< Juan 19 >

1 ASÍ que, entonces tomó Pilato á Jesús, y le azotó.
Basa, ma hofernor Pilatus denu soldꞌadꞌu nara reu liꞌu Yesus rendiꞌ tali fifilot.
2 Y los soldados entretejieron de espinas una corona, y pusiéron[la] sobre su cabeza, y le vistieron de una ropa de grana;
Soldꞌadꞌu naa ra o haꞌi rala hau manggouꞌ a longgen de hano dadꞌi soloꞌ. De ara tendes solo manggouꞌ naa neu Yesus langgan, de tao raꞌamiminaꞌ, onaꞌ ara rae soꞌu mane feuꞌ rendiꞌ solo panggat. Boe ma ara olu Yesus rendiꞌ badu naruꞌ esa dulan mbilas maranggeoꞌ onaꞌ maneꞌ ra biasa pake. Boe ma ara raꞌaꞌeꞌeiꞌ E rae, “Sodꞌaꞌ, atahori Yahudi ra manen!” Ara o mbasa raꞌamiminaꞌe E boe.
3 Y decían: ¡Salve, Rey de los Judíos! y dábanle de bofetadas.
4 Entonces Pilato salió otra vez fuera, y díjoles: He aquí, os le traigo fuera, para que entendáis que ningún crimen hallo en él.
Basa naa, ma hofernor dea neu lao esa fai, de nafadꞌe atahori naa ra nae, “Taꞌo ia! Au endi E dea nema fee neu nggi. Te ama musi mihine, huu au paresaꞌ E ena, te au nda hambu salan saa sa boe.”
5 Y salió Jesús fuera, llevando la corona de espinas y la ropa de grana. Y díceles [Pilato]: He aquí el hombre.
Leleꞌ Yesus dea neu, Ana pake solo manggouꞌ a, ma badu naruꞌ dula mbilas maranggeoꞌ a. De hofernor nafadꞌe neu atahori naa ra nae, “Mita dei! Ia Eni, Atahori naa ena.”
6 Y como le vieron los príncipes de los sacerdotes, y los servidores, dieron voces diciendo: Crucifícale, crucifícale. Díceles Pilato: Tomadle vosotros, y crucificadle; porque yo no hallo en él crimen.
Leleꞌ malangga agama Yahudi ra malangga nara ma atahori mana ranea rita Yesus, ara nggasi randaa rae, “Tati misa E leo! Mbaku E neu hau ngganggeꞌ a!” Te hofernor a nafadꞌe mbali se nae, “Ona bee naa hei mana mendi E fo tao misa E sia hau ngganggeꞌ a. Huu au nda hambu salan saa-saa nandaa no hukun mate sa.”
7 Respondiéronle los Judíos: Nosotros tenemos ley, y según nuestra ley debe morir, porque se hizo Hijo de Dios.
Atahori Yahudi ra rataa rae, “Hai miꞌena hohoro-lalaneꞌ mana onda mia Lamatualain. Tungga hohoro-lalaneꞌ naa, atahori ia musi mate, huu ana soꞌu aon dadꞌi Lamatualain Anan.”
8 Y como Pilato oyó esta palabra, tuvo más miedo.
Leleꞌ hofernor rena oꞌola nara, boe ma ana bau namatau.
9 Y entró otra vez en el pretorio, y dijo á Jesús: ¿De dónde eres tú? Mas Jesús no le dió respuesta.
Basa de ana baliꞌ nisiꞌ soldꞌadꞌu ra ume nanean rala, ma natane Yesus nae, “Ho ia, atahori bees?” Te Yesus nda nataa e sa.
10 Entonces dícele Pilato: ¿A mí no me hablas? ¿no sabes que tengo potestad para crucificarte, y que tengo potestad para soltarte?
Boe ma hofernor bua E nae, “Woih? Taꞌo bee de nda mutaa au sa? Bubꞌuluꞌ ena, to? Au ia, uꞌena koasa fo fee nggo mate, do, mboꞌi nggo boe.”
11 Respondió Jesús: Ninguna potestad tendrías contra mí, si no te fuese dado de arriba: por tanto, el que á ti me ha entregado, mayor pecado tiene.
Boe ma Yesus nataa nae, “Taꞌo ia, pak. Mete ma pak muꞌena koasa onaꞌ naa, na pak hambu koasa naa mia Lamatualain sia sorga. Huu akaꞌ Eni mesaꞌ ne, mana nanggoloꞌ pak fo tao taꞌo bee neu Au. Te atahori mana fee Au neu pak, sira mana lemba salaꞌ beran seli fai.”
