Lamentaciones 5

1 ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: ve y mira nuestro oprobio.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, nuestras casas á forasteros.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 Huérfanos somos sin padre, nuestras madres como viudas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien de su mano nos librase.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 Nuestra piel se ennegreció como un horno á causa del ardor del hambre.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 Violaron á las mujeres en Sión, á las vírgenes en las ciudades de Judá.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 A los príncipes colgaron por su mano; no respetaron el rostro de los viejos.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 Llevaron los mozos á moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 Por esto fué entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos:

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 Por el monte de Sión que está asolado; zorras andan en él.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: tu trono de generación en generación.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 ¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: renueva nuestros días como al principio.

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?