< Juan 18 >

1 COMO Jesús hubo dicho estas cosas, salióse con sus discípulos tras el arroyo de Cedrón, donde estaba un huerto, en el cual entró Jesús y sus discípulos.
Leleꞌ Yesus hule-oꞌe basa ma, Ana dea neu namaloloꞌ no ana mana tungga nara. Ara reu sia osi esa sia loe Kidron bobꞌoan. Boe ma ara rala reu.
2 Y también Judas, el que le entregaba, sabía aquel lugar; porque muchas veces Jesús se juntaba allí con sus discípulos.
Leleꞌ naa, malangga agama Yahudi ra malangga nara, ro atahori mia partei agama Farisi ra fee soldꞌadꞌu ma mana nanea atahori hira reu Yudas. Huu ana nae seo hendi Yesus. Yudas bubꞌuluꞌ osi a boe, huu Yesus naꞌabꞌue lao hetar sia naa no ana mana tungga nara ena. De Yudas se reu sia osi a rendi mbele, lambu-lantera, ma tee-tandeꞌ.
3 Judas pues tomando una compañía, y ministros de los pontífices y de los Fariseos, vino allí con linternas y antorchas, y con armas.
4 Empero Jesús, sabiendo todas las cosas que habían de venir sobre él, salió delante, y díjoles: ¿A quién buscáis?
Tao-tao te, Yesus bubꞌuluꞌ basa mana nae dadꞌi neu Eni ena. De Ana lali mataꞌ neu ma natane nae, “Hei sangga seka?”
5 Respondiéronle: A Jesús Nazareno. Díceles Jesús: Yo soy. (Y estaba también con ellos Judas, el que le entregaba.)
Boe ma rataa rae, “Hai sangga atahori esa, naran Yesus, mia kambo Nasaret.” Ma Yesus nafadꞌe nae, “Au ena.” Leleꞌ naa, Yudas, nambariiꞌ naꞌabꞌue no se. Eni mana seo hendi Yesus.
6 Y como les dijo, Yo soy, volvieron atrás, y cayeron en tierra.
Leleꞌ Yesus olaꞌ nae, “Au ena,” boe ma atahori ra dinggoꞌ hela E, ma raꞌaloli reu rae a.
7 Volvióles, pues, á preguntar: ¿A quién buscáis? Y ellos dijeron: A Jesús Nazareno.
Boe ma Yesus natane seluꞌ se nae, “Hei sangga seka?” Ara rataa rae, “Yesus, atahori Nasaret.”
8 Respondió Jesús: Os he dicho que yo soy: pues si á mí buscáis, dejad ir á éstos.
Boe ma Yesus olaꞌ nae, “Au ufadꞌe faꞌ ra ae, Au ena. Dadꞌi mete ma ama sangga Au, na, afiꞌ humu laen ra. Hela se reu leo.”
9 Para que se cumpliese la palabra que había dicho: De los que me diste, ninguno de ellos perdí.
(Ana olaꞌ naꞌo naa fo tao dadꞌi saa fo Eni olaꞌ nita nae, “Amaꞌ. Basa atahori fo Amaꞌ fee neu Auꞌ ra, esa nda mopo sa boe.”)
10 Entonces Simón Pedro, que tenía espada, sacóla, é hirió al siervo del pontífice, y le cortó la oreja derecha. Y el siervo se llamaba Malco.
Leleꞌ naa, Simon Petrus nendi tafa eꞌekuꞌ esa. Ana lesu e, de nae tati atahori. Tao-tao te, ana tati naꞌetuꞌ atahori esa ndiki onan. (Atahori naa, naran Malkus. Eni malangga agama Yahudi ra malangga monaen aten.)
11 Jesús entonces dijo á Pedro: Mete tu espada en la vaina: el vaso que el Padre me ha dado, ¿no lo tengo de beber?
Boe ma Yesus denu Petrus nae, “Wae, Petrus! Dosoꞌ baliꞌ tafaꞌ ma nisiꞌ ngguman rala. Huu Ama ngga nafadꞌe basa ena oi Au musi hambu doidꞌosoꞌ mataꞌ ia. Dadꞌi hela neu leo! Naa onaꞌ Ana fee Au nggalas esa isin mana meruꞌ. Hela neu fo Au inu ubasaꞌ e.”
