< Lamentaciones 3 >

1 YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.
BETH. Ædificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.
GHIMEL. Circumædificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 Aun cuando clamé y dí voces, cerro [los oídos á] mi oración.
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.
HE. Misit in renibus meis filias pharetræ suæ.
14 Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meæ, absinthii, et fellis.
20 Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.
ZAIN. Hæc recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 [Es por] la misericordia de Jehová que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.
HETH. Misericordiæ Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
23 Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
24 Mi parte es Jehová, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 Bueno es Jehová á los que en él esperan, al alma que le buscare.
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum.
26 Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.
TETH. Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.
27 Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit super se.
29 Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 Porque el Señor no desechará para siempre:
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.
CAPH. Quia si abiecit, et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terræ,
35 Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 ¿Quién [será] aquel que diga, que vino [algo] que el Señor no mandó?
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 ¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á Jehová.
NUN. Scrutemur vias nostras, et quæramus, et revertamur ad Dominum.
41 Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in cælos.
42 Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 Te cubriste de nube, porque no pasase la oración [nuestra].
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiæ populi mei.
49 Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 Hasta que Jehová mire y vea desde los cielos.
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de cælis.
51 Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.
AIN. Oculus meus deprædatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meæ.
52 Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.
SADE. Inundaverunt aquæ super caput meum: dixi: Perii.
55 Invoqué tu nombre, oh Jehová, desde la cárcel profunda.
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 Oiste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro.
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.
RES. Iudicasti Domine causam animæ meæ, redemptor vitæ meæ.
59 Tú has visto, oh Jehová, mi agravio; defiende mi causa.
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Tú has oído el oprobio de ellos, oh Jehová, todas sus maquinaciones contra mí;
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 Dales el pago, oh Jehová, según la obra de sus manos.
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh Jehová.
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub cælis Domine.

< Lamentaciones 3 >