12 Desde entonces procuraba Pilato soltarle; mas los Judíos daban voces, diciendo: Si á éste sueltas, no eres amigo de César: cualquiera que se hace rey, á César contradice.
Eniꞌ a leleꞌ naa, hofernor sangga dalaꞌ fo mboꞌi hendi Yesus. Te atahori Yahudi ra nggasi randaa rae, “Mete ma pak mboꞌi hendi Atahori ia, naa natudꞌu oi pak nda mane Keser monaeꞌ a nonoon sa. Huu atahori mana soꞌu aon dadꞌi maneꞌ labꞌan Keser.”
13 Entonces Pilato, oyendo este dicho, llevó fuera á Jesús, y se sentó en el tribunal en el lugar que se dice Lithóstrotos, y en hebreo Gabbatha.
Dadꞌi leleꞌ hofernor rena ara olaꞌ raꞌo naa, ma ana fee Yesus dea neu. De ana endoꞌ neu mana nggero-furi a kadꞌeran, sia mamanaꞌ esa ara babae naran oi, “Rae moo loaꞌ mia Fatu Bebꞌelaꞌ”. (Sia dedꞌea Aram na naran, Gabata.)
14 Y era la víspera de la Pascua, y como la hora de sexta. Entonces dijo á los Judíos: He aquí vuestro Rey.
Faiꞌ naa, Fai Sadꞌia fefeta Paska. Mbei ma reorendun, ma hofernor nafadꞌe atahori Yahudi ra nae, “Mete leo! Eni, hei manem!”
15 Mas ellos dieron voces: Quita, quita, crucifícale. Díceles Pilato: ¿A vuestro Rey he de crucificar? Respondieron los pontífices: No tenemos rey sino á César.
Te ara nggasi rahereꞌ rae, “Mendi E dea nema! Tao isa E leo! Mbaku E neu hau ngganggeꞌ a!” Boe ma hofernor akaꞌ natane naꞌasusuuꞌ se nae, “Dadꞌi taꞌo bee? Hei masud ma, au musi tati isa hei mane ma ia, do?” Basa ma malangga agama Yahudi ra malangga nara rataa rae, “Hai manem akaꞌ esaꞌ a, naeni Keser! Nda hambu laen sa ena!”
16 Así que entonces lo entregó á ellos para que fuese crucificado. Y tomaron á Jesús, y le llevaron.
Basa ma, hofernor fee Yesus neu soldꞌadꞌu ra, fo reu mbaku risa Yesus sia hau nggangeꞌ a. Soldꞌadꞌu ra simbo rala Yesus.
17 Y llevando su cruz, salió al lugar que se dice de la Calavera, y en hebreo, Gólgotha;
Boe ma Ana lemba nala hau ngganggen de dea nema mia kota. Ara risiꞌ mamanaꞌ esa, naran “Mamana Langga Ruiꞌ”. (Sia sira dedꞌea Aram, mamanaꞌ naa naran, Golgota.)
18 Donde le crucificaron, y con él otros dos, uno á cada lado, y Jesús en medio.
Losa naa, ma ara mbaku Yesus neu hau ngganggeꞌ esa. Ara tao taꞌo naa neu atahori laen rua boe. Ara londa-mbaku esa sia Yesus bobꞌoa onan, ma esa fai sia bobꞌoa diin, de Yesus sia ruꞌa se taladꞌa nara.
19 Y escribió también Pilato un título, que puso encima de la cruz. Y el escrito era: JESUS NAZARENO, REY DE LOS JUDIOS.
Boe ma hofernor denu soldꞌadꞌu nara suraꞌ papaꞌ esa, de mbaku sia Yesus fafon ataꞌ. Sia papaꞌ naa ara suraꞌ oi,
20 Y muchos de los Judíos leyeron este título: porque el lugar donde estaba crucificado Jesús era cerca de la ciudad: y estaba escrito en hebreo, en griego, y en latín.
Ara suraꞌ papaꞌ naa, rendiꞌ dedꞌeat telu. Naeni: dedꞌea Aram, dedꞌea Yunani, ma dedꞌea Latin. Atahori Yahudi hetar baca sia papaꞌ fo nenesuraꞌ naa, huu Yesus mamana mamaten naa, deka no kota Yerusalem.
21 Y decían á Pilato los pontífices de los Judíos: No escribas, Rey de los Judíos: sino, que él dijo: Rey soy de los Judíos.
Te malangga agama Yahudi ra malangga nara nda nau sa. De reu rafadꞌe hofernor rae, “Pak! Afiꞌ suraꞌ mae, ‘atahori Yahudi ra Manen’! Malole lenaꞌ suraꞌ mae, ‘Atahori ia oi eni, atahori Yahudi ra manen.’”