12 Entonces la compañía y el tribuno, y los ministros de los Judíos, prendieron á Jesús y le ataron,
Basa ma, malangga, soldꞌadꞌu ra, ro atahori Yahudi ra mana nanea nara, humu rala Yesus, de futu E.
13 Y lleváronle primeramente á Anás; porque era suegro de Caifás, el cual era pontífice de aquel año.
De ara ro E nisi Anas. Anas naa, naeni Kayafas ama arin. Tooꞌ naa, Kayafas dadꞌi malangga agama Yahudi ra malangga monaen.
14 Y era Caifás el que había dado el consejo á los Judíos, que era necesario que un hombre muriese por el pueblo.
Kayafas ia, nanori nita atahori Yahudi ra malangga nara oi, “Malole lenaꞌ soaꞌ neu nggi, mete ma akaꞌ atahori esa mate fee neu basa atahori.”
15 Y seguía á Jesús Simón Pedro, y otro discípulo. Y aquel discípulo era conocido del pontífice, y entró con Jesús al atrio del pontífice;
Simon Petrus tungga-tunggaꞌ a Yesus dean, namaloloꞌ no Yesus ana mana tunggan esa fai, naeni au, Yohanis. Agama Yahudi a malangga monaen nahine au. Naa de au bisa umuloloꞌ o Yesus misiꞌ eni umen sodꞌan rala.
16 Mas Pedro estaba fuera á la puerta. Y salió aquel discípulo que era conocido del pontífice, y habló á la portera, y metió dentro á Pedro.
Te Petrus nambariiꞌ siaꞌ a dea, deka-deka no lutu-mbaa lelesun. Au dea uu, ma olaꞌ o inaꞌ esa mana nanea sia naa, fo ona bee na au bisa o Petrus rala neu boe.
17 Entonces la criada portera dijo á Pedro: ¿No eres tú también de los discípulos de este hombre? Dice él: No soy.
Boe ma inaꞌ a natane Petrus oi, “Wee! Ho ia, Atahori naa ana mana tunggan esa boe, to?” Te Petrus nataa nae, “Hokoꞌ!”
18 Y estaban en pie los siervos y los ministros que habían allegado las ascuas; porque hacía frío, y calentábanse: y estaba también con ellos Pedro en pie, calentándose.
Leleꞌ naa, maꞌariniꞌ. Naa de atahori mana ranea ro ate ra rambariiꞌ dara ai. Boe ma Petrus neu, de dara ai naꞌabꞌue no se.
19 Y el pontífice preguntó á Jesús acerca de sus discípulos y de su doctrina.
Leleꞌ naa, agama Yahudi malangga monaen dalahuluꞌ a paresaꞌ Yesus soꞌal nenorin, ma soꞌal ana mana tungga nara.
20 Jesús le respondió: Yo manifiestamente he hablado al mundo: yo siempre he enseñado en la sinagoga y en el templo, donde se juntan todos los Judíos, y nada he hablado en oculto.
Boe ma Yesus nafadꞌe nae, “Au olaꞌ relo-relo fo basa atahori rena. Au unori ukundooꞌ a sia mamana fo hita atahori Yahudi ra biasa raꞌabꞌue siaꞌ a, naeni sia hita ume hule-oꞌe nara, ma sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Au nda olaꞌ funi-funiꞌ ita sa.
21 ¿Qué me preguntas á mí? Pregunta á los que han oído, qué les haya yo hablado: he aquí, ésos saben lo que yo he dicho.
Taꞌo bee de mutane Au? Mutane siaꞌ a atahori mana rena oꞌola Ngga ra. Huu tantu rahine saa fo Au olaꞌ ena.”
22 Y como él hubo dicho esto, uno de los criados que estaba allí, dió una bofetada á Jesús, diciendo: ¿Así respondes al pontífice?
