cuando fué la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,
Basa ma, hambu atahori esa sangga dalaꞌ fo naondaꞌ Yesus ao sisi na mia hau ngganggeꞌ a. Atahori naa, nara na Yusuf. Ana mia kota Arimatea. Eni o mana nggero-furi sia mamana nggenggeroꞌ agama Yahudiꞌ a. Rala na maloleꞌ. Eni o nahani Lamatualain parenda na nema. Yesus mamate na, nandaa no hari lima. De mbilaꞌ neu ma, nandaa no atahori Yahudi fai hule-oꞌe na. Naa de, Yusuf nda nau nahati losa mbilaꞌ fo feꞌe naondaꞌ Yesus ao sisi na. De ana nambararani rala na, fo neu noꞌe Yesus ao sisi na mbali Hofernor Pilatus.
43 José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el reino de Dios, vino, y osadamente entró á Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.
44 Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, preguntóle si era ya muerto.
Hofernor rena Yusuf noꞌe taꞌo naa, ana titindindii. Basa ma nae, “Awi! Atahori naa mate haelai! Au ae neꞌoko nda dadꞌi taꞌo naa sa!” Boe ma ana denu atahori reu roꞌe malangga soldꞌadꞌuꞌ a, de natane nae, “Taꞌo bee, e! Yesus mate ena, do feꞌe hokoꞌ?”
45 Y enterado del centurión, dió el cuerpo á José:
Malangga soldꞌadꞌuꞌ a nataa nae, “Ana memaꞌ mate faꞌ ra, Papa.” Hofernor rena taꞌo naa, boe ma nanggoloꞌ Yusuf fo neu haꞌi Yesus ao sisi na.
46 El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana: y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña; y revolvió una piedra á la puerta del sepulcro.
Basa de Yusuf lao Golgota neu, de naondaꞌ Yesus ao sisi na mia hau ngganggeꞌ a. Ana mboti malolole no teme feu mafelit. Leleꞌ naa, ara feꞌe paa basa rates sa sia mbuku fatuꞌ. Boe ma Yusuf se oꞌo rala Yesus ao sisi na, de tao rates rala neu. Boe ma ara lolir rala fatu bebelaꞌ monaeꞌ esa, de tatana ralolole neu rates a bafa na. Boe ma Yusuf se baliꞌ.
47 Y María Magdalena, y María [madre] de José, miraban donde era puesto.
Leleꞌ naa, Maria mia Magdala no Maria laen (Yoses mama na), ara tungga losa naa. Ruꞌa se mete fo rasanedꞌa matalolole mamanaꞌ fo ara tao Yesus ao sisi na.

< Marcos 15 >