22 Respondió Pilato: Lo que he escrito, he escrito.
Te hofernor nataa nae, “Au denu se suraꞌ taꞌo naa. Dadꞌi hela neu leo!”
23 Y como los soldados hubieron crucificado á Jesús, tomaron sus vestidos, é hicieron cuatro partes (para cada soldado una parte); y la túnica; mas la túnica era sin costura, toda tejida desde arriba.
Leleꞌ soldꞌadꞌu ra mbaku Yesus neu hau ngganggeꞌ a, ma ara babanggi bua-baꞌun de mbedaꞌ neu mamana haa. Soldꞌadꞌu esa na hambu babanggiꞌ esa. Ma ara haꞌi rala badꞌu deaꞌ a fo nenetenu maꞌatemeꞌ mia ataꞌ losa raeꞌ, nda mana sooꞌ sa.
24 Y dijeron entre ellos: No la partamos, sino echemos suertes sobre ella, de quién será; para que se cumpliese la Escritura, que dice: Partieron para sí mis vestidos, y sobre mi vestidura echaron suertes. Y los soldados hicieron esto.
De ara ola-olaꞌ rae “Weh! Hita afiꞌ sika hendi badꞌun ia. Malole lenaꞌ, ata lea lot, fo tahine seka mana hambu e.” Naa tao natetu mana nenesuraꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren oi, “Ara babanggi au bua-baꞌu ngga, boe ma ara lea lot fo hambu au badꞌu ngga.” Basa ma soldꞌadꞌu ra tao taꞌo naa.
25 Y estaban junto á la cruz de Jesús su madre, y la hermana de su madre, María [mujer] de Cleofas, y María Magdalena.
Sia naa, hambu inaꞌ hira rambariiꞌ. Naeni: Yesus maman, Yesus teꞌon, Klopas saon Maria, ma Maria mia kambo Magdala.
26 Y como vió Jesús á la madre, y al discípulo que él amaba, que estaba presente, dice á su madre: Mujer, he ahí tu hijo.
Yesus nita maman nambariiꞌ sia naa, naꞌabꞌue no ana mana tunggan fo Ana sueꞌ a, naeni au, Yohanis. De nafadꞌe maman nae, “Mama. Eni ia, mama anan.”
27 Después dice al discípulo: He ahí tu madre. Y desde aquella hora el discípulo la recibió consigo.
Boe ma Ana nafadꞌe au nae, “Taꞌo ia. Leleꞌ ia, tao e dadꞌi mama ma leo!” Boe ma, eniꞌ a leleꞌ naa, Yesus maman leo no au.
28 Después de esto, sabiendo Jesús que todas las cosas eran ya cumplidas, para que la Escritura se cumpliese, dijo: Sed tengo.
Basa naa ma, Yesus bubꞌuluꞌ nae, Eni tao basa ue-tataon ena. Naa tao natetu basa saa fo Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ memaꞌ mia fai maꞌahulun ena. Boe ma Ana nae, “Au uꞌumadꞌa ena.”
29 Y estaba [allí] un vaso lleno de vinagre: entonces ellos hinchieron una esponja de vinagre, y rodeada á un hisopo, se la llegaron á la boca.
Sia naa hambu anggor maꞌeiꞌ sia nggusi anaꞌ esa rala. Boe ma, soldꞌadꞌu ra haꞌi lombu fo boroꞌ neu anggor, ma tao neu hau eꞌetuꞌ esa tonggon, de dunggu neu nudꞌun.
30 Y como Jesús tomó el vinagre, dijo: Consumado es. Y habiendo inclinado la cabeza, dió el espíritu.
Leleꞌ Yesus musi nala anggor a, ma Ana olaꞌ nae, “Basaꞌ e nateꞌe ena.” Boe ma langgan loe, ma etu hahaen neuꞌ ena boe.
31 Entonces los Judíos, por cuanto era la víspera [de la Pascua], para que los cuerpos no quedasen en la cruz en el sábado, pues era el gran día del sábado, rogaron á Pilato que se les quebrasen las piernas, y fuesen quitados.
Faiꞌ naa nandaa no fai kaliman. Tungga agama hohoro-lalanen, atahori Yahudi ra musi sadꞌia sia faiꞌ naa, fo mbilaꞌ neu na soru sira fai hule-oꞌen. Naeni de ara nda nau atahori ao sisi mamaten doko-doko nakandoo sia hau ngganggeꞌ nandaa no fai hule-oꞌeꞌ sa. Huu fai hule-oꞌeꞌ naa, fai malole. Dadꞌi atahori Yahudi ra malangga nara roꞌe hofernor fo denu atahori reu poko ratiku atahori mana sia hau ngganggeꞌ ra ei rui nara. No taꞌo naa, ara mate lai-lai, fo atahori lai-lai reu raꞌondaꞌ ao-sisi mamaten feꞌe fai.