Leleꞌ Ana olaꞌ naꞌo naa, atahori mana nanea esa mana nambariiꞌ sia naa mbasa E, ma olaꞌ nae, “Afiꞌ olaꞌ maꞌo naa mo malangga monaeꞌ a!”
23 Respondióle Jesús: Si he hablado mal, da testimonio del mal: y si bien, ¿por qué me hieres?
Boe ma Yesus nafadꞌe mbali e nae, “Mete ma Au olaꞌ sala ena, na, mutudꞌu salaꞌ naa beka. Te mete ma Au olaꞌ ndaa, na, taꞌo bee de ho mbasa Au?”
24 Y Anás le había enviado atado á Caifás pontífice.
Basa naa ma, Anas denu se rendi E nisiꞌ Kayafas, mana dadꞌi agama Yahudi malangga monaen. Leleꞌ ara roo E neu, Ana feꞌe manapaꞌaꞌ.
25 Estaba pues Pedro en pie calentándose. Y dijéronle: ¿No eres tú de sus discípulos? El negó, y dijo: No soy.
Leleꞌ naa, Simon Petrus feꞌe nambariiꞌ dara ai. Boe ma atahori laen mana sia naa ra ratane mbali e rae, “Ho ia, Eni ana mana tunggan esa, to?” Te Petrus nafanii nae, “Hokoꞌ!”
26 Uno de los siervos del pontífice, pariente de aquél á quien Pedro había cortado la oreja, [le] dice: ¿No te vi yo en el huerto con él?
Sia naa hambu agama Yahudi malangga monaen aten esa. Eni bobonggiꞌ mia atahori fo Petrus tati etu ndiki roon. Natane nae, “Wee! Faꞌ ra ho mia osi naa boe, to? Au ita nggo mia naa boe!”
27 Y negó Pedro otra vez: y luego el gallo cantó.
Te Petrus nafanii seluꞌ fai, ma manu a koꞌokee boe.
28 Y llevaron á Jesús de Caifás al pretorio: y era por la mañana: y ellos no entraron en el pretorio por no ser contaminados, sino que comiesen la pascua.
Feꞌe fefetu anan, ara ro Yesus mia Kayafas, reu risiꞌ hofernor ume panggat na, sia soldꞌadꞌu Roma ra mamana nanean. Atahori Yahudi ra mesaꞌ se nda masoꞌ risiꞌ atahori Roma ra mamanan rala sa, huu naa tao se ranggenggeo, fo nda bisa raa fefeta Paska sa.
29 Entonces salió Pilato á ellos fuera, y dijo: ¿Qué acusación traéis contra este hombre?
Basa ma, hofernor Pilatus dea neu de nandaa no atahori Yahudi ra. Boe ma natane nae, “Hei fua salaꞌ saa neu Atahori ia?”
30 Respondieron y dijéronle: Si éste no fuera malhechor, no te le habríamos entregado.
Boe ma ara rataa rae, “Taꞌo ia, pak. Mete ma Eni ia, nda atahori deꞌulakaꞌ sa, tantu hai nda ima ngganggu pak sa. Saa fai fee Eni neu pak liman.”
31 Díceles entonces Pilato: Tomadle vosotros, y juzgadle según vuestra ley. Y los Judíos le dijeron: A nosotros no es lícito matar á nadie:
Boe ma hofernor nafadꞌe se nae, “Taꞌo ia. Hela hei mana taoafiꞌ neu dedꞌeat na, tungga hei atahori Yahudi ra hohoro-lalanen.” Boe ma atahori Yahudi ra malangga nara rafadꞌe rae, “Nda bisa sa, pak. Hai atahori Yahudi ra nda miꞌena hak fo miꞌetuꞌ hukun mate sa. Naa akaꞌ hei mana parenda Roma ra fo miꞌena hak onaꞌ naa.”
32 Para que se cumpliese el dicho de Jesús, que había dicho, dando á entender de qué muerte había de morir.
(Leleꞌ ara olaꞌ raꞌo naa, saa fo Yesus olaꞌ nita maꞌahulun, dadꞌi ena. Huu Ana nafadꞌe neu atahori nara nae, dei fo Ana mate tungga mana parenda Roma ra hadꞌa-dalan, naeni ara mbaku E sia hau ngganggeꞌ a.)
33 Así que, Pilato volvió á entrar en el pretorio, y llamó á Jesús, y díjole: ¿Eres tú el Rey de los Judíos?
Boe ma hofernor baliꞌ nisiꞌ soldꞌadꞌu ra mamana nanean rala. De noꞌe nala Yesus, ma natane nae, “Ona bee? Ho ia, atahori Yahudi ra manen, do?”
34 Respondióle Jesús: ¿Dices tú esto de ti mismo, ó te lo han dicho otros de mí?
Yesus natane baliꞌ mbali e nae, “Pak mesaꞌ ne mana mutane onaꞌ naa, do, atahori laen mana rafadꞌe pak soꞌal Au?”
35 Pilato respondió: ¿Soy yo Judío? Tu gente, y los pontífices, te han entregado á mí: ¿qué has hecho?
Boe ma hofernor nataa nae, “Hee! Au ia, nda atahori Yahudi sa, to? Atahori mara mesaꞌ se, mana fee nggo neu au. Lelenan fai malangga agama Yahudi ra malangga nara. Ho ia, tao saa? Mufadꞌe sobꞌa dei!”
36 Respondió Jesús: Mi reino no es de este mundo: si de este mundo fuera mi reino, mis servidores pelearían para que yo no fuera entregado á los Judíos: ahora, pues, mi reino no es de aquí.
Boe ma Yesus nafadꞌe nae, “Au nda maneꞌ esa mia raefafoꞌ ia sa. Huu mete ma Au dadꞌi maneꞌ mataꞌ naa, tantu Au atahori dedenu ngga ra ramue fo atahori Yahudi ra nda dadꞌi humu Au sa. Memaꞌ Au dadꞌi Maneꞌ. Te nda hambu atahori sia raefafoꞌ ia mana soꞌu Au taꞌo naa sa.”
37 Díjole entonces Pilato: ¿Luego rey eres tú? Respondió Jesús: Tú dices que yo soy rey. Yo para esto he nacido, y para esto he venido al mundo, para dar testimonio á la verdad. Todo aquél que es de la verdad, oye mi voz.
De hofernor natane seluꞌ fai nae, “Dadꞌi ho ia, Maneꞌ, do?” Boe ma Yesus nataa nae, “Pak mana nae Au dadꞌi Maneꞌ. Matetun bonggi Au fo dadꞌi Maneꞌ. Au raefafoꞌ ia uma dadꞌi Maneꞌ, fo onaꞌ bee na ufadꞌe soꞌal dala-dala ndoo-tetuꞌ ra. Basa atahori mana toꞌu rahereꞌ dala-dala ndoo-tetuꞌ ra, na, ara rena Au.”
38 Dícele Pilato: ¿Qué cosa es verdad? Y como hubo dicho esto, salió otra vez á los Judíos, y díceles: Yo no hallo en él ningún crimen.
Basa ma hofernor natane mbali E nae, “Ndoo-tetuꞌ naa, saa?” Leleꞌ hofernor Pilatus olaꞌ basa naꞌo naa, ma, baliꞌ dea neu nisiꞌ atahori Yahudi ra. Ana olaꞌ nae, “Au paresaꞌ E ena, te au nda hambu salan saa sa boe.
39 Empero vosotros tenéis costumbre, que os suelte uno en la Pascua: ¿queréis, pues, que os suelte al Rey de los Judíos?
Te hei hadꞌa-dala mara, tungga too sia fai fefeta Paska, au musi mboꞌi atahori bui esa fee neu nggi. Dadꞌi tooꞌ ia, hei nau au mboꞌi hendi atahori Yahudi ra manen, do taꞌo bee?”
40 Entonces todos dieron voces otra vez, diciendo: No á éste, sino á Barrabás. Y Barrabás era ladrón.
Basa se randu randaa rae, “Afiꞌ mboꞌi Atahori ia! Mboꞌiꞌ a Barabas!” Tao-tao te, Barabas naa, atahori esa fo deꞌulakan seli tebꞌe.

< Juan 18 >