32 Y vinieron los soldados, y quebraron las piernas al primero, y asimismo al otro que había sido crucificado con él.
De soldꞌadꞌu ra reu mia naa, poko ratikuꞌ atahori esa ei ruin. Basa naa, ma ratikuꞌ atahori esa fai ein. Karuaꞌ naa ra, naeni, atahori fo ara mbaku se ona esaꞌ ro Yesus.
33 Mas cuando vinieron á Jesús, como le vieron ya muerto, no le quebraron las piernas:
Te leleꞌ ara losa Yesus, ara rita E mate tebꞌe ena. Naa de ara nda poko ratikuꞌ ei na sa.
34 Empero uno de los soldados le abrió el costado con una lanza, y luego salió sangre y agua.
Te soldꞌadꞌu esa haꞌi nala tee na, de mbau neu Yesus mbambaun. Boe ma raaꞌ nandali ma oe a nandali dea nema.
35 Y el que [lo] vió, da testimonio, y su testimonio es verdadero: y él sabe que dice verdad, para que vosotros también creáis.
(Atahori esa mana nita mataꞌ naa, naeni au. Au ita basaꞌ e, ma au suraꞌ matetuꞌ sia ia. Huu au bubꞌuluꞌ saa fo au duiꞌ a, naa tebꞌe, naa fo ama bisa mimihere au oꞌola ngga.)
36 Porque estas cosas fueron hechas para que se cumpliese la Escritura: Hueso no quebrantaréis de él.
Basa dalaꞌ ia dadꞌi, huu Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ oi, “Eni rui nara, esa nda tiku sa boe.”
37 Y también otra Escritura dice: Mirarán al que traspasaron.
Sia Susura Meumareꞌ a, hambu mamanaꞌ laen nenesuraꞌ oi, “Dei fo ara rita atahori fo ara mbau ralaꞌ a.”
38 Después de estas cosas, José de Arimatea, el cual era discípulo de Jesús, mas secreto por miedo de los Judíos, rogó á Pilato que pudiera quitar el cuerpo de Jesús: y permitióselo Pilato. Entonces vino, y quitó el cuerpo de Jesús.
Hambu atahori esa, naran Yusuf, mia kambo Arimatea. Eni dadꞌi Yesus ana mana tunggan boe. Te ana tungga Yesus no naꞌafuniꞌ, huu namatau atahori Yahudi ra malangga nara. Ana neu sia hofernor Pilatus, noꞌe isin mbali hofernor, fo haꞌi nala Yesus ao-sisi mamaten. Hofernor simbo no maloleꞌ boe. De Yusuf neu naꞌondaꞌ Yesus ao-sisi mamaten, boe ma nendi e.
39 Y vino también Nicodemo, el que antes había venido á Jesús de noche, trayendo un compuesto de mirra y de áloes, como cien libras.
Nikodemus neu namaloloꞌ no Yusuf boe. Eni fo fai maꞌahulun neu nandaa no Yesus tetembaꞌ. Ana hasa rambe naen seli, mbei ma kilo telu nulu telu (33 kilo), de ngganggari neu Yesus ao-sisi mamaten.
40 Tomaron pues el cuerpo de Jesús, y envolviéronlo en lienzos con especias, como es costumbre de los Judíos sepultar.
Boe ma ara mboti Yesus ao-sisi mamaten rendiꞌ teme bangganaꞌus. Mete ma ara feo lao esa, na ara ngganggari rambe dei. Ara tao taꞌo naa, tungga atahori Yahudi ra hadꞌa-dalan neꞌoi atahori mates.
41 Y en aquel lugar donde había sido crucificado, había un huerto; y en el huerto un sepulcro nuevo, en el cual aun no había sido puesto ninguno.
Naa, nda naꞌadꞌooꞌ mia mamanaꞌ fo Yesus mate a, hambu osi esa. Sia osi naa, atahori feꞌe paa basa rates esa na. Ara nda feꞌe tao rita mamates rala neu sia naa sa.
42 Allí, pues, por causa de la víspera [de la Pascua] de los Judíos, porque aquel sepulcro estaba cerca, pusieron á Jesús.
Leleꞌ naa, atahori Yahudi ra fai nehehere nara fo soru sira fai hule-oꞌen naeꞌ a basa ena. Naa de ara mbedaꞌ Yesus ao-sisi mamaten neu rates naa, huu mamanaꞌ naa, nda naꞌadꞌooꞌ sa.

< Juan 